(เซมไป ผมกลับมาแล้ว..ว)
"...?" เขาหันซ้ายหันขวาหันตามเสียงที่ได้ยิน ก่อนจะหันกลับไปที่เดิมอีก
ทั้งที่ไม่ได้ยินเสียงใครเปิดประตูเข้าหรือออกไปแท้ ๆ
กลับไม่เจอคนที่ควรจะอยู่ตรงนั้น
'..โดนเข้าแล้ว' เจ้าตัวคิดในใจ
ต้องทำยังไงกันนะ
หลังจากนิ่งอยู่พักนึง เขาก็ตัดสินใจกลับไปทางเคาน์เตอร์จ่ายเงินมองหาพนักงานร้านค้า
"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าเห็นผู้ชายที่เดินเข้ามาพร้อมกับผมรึเปล่า?"
"...?" เขาหันซ้ายหันขวาหันตามเสียงที่ได้ยิน ก่อนจะหันกลับไปที่เดิมอีก
ทั้งที่ไม่ได้ยินเสียงใครเปิดประตูเข้าหรือออกไปแท้ ๆ
กลับไม่เจอคนที่ควรจะอยู่ตรงนั้น
'..โดนเข้าแล้ว' เจ้าตัวคิดในใจ
ต้องทำยังไงกันนะ
หลังจากนิ่งอยู่พักนึง เขาก็ตัดสินใจกลับไปทางเคาน์เตอร์จ่ายเงินมองหาพนักงานร้านค้า
"ขอโทษนะครับ ไม่ทราบว่าเห็นผู้ชายที่เดินเข้ามาพร้อมกับผมรึเปล่า?"
Comments
ที่เคาน์เตอร์มีพนักงานใส่หมวกคนนึงยืนก้มหน้าอยู่ พออีกฝ่ายเดินเข้ามาถามพนักงานคนนั้นก็นิ่งเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มหัวเราะ 'หึหึ..' ด้วยเสียงอันเยือกเย็นออกมา
'ถ้าเป็นผมได้รึเปล่า..?'
'เป็นผมได้รึเปล่า?'
'เป็นเพื่อนกับผมแทนได้มั๊ย...'
+
+
"อิวาซากิ!?" เขายกมือป้องปากเรียกรุ่นน้องดูอีกครั้งแต่เหมือนว่าเสียงของเขาครั้งนี้จะส่งไปถึงรุ่นน้องได้เสียที
!?!
ยูเซย์ชะงักไปเมื่อเห็นท่าทีแปลก ๆ ของผู้ที่อยู่หลังเคาน์เตอร์ แน่นอน ว่าเขาก้าวถอยไปแทบจะทันที แต่เพราะมัวแต่จ้องสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เขาชนเข้ากับชั้นวางด้านหลังและเสียจังหวะไป
'—แย่แล้ว ไม่ใช่ตอนนี้สิ'
เขายกแขนซ้ายขึ้นยังโดยอัตโนมัติ อย่างน้อยถ้าแค่ข้างเดียวละก็—
...
(+)
และนั่น —ก็เป็นจังหวะเดียวกันกับที่เสียงของอีกฝ่ายส่งมาถึง แม้ยังไม่ค่อยเข้าใจ แต่เขาก็ใช้โอกาสนั้นรีบออกวิ่งไปทางที่ได้ยินเสียงทันที
"รุ่นพี่ซากุระดะ— อยู่ที่ไหนครับ!"
"อิวาซากิ--!?" เขาได้ยินเสียงอีกฝ่ายแล้วจึงเรียกออกไปอีกครั้งพลางรีบเดินหาอีกฝ่ายเพราะฟังเสียงรุ่นน้องแล้วก็ดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่เขาเลยเป็นห่วง
"อิวาซ--- อ๊ะ--!!!?" จังหวะที่เขาหันไปมองรอบๆเผื่อมองหาก็ชนเข้ากับอีกฝ่ายที่วิ่งมาพอดี ดูเหมือนว่าตอนนี้เหตุการณ์ทุกอย่างจะกลับมาปกติแล้วเมื่ออีกฝ่ายมาแตะตัวของยูริ
+