พอโยโกะออกมาจากห้องลองเสื้อเขาดีใจแทบน้ำตาจะไหล
"อื้ม เหมาะมากเลยครับ!" ว่าแล้วชูนิ้วโป้งให้สองข้างเลย ตัวนี้โยโกะใส่แล้วสวยเลยจริงๆ
"ในที่สุดก็ได้ตัวนึงแล้วเนอะ!"
พูดเหมือนกันว่าไม่ใช่ตัวเองนั่นแหละที่เรื่องมาก--
"ผมก็ต้องหาของตัวเองเหมือนกัน... แต่มีแต่แบบสาวไปนะ..." พึมพำๆ เขาใส่เสื้อผ้าผู้หญิงนั่นแหละ แค่วันนี้มาหาตัวที่จะใส่ออกไปข้างนอกปกติโดยไม่โดนมองแปลกๆ ได้เพิ่ม
"อื้ม เหมาะมากเลยครับ!" ว่าแล้วชูนิ้วโป้งให้สองข้างเลย ตัวนี้โยโกะใส่แล้วสวยเลยจริงๆ
"ในที่สุดก็ได้ตัวนึงแล้วเนอะ!"
พูดเหมือนกันว่าไม่ใช่ตัวเองนั่นแหละที่เรื่องมาก--
"ผมก็ต้องหาของตัวเองเหมือนกัน... แต่มีแต่แบบสาวไปนะ..." พึมพำๆ เขาใส่เสื้อผ้าผู้หญิงนั่นแหละ แค่วันนี้มาหาตัวที่จะใส่ออกไปข้างนอกปกติโดยไม่โดนมองแปลกๆ ได้เพิ่ม
Comments
"ขอบใจนะ"
ทันทีที่ถูกชมพร้อมกับมองท่าทางของคุณ โยโกะยิ้มร่าพลางเขี่ยแก้มเบาๆ เป็นการแก้เขิน
เวลาถูกชมก็ต้องเขินเป็นธรรมดา
"ให้ใส่กลับเลยไหม"
แซวพร้อมหัวเราะเบาๆ
"แล้วฟูมิอากิคุงล่ะ ได้อะไรบ้าง?"
ก่อนหันความสนใจไปที่เสื้อผ้าของคุณบ้าง
ก่อนจะกลับมาคิดหนัก "ผมก็คิดอยู่เหมือนกัน..."
"หยิบมาแต่ของเข้าตา แต่พอมาดูดีๆ แล้วสไตลส์ กับการใช้งานจริง มันหาไม่ได้เลย.."
ถอนหายใจเฮ้อใหญ่
"น่าเสียดาย.. แต่เดี๋ยวจะลองค้นๆ อีกรอบ ถ้าไม่มีจริงๆ ก็เปลี่ยนร้านแล้ว" เอ่ยอย่างเสียดาย อุส่าห์ลดราคาตั้งเยอะ
ได้ยินแบบนั้นก็บ้าจี้ตอบรับ ซึ่งทางร้านก็ดูจะไม่มีปัญหาอะไรขอเพียงจ่ายเงินเรียบร้อย
พอรับฟังปัญหาของอีกฝ่าย โยโกะก็คิดหนักเนื่องจากตนก็ไม่ได้ถนัดเรื่องนี้เท่าไหร่
"งั้น.. ลองดูทุกตัวเลยดีไหมล่ะ!"
"ได้อะไรมา ก็ลองให้หมดเลย"
กล่าวด้วยความร่าเริง ยิ้มอย่างสดใส
"ทุกตัวเลยเหรอ?"
กระพริบตา ใช่ว่าจะไม่เคยคิดจะทำแบบนั้นหรอก แต่มองกองที่ตัวเองหยิบมา
"เราจะอยู่กันที่นี่ยันค่ำเลยนะครับ" เอ่ยติดตลกแล้วหัวเราะไป แต่... ดูท่าอาจจะไม่เกินจริงเท่าไรนัก
"รอได้ไหมล่ะ...?"
ถามจริง
ก่อนที่จะเอียงคอคล้ายกับคิดอะไรบางอย่าง แต่สุดท้ายก็ยิ้มขึ้นมา ดูไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรเลย
"ถ้าฟูมิอากิคุงไม่รีบไปไหน โยโกะเองก็ไม่รีบเหมือนกัน"
"เต็มที่เลยนะ!"
โยโกะเอ่ยยืนยันแบบนั้น ยิ้มบางๆ พร้อมแววตาที่เต็มไปด้วยความจริงใจ
แต่ ถ้าบอกมาขนาดนี้ ก็ได้ ไม่มีใครบ้าจี้ตามขนาดนี้หรอกนะปกติ
"ถ้าอย่างนั้น" เขาพูด ก่อนจะหยิบเสื้อสเวทเตอร์สีม่วงอ่อนโอเวอร์ไซส์ตัวหนึ่งขึ้นมา "เดี๋ยวผมมา"
แล้วเดินเข้าห้องเปลี่ยนเสื้อไปเลย
ผ่านไปสักพักถึงจะออกมา เขายังอยู่ในกางเกงกักคุรัน แต่เสื้อเปลี่ยนเป็นสเวทเตอร์ตัวนั้นที่ตัวใหญ่กว่าตัวคนใส่เท่าตัว ทำให้ดูนุ่นนิ่มอบอุ่นไปหมด
ใส่หน้าร้อนร้อนแน่
"ว่าไงครับ?"