[ #THK_EVENT01 #THK_ปฐมนิเทศ ]
#THK_โรลเปิด | แยกรูท
นาเดชิโกะถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่บัตรนักเรียนในมือถูกพลิกไปมา
ของใครกันนะ ไม่คุ้นหน้าเลย . . .
แล้วบัตรของฉันอยู่กับใครกันนะ ?
เธอชูบัตรขึ้นสุดความยาวแขน ดูเด่นมากแต่ก็เตี้—ตัวเล็กมากอยู่ดีจนเผลอสบตากับ [ คุณ ]
สายตาเธอเหมือนจะถามว่า ‘นี่ใช่ของคุณรึเปล่า‘ อยู่ล่ะ
ใช่รึเปล่า ใช่ทีเถอะ !
#THK_โรลเปิด | แยกรูท
นาเดชิโกะถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่บัตรนักเรียนในมือถูกพลิกไปมา
ของใครกันนะ ไม่คุ้นหน้าเลย . . .
แล้วบัตรของฉันอยู่กับใครกันนะ ?
เธอชูบัตรขึ้นสุดความยาวแขน ดูเด่นมากแต่ก็เตี้—ตัวเล็กมากอยู่ดีจนเผลอสบตากับ [ คุณ ]
สายตาเธอเหมือนจะถามว่า ‘นี่ใช่ของคุณรึเปล่า‘ อยู่ล่ะ
ใช่รึเปล่า ใช่ทีเถอะ !
Comments
สายตาสบประสาน ผ่านฝูงชนที่อลหม่านจากเหตุการณ์วุ่นวายเมื่อครู่ น่าเสียดายที่หญิงสาวผมดำคนนี้ดูไม่เหมือนกับรูปในบัตรที่คุณถืออยู่เลยแม้แต่น้อย
ถึงกระนั้นก็ยังคงยิ้มให้
นัยน์ตามืดมิดไร้ก้นเหวนั่นเมื่อพานพบกันแล้วกลับไม่หลบหนีไปไหน
...แม้เชื่องช้า
แต่กำลังเดินตรงเข้ามา
"หาบัตรเจอ...รึยังคะ?"
เธอเอ่ยทักทายตามประสา—ผู้ร่วมชะตากรรม..
เมื่อคำถามถูกส่งมาคำตอบจึงส่งกลับไป
นาเดชิโกะส่ายหน้าพลางระบายยิ้มให้
“ยังเลยค่ะ, บัตรอันนี้ก็ยังไม่เจอเจ้าของเลย” เธอชูบัตรให้อีกฝ่ายดูด้วยรอยยิ้มเป็นมิตร นัยตาสีฟ้าสบกับนัยตาสีดำไร้ก้นบึ้งอยู่ครู่หนึ่งจึงละอกมา
เป็นคนที่มีบรรยากาศน่าสนใจ
ในหลาย ๆ ความหมาย —
ก้าวสุดท้ายหยุดอยู่ที่ด้านหน้า เมื่อเทียบส่วนสูงแล้วทำให้อีกฝ่ายกลายเป็นคนตัวเล็กยิ่งกว่าเดิม
"แย่จังเลยนะคะ...เหตุการณ์เมื่อกี้ก็เหมือนกัน"
พูดแบบนั้นด้วยรอยยิ้มไม่เปลี่ยนแปลง
เธอก้มตัวลงเล็กน้อยเพื่อยื่นหน้าเข้าใกล้
"น่ากลัวไปหมดเลย"
ยังคงไม่ละสายตาไปไหน
"..ชิมูระ อาโกะค่ะ"
แนะนำตัวออกมา
“เออิริ นาเดชิโกะค่ะ“
และแนะนำตัวอย่างสุภาพ
แหงนมองอีกฝ่ายพลางก็เอ่ยคำถาม
“อะไรที่น่ากลัวเหรอคะ ?”
ด้วยการแสร้งทำเป็นไม่รู้ว่าบัตรในมือเปรอะเปื้อนคราบสีดำและเมื่อครู่ก็มีเสียงประหลาดดังลอดมาราวกับประกาศจากสิ่งลี้ลับ
ราวประมวลผลอยู่ว่า 'น่ากลัว' ที่พึ่งพูดไปควรอธิบายอย่างไรดี
"เมื่อครู่นี้...มีเสียงประหลาดๆดังออกมาด้วยล่ะค่ะ
ห้องก็ถูกล็อคไว้...ออกไปไม่ได้"
ไม่คิดว่ามันน่ากลัวงั้นเหรอ?
เธอยืดตัวกลับขึ้นมา
"ดูเหมือนว่าเราจะอยู่ห้องเดียวกัน..เออิริซังห้อง C ใช่รึเปล่าคะ?"
สังเกตจากแถวที่นั่งแล้วเหมือนจะเป็นแบบนั้น
“แปลกจัง ? ..ฉันไม่ได้ยินอะไรเลย แค่รู้ว่าประตูถูกล็อค“
”อาจจะเป็นกิจกรรมของโรงเรียนก็ได้นะคะ“
ทำไม่รู้เรื่องไปแบบนั้น ตีหน้าซื่อแบบนี้
นาเดชิโกะเกลือกกลิ้งคำโกหกบนเรียวลิ้นไปมา ”ใช่ค่ะ, งั้นเราก็คงเป็นเพื่อนร่วมห้องกันใช่ไหมคะ ?“
”ชิมูระซัง“
ดวงตาไม่สั่นไหว
น้ำเสียงที่ไม่เปลี่ยนไป
คำโกหกแรกของบทสนทนาถูกเผยออกมาแล้ว