“โถ่เอ้ย ! ยัยมามี๊โปโกะ”

ส่วนอีกด้านหนึ่งคือพัฟบอลตัวสีชมพูกำลังวิ่งแจ้นไปตามหาใครคนหนึ่งอย่างไรจุดหมาย เอฟิเลียนคาดว่าก็น่าจะเป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเหลาสักคนให้ยัยมามี๊ได้บินไปออเซาะ

แต่ไม่แคล้วพัฟบอลผู้ช่วยก็นำพาไปพบใครสักคนที่คาดไม่ถึงในงานนี้

เสียงส้นสูงหยุดดังกึก

“ … ”

ภายในงานที่ครึกครื้น ข้างนอกนั้นกลับดูเงียบเหงาเสียเหลือเกิน

โปโกะพุ่งไปหาเบียทริซอย่างคุ้นเคยราวกับคิดถึง