Dat kan dus ook het kind zijn dat haar mond houdt omdat het add heeft. Die zijn niet druk maar juist stil en wel afgeleid. Of het kind dat dyslexie heeft maar zo slim is dat het verborgen blijft omdat het net kan meekomen. Of het kind dat sociaal emotioneel problemen heeft maar wel meekomt op school
Ja, zeker. Maar zoals overal krijgt de grootste 'schreeuwer' de meeste aandacht. Maar simpel gerekend: 6 uur op school / 30 kinderen = 12 minuten per kind. Welk kind heeft recht op meer?
Een leerkracht ervaart "anders" niet als blok aan het been. Leerkrachten hebben hart voor onderwijs, ook aan uitvallers. Maar leerkrachten zijn ook mensen. Ze moeten keuzes maken, en sommige keuzes worden voor hun gemaakt.
Elk kind verdient passend onderwijs, maar is dat haalbaar/betaalbaar?
Het ging erom wanneer een deel van iets een essentieel deel is.
Het ging mij niet om de docent, het gaat niet om dingen persoonlijk te maken.
Wanneer is een deel essentieel?
of wanneer is het een ander deel?
Zo kun je kinderen niet opdelen.
Het zijn geen statistieken maar mensen met elk eigen behoeftes.
Hoe wil jij meten in welke 'groep' een kind valt? En welk criterium hang je daar aan?
prcies dit bedoel ik dus.
Geef er zelf het antwoord op en je ziet hoe moeilijk dit begrip is.
Geen antwoord leid tot een te gevarieerde groep
veel antwoorden leiden nu tot apart stellen van een groep, wat soms niet anders kan.
Dat ligt niet aan die niet-gemiddelde leerlingen, en ook niet aan de leerkrachten, maar aan het systeem waarbij de behoeftes van die niet-gemiddelde leerlingen worden gebagatelliseerd. Ervaringsdeskundige. Kafka kan er een puntje aan zuigen.
Dat is een mooi verhaal, maar aandacht is een eindige resource. Alles kost tijd.
Het heeft niets te maken met bagatelliseren, maar met zoveel mogelijk bereiken met de beperkte hoeveelheid tijd.
Meer vakken, meer administratie, meer verplichtingen, meer eisen van ouders. Leerkrachten moeten lesgeven.
Volgens mij draai je nu zaken om. Het is niet de gemiddelde leerling die thuiszit, maar juist de hoogbegaafde leerling, die zich altijd maar aan moet passen aan de gemiddelde leerling. Er is bijzonder weinig aandacht voor de hoogbegaafde leerling in ons onderwijs.
Ik zie heel veel scholen met aparte programma’s en klassen voor meerbegaaften.
Kan van alles beter, maar ik denk dat het probleem meer aan de onderkant zit.
Sorry, maar het klopt echt niet wat je zegt. Er zijn heel veel scholen voor kinderen die naar speciaal onderwijs gaan. Voor HB’ers zijn een handje vol scholen. Ik heb jarenlang 15 km enkele reis moeten rijden om mijn kind naar een HB school te brengen en te halen.
Er is amper plek voor kinderen om naar speciaal onderwijs te gaan, de lat wordt daarom heel hoog gelegd. Een groot probleem.
Alleen al in Breda tel ik meerdere scholen met aparte begeleiding voor hoogbegaaften.
Mhaw, de keuze aan speciaal (voortgezet) onderwijs hier in de buurt valt ook tegen hoor.
Maar voor HB zie je vaak dat scholen beweren er aandacht aan te besteden, effectief blijkt het dan neer te komen op 1 uurtje plusklas per week.
Absoluut waar! We zijn in het onderwijs te vaak handelingsverlegen. We hebben te vaak geen antwoorden. Teveel strakke regels, te strikte protocollen en te weinig ondersteuning. De kinderen falen niet, het onderwijs (en vooral het onderwijsbeleid) faalt.
De aandacht die een leerkracht aan uitschieters (boven/onder) besteed komt slechts 1 persoon ten goede. Als ze klassikaal 80% kunnen bereiken, mag er dan veel tijd naar de enkeling? Die keuzes moet een leerkracht maken. Er is wel aandacht, maar de tijd is beperkt.
En hoe worden de gemiddelde leerlingen dan nu de dupe van de aandacht die gegeven wordt aan hb leerlingen? Want die aandacht aan hb’ers is er amper. Ik verwijt het niet de individuele leerkracht, maar wel het systeem.
Stel 6 uur les en 30 kinderen. Dat is 12 minuten per kind. Een hb kind krijgt bv ineens 24 minuten. Waar komen die 12 minuten extra vandaan? Van de stille middenmoot. Hetzelfde geldt voor uitvallers naar onderen, disruptieve kinderen, etc, etc. Hoe krijg je meer tijd per kind, dat moet de vraag zijn
Alles is gericht op die middenmoot. Die kinderen zijn niet de dupe en worden dat ook niet. De kinderen die thuiszitten (70.000!) zijn kinderen die juist niet tot die middenmoot behoren.
Die worden niet de dupe van minder tijd/aandacht? Kletskoek.
De thuiszitters moeten ander (speciaal) onderwijs met 2 leerkrachten op 10 kinderen. Wat hebben we ook al weer gedaan met speciaal onderwijs? Hoe groot is/was de weerstand bij ouders om het kind naar speciaal onderwijs te sturen?
Wat dat probleem deels veroorzaakt, is dat academici uit het onderwijs zijn weggeziekt. Schoolleidingen vinden hooggeschoolde (en hoogbegaafde) docenten vaak vooral lastig en duur.
Er moet zeker iets gebeuren aan de in mijn ogen zieke cultuur binnen SWV’s en besturen. Jammer dat Dennis Wiersma niet verder heeft kunnen doorpakken, want ik geloof dat hij doorhad dat er fundamenteel iets moest veranderen.
Comments
is het dan een essentieel onderdeel van een groep
of een last aan je been?
Elk kind verdient passend onderwijs, maar is dat haalbaar/betaalbaar?
Het ging mij niet om de docent, het gaat niet om dingen persoonlijk te maken.
Wanneer is een deel essentieel?
of wanneer is het een ander deel?
Het zijn geen statistieken maar mensen met elk eigen behoeftes.
Hoe wil jij meten in welke 'groep' een kind valt? En welk criterium hang je daar aan?
Geef er zelf het antwoord op en je ziet hoe moeilijk dit begrip is.
Geen antwoord leid tot een te gevarieerde groep
veel antwoorden leiden nu tot apart stellen van een groep, wat soms niet anders kan.
Het heeft niets te maken met bagatelliseren, maar met zoveel mogelijk bereiken met de beperkte hoeveelheid tijd.
Meer vakken, meer administratie, meer verplichtingen, meer eisen van ouders. Leerkrachten moeten lesgeven.
Kan van alles beter, maar ik denk dat het probleem meer aan de onderkant zit.
Alleen al in Breda tel ik meerdere scholen met aparte begeleiding voor hoogbegaaften.
Maar voor HB zie je vaak dat scholen beweren er aandacht aan te besteden, effectief blijkt het dan neer te komen op 1 uurtje plusklas per week.
De thuiszitters moeten ander (speciaal) onderwijs met 2 leerkrachten op 10 kinderen. Wat hebben we ook al weer gedaan met speciaal onderwijs? Hoe groot is/was de weerstand bij ouders om het kind naar speciaal onderwijs te sturen?