เห็นว่ามาแบบนั้นก็ถอนหายใจ "จริงๆ ก็แค่ปิดเพราะขี้เกียจมานั่นอธิบายนี่แหละครับ แต่ถ้าคุณไม่ว่าอะไรก็ดี ผมก็จะได้ไม่ต้องปิดอะไร"
ดูหายเกร็งขึ้นเยอะ ก่อนจะตอบคำถามหลัง
"จริงๆ แค่มาซื้อของน่ะครับ กะว่ารีบมารีบไปเลยไม่ได้เปลี่ยนชุด แต่จู่ๆ ฝนก็สาด"
"ไว้ใจไม่ได้เลยจริงๆ..."
ดูหายเกร็งขึ้นเยอะ ก่อนจะตอบคำถามหลัง
"จริงๆ แค่มาซื้อของน่ะครับ กะว่ารีบมารีบไปเลยไม่ได้เปลี่ยนชุด แต่จู่ๆ ฝนก็สาด"
"ไว้ใจไม่ได้เลยจริงๆ..."
Comments
คนฟังอมยิ้มน้อย ๆ " ก็คุณคาซึกิวาดตัวการ์ตูนตาหวานตอนแนะนำตัวใช่ไหมล่ะ ? "
" คนเราเวลาชอบอะไรก็อยากจะเอาสิ่งนั้นมาอยู่ใกล้ตัวกันทั้งนั้น ไม่ว่าจะรูปแบบไหน "
" นั่นสินะ "
คราวนี้เธอกลับไปมองเม็ดฝน
" ถ้าหยุดตกเร็ว ๆ ก็ดีเนอะ "
"คำพูดของคนอื่นเมินยากกว่าที่คิดนะครับ ถึงจะไม่สนใจแต่ในใจลึกๆ ก็จะเกิดหวั่นขึ้นมาอยู่ดี"
"ดังนั้นถ้าไม่อยากฟังก็ไม่ต้องบอกไปแต่แรกมันจะดีกว่า"
เขาเงียบไปครู่ ก่อนจะต่อเสียงค่อย...
"แต่ก็ถูกของคุณ ที่ยังไงก็อยากเอาสิ่งที่ชอบมาอยู่ใกล้ตัวอยู่ดี"
+
"ถ้ามันยังลดเรื่อยๆ แบบนี้ต่อไปก็คงจะหยุดอีกไม่นานแล้วล่ะครับ"
"แต่กว่าจะหายหนาวก็คงอีกสักพักอยู่ดี"
คนนั่งฟังโคลงหัวอยู่นาน ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงยิ้ม
" ถ้าไม่ใช่คนสำคัญของฟูริน ถ้ามาพูดเรื่องไร้สาระกับฟูริน ฟูรินไม่เคยเก็บเอามาใส่ใจเลยล่ะ "
" คำพูดที่เหมือนโคลนพวกนั้น เจ้าของปากก็เหมือนปากท่อน้ำเสียนั่นแหละค่ะ "
เธอยิ้มตาหยี " กลับบ้านไปต้องทำตัวให้อุ่น ๆ แล้วล่ะเนอะ "
แต่นั่นทำให้เขายิ้มออกมากว้าง "เป็นแนวคิดที่น่านับถือมากเลยครับ"
"เสียดายที่ผมไม่เข้มแข็งเท่ากับคุณ แต่ว่า จะพยายามลองเอาไปใช้นะครับ"
อันนี้พูดจริง
ก่อนจะถอนหายใจพร้อมพยักหน้า "อยากทานอะไรอุ่นๆ จังครับ ซุปผักกวางตุ้งร้อนๆ ของพี่สาวเหมาะกับอากาศแบบนี้มากเลย..."
อืม.. หิวซะแล้ว
" ท่านเทพมอบสมองมามากหน่อย ขณะเดียวกันก็ให้หัวใจมาน้อยเพื่อความสมดุล "
" ที่เป็นทั้งพร แล้วก็คำสาป "
เธอยักไหล่เล็กน้อย ดวงตาสีครามที่มีเฉดไปทางเทายังไม่อาจละสายตาจากน้ำฝนได้
" งั้นต้องรีบขอให้คุณฝนหยุดตกแล้วล่ะ ! "