#KMI_Obon
เกียวโต 13 สิงหาคม เทศกาลโอบ้ง
ควันกิ่งกัญชงลอยเอื่อย โคมงามแขวนเรียงราย เซ่นไหว้บรรพบุรุษผู้วายชนม์
เกียวโต 13 สิงหาคม เทศกาลโอบ้ง
ควันกิ่งกัญชงลอยเอื่อย โคมงามแขวนเรียงราย เซ่นไหว้บรรพบุรุษผู้วายชนม์
Comments
สถานที่นี้เคล้าไปด้วยเหล่าคนเป็นและดวงวิญญาณ ต่างส่งเสียงดังอื้ออึงรอบตัวเธอจนกลบคำพูดที่พยายามจะเอ่ยออกมา ราวกับพวกเขามีเรื่องมากมายอยากสื่อสาร ทุกถ้อยกระซิบซ้อนทับกันจนยากจับใจความ
ช่วงเวลาที่เหมือนยืนเคว้งในหมอกหนา คายะพลันรู้สึกถึงสัมผัสของใครบางคนแตะลงกลางแผ่นหลัง ชายหนุ่มที่ยืนเยื้องด้านหลังไม่ได้พูดอะไร เขาใช้นิ้วกดเขียนบางสิ่งลงบนเสื้อของเธออย่างรวดเร็วและมั่นคง
ตัวอักษรที่ถูกเขียนคือคำว่า 'บรรพชน'
คายะตอบ "ทุกอย่างตามกำหนดการเรียบร้อยดีค่ะ"
ผู้สูงวัยพยักหน้ารับแล้วเดินห่างออกไป เหลือคายะกลับมายืนอยู่ในตำแหน่งที่เป็นทั้งศูนย์กลางของงาน และรากฐานของตระกูล
คายะหลับตาครู่หนึ่ง ถอนหายใจช้า ๆ อย่างคนเพิ่งได้ตั้งหลัก ตอนนั้นเอง เสียงกระซิบคุ้นเคยก็ดังเข้าข้างหู
"บางทีคืนนี้พวกเขาคงตื่นเต้นที่ได้เจอคุณหนูก็เลยเสียงดังไปหน่อย"
คายะเหลือบมองผู้ช่วยชีวิตเธอในคืนนี้
'ซาโต้ เรย์กิ' ชายหนุ่มที่อายุมากกว่าเธอ 5 ปีเต็ม ทั้งคู่เติบโตมาด้วยกัน ในสถานะที่ผูกพันตั้งแต่เกิด
ซานาดะ ผู้นำ และ ซาโต้ ผู้ติดตาม
ประโยคนี้เรย์กิได้ยินจนชิน รับรู้แต่ไม่ทำตามเสมอมา
ชายหนุ่มหัวเราะเบา ๆ ยืดตัวขึ้นเล็กน้อย ในสายตาของคายะ เขาอาจจะแค่กวนเล่นโดยการเรียกยศแทนชื่อตัว แต่สำหรับเขา...มันมีเหตุผลมากกว่านั้น