ยามเมื่อสบตากันเขากัน เขาก็ยกมือขึ้นโบกทักทายกลับก่อนจะเดินเข้าไปหาตามประสาคนรู้จักัน

"เป็นไงบ้างครับ สนุกรึเปล่า?"

(มาบวกยังทันไหมคะ อมก 😭)

ไม่รู้ว่าอีกฝ่ายโบกมือทักทายคนอื่นหรือเปล่า แต่เดเซคาลก็หน้าไม่อายมากพอที่จะก้าวเข้าไปหาเธอแทน

“คิดไม่ถึงเลย ว่าเจ้าจะดีใจที่ได้เจอเราถึงขนาดนี้” เขาหยอกล้อหญิงสาวที้งรอยยิ้มละไม เพราะรู้ตัวดีว่าโดนเกลียดขี้หน้าจึงยิ่งชอบใจเป็นพิเศษ

(ตอกตะปูปักไว้เจอแน่!)

ลูนาเรียตัดสินใจตอบรับท่าทางของอีกฝ่ายด้วยการพยักหน้าเล็กน้อย หรือบางทีอาจยกแก้วม็อกเทลในมือขึ้นแทนคำทักทาย หากมองให้ดี นัยน์ตาของเธอกลับดูเหมือนกำลังพิจารณาอะไรบางอย่าง

(มาบวก!)

หญิงสาวยืนมองบรรยากาศในงานเลี้ยงจากระเบียงของห้องโถงใหญ่ สายตาคู่สวยกวาดตามองไปเรื่อยเปื่อยสลับกับมือที่ยกม็อกเทลขึ้นมาจิบ พลันสายตาก็สบเข้ากับดวงตากลมโตอันแสนคุ้นเคย

—โบกไม้โบกมือแบบนั้นเดี๋ยวโดนคนอื่นเข้า

คิดเช่นนั้นเสร็จก็เสสายตาหลบไปมองอย่างอื่น ทว่าหางตาก็ยังคงเหลือบไปเห็นว่าร่างเล็กนั่นยังคงไม่ยอมหยุดโบกไม้โบกมือเสียที