Je kan prima een pleidooi houden voor een Nationale Herdenking, waarbij Nederlandse slachtoffers en slachtoffers die in een conflict aan Nederlandse zijde vochten, herdacht worden, zonder jij-bakken over Israël of Palestijnen.
Dat Frits Barend “twijfelt over de motieven” zegt alles over de zijne.
Dat Frits Barend “twijfelt over de motieven” zegt alles over de zijne.
Reposted from
Roelant Siekman🌱⚡️
Ik zeg ‘versterkt’, omdat ik Frits Barend verder niet heb gevolgd over de ellende in Gaza. Voor mij kwam dit dus als een verrassing te midden van een verder begrijpelijk pleidooi.
Maar ik geloof je meteen (na gisteren) dat zijn voornaamste verwijt ‘ik twijfel aan de motieven’ direct op hem slaat.
Maar ik geloof je meteen (na gisteren) dat zijn voornaamste verwijt ‘ik twijfel aan de motieven’ direct op hem slaat.
Comments
Ontmenselijking en wegkijken bij onrecht zijn zulke indicatoren.
Memoreren van genocide in Gaza past hier perfect in. #NieWieder
We herdenken de [zie definitie] slachtoffers die vielen in conflicten, wereldwijd.
Maar waar vochten ze tegen of voor? En wat is hun offer waard als we -met name fascisme- niet bestrijden als het ons in het gezicht staart?
Ook zijn suggestie over ‘twijfel over werkelijke motieven’ zei meer over zijn motieven.
“Gun òns nou deze 2 minuten en herdenk wat je wil in de overige 5.000 minuten.” was ook een onnodig hondenfluitje.
Nederland heeft geen integratieprobleem, Nederland heeft een acceptatieprobleem.