เธอทำท่าเหมือนจะเข้าใจแต่ก็จบด้วยใบหน้าที่ดูเหมือนลิงที่ยังไม่วิวัฒนาการเป็นมนุษย์ดอกไม้
"อืมมม...อืมมมม"
"รู้ไหมว่าทำไมนกขุนทองถึงไม่ชื่อว่านกขุนเงิน"
ไม่รู้เพราะเธอไปต่อบทสนทนาไม่ได้หรืออะไรก็เลยตัดบทและเปลี่ยนเรื่องคุยไปในทันที
"อืมมม...อืมมมม"
"รู้ไหมว่าทำไมนกขุนทองถึงไม่ชื่อว่านกขุนเงิน"
ไม่รู้เพราะเธอไปต่อบทสนทนาไม่ได้หรืออะไรก็เลยตัดบทและเปลี่ยนเรื่องคุยไปในทันที
Comments
"เพราะมันมีสีเหลือง เลยเป็นขุนทอง ละมั้งครับ?"
เขามึนงงไปนิดกับ คำถามนั้นเลยตอบอีกฝ่ายไปตามที่เขาเข้าใน
(รุ่นพี่ต้องหยุดในผมตราตรึงใจ...555555555+)
เธอว่าพร้อมนำมือมาลูบคางของตนเองมืออีกข้างก็เท้าเอวใส่อีกฝ่าย
"แล้วนายชอบนกไหมละ"
ว่าแล้วก็หันกลับไปหาอีกฝ่ายนี้จสกเรื่องที่ใส่ธนูสู่นกขุนทองได้ไง
"สรุป..ไอนั้นคือที่ใส่ธนูสินะ"
เจ้าตัวชี้ที่กระบอกทรงยาวเหมือนจะยอมกลับเข้าสู่บทสนทนาเดิม
(5555สายไปแล้ว)
"ชอบนะครับ ผมชอบสัตว์แทบทุกชนิดเลย"
เขาตอบรุ่นพี่สาวอีกฝ่ายทุกอย่างตามปกติไม่ได้ขัดอะไร แม้บทสนทนาจากอีกฝ่ายจะแปลกมากๆก็ตาม
"อา...ใช่ครับตามนั้นแหละครับ รุ่นพี่"
เขาเหมือนจะนิ่งไปนิดแบบคนตามไม่ทันรุ่นพี่สาวคนนี้เท่าไร
เธอดูชอบใจในความที่อีกฝ่ายตามเธอไม่เสียทีมันดูสนุกในสายตาของเซเรน่า
แต่เพราะคนแบบคู่สนทนาตรงหน้สไหลตามน้ำเธอได้ก็มีความสุขจนหัวเราะปรมมือไปมา
"อืมมมแต่จะว่าไปแล้วฉันน..."
เหมือนเธอพึ่งคิดบางอน่างออกจึงได้เดินเข้าไปใกล้และถือวิสาสะใช้มืองของตนเสยผมหน้าอีกฝ่ายขึ้นเพื่อจ้องมองใบหน้าอย่างชัดเจน
"เด็กใหม่? หรอพอดีพึ่งสังเกตนะ"
" จะว่าไปผมยังไม่ได้แนะนำตัวเลย "
"ผท ซุซาคุ ครับ ซากุระไคคาบิ ซุซาคุ"
"เรียก ซุซาคุ เฉยๆก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
เขาตอบอีกฝ่ายพลางแนะนำตัวเองไปด้วย
เธอทำท่าเหมือนจะไม่เข้าใจแต่ในตอนนี้พอจะนึกออกอย่างชัดเจนเมื่อพยายามตั้งใจฟังชื่อของอีกฝ่ายก็ทำเอาเจ้าตัวตาเขเล็กน้อยภาษใหม่อีกแล้วหรอ
"ซุกากุ ไกเกบิยฮ์?"
เธอลองพูดซ้ำอีกรอบด้วยภาษาบางเกิดของตนเองพร้อมหยักไหล่ให้แบบฉันออกเสียงถูกใช่ไหม
"ข้า..อืมมม ฉันต้องแนะนำตัวไหมนะ เอ๋..อ่อใช่ต้องแนะนำ"
เธอทำท่าคิดสักพักก่อนจะใช้มือฝ่ามือดีดหน้าผากของตัวเอง