"โอ๊ววว..อ่อ"
เธอทำท่าเหมือนจะไม่เข้าใจแต่ในตอนนี้พอจะนึกออกอย่างชัดเจนเมื่อพยายามตั้งใจฟังชื่อของอีกฝ่ายก็ทำเอาเจ้าตัวตาเขเล็กน้อยภาษใหม่อีกแล้วหรอ
"ซุกากุ ไกเกบิยฮ์?"
เธอลองพูดซ้ำอีกรอบด้วยภาษาบางเกิดของตนเองพร้อมหยักไหล่ให้แบบฉันออกเสียงถูกใช่ไหม
"ข้า..อืมมม ฉันต้องแนะนำตัวไหมนะ เอ๋..อ่อใช่ต้องแนะนำ"
เธอทำท่าคิดสักพักก่อนจะใช้มือฝ่ามือดีดหน้าผากของตัวเอง
เธอทำท่าเหมือนจะไม่เข้าใจแต่ในตอนนี้พอจะนึกออกอย่างชัดเจนเมื่อพยายามตั้งใจฟังชื่อของอีกฝ่ายก็ทำเอาเจ้าตัวตาเขเล็กน้อยภาษใหม่อีกแล้วหรอ
"ซุกากุ ไกเกบิยฮ์?"
เธอลองพูดซ้ำอีกรอบด้วยภาษาบางเกิดของตนเองพร้อมหยักไหล่ให้แบบฉันออกเสียงถูกใช่ไหม
"ข้า..อืมมม ฉันต้องแนะนำตัวไหมนะ เอ๋..อ่อใช่ต้องแนะนำ"
เธอทำท่าคิดสักพักก่อนจะใช้มือฝ่ามือดีดหน้าผากของตัวเอง
Comments
เขาทวนชื่อเขาอีกรอบแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรที่อีกฝ่าย เพราะชื่อเขาถ้าเป็นคนต่างถิ่นก็คงไม่คุ้นนั้นแหละ
"ครับ ถ้าผมได้รู้จักชื่อของรุ่นพี่ด้วยก็ดีครับ"
เธอลองพยายามออกเสียงแต่ก็คงต้องยอมแพ้พร้อมเกาหัวของตนเองนิดก่อนจะเปลี่ยนท่าทางโดยที่มือข้างขาวของเธอจะกุมไว้ที่อก เท้าทั้งสองข้างยืนไขว้เอาไว้ส่วนเรียวมือข้างซ้ายของตนผ่ามือไปด้านข้าง
"เซเรนา โรซามาร์แห่งมาเรียลา เรียกแค่เซเรน่าก็ได้ ยินดีที่ได้รู้จัก"
นี้อาจเป็นการทักทายตามแบบประเทศของเธอเป็นเพียงวินาทีเดียวทีเธอดูทำตัวสง่างามสมตำแหน่งที่ควรเป็น
"อา....ครับ"
"...เอาที่รุ่นพี่เรียกแล้วสะดวกก็ได้ครับ"
เข้ายังคงยิ้มตอบให้อีกฝ่าย เหมือนเช่นเคย...แม้ในใจคิดว่ารุ่นพี่ค่อนข้างมี "เอกลักษณ์" พอตัว....
"รุ่นพี่ เซเรน่า สินะครับ ฝากตัวด้วยนะครับรุ่นพี่"
"....เย่"
ใบหน้าจากที่ดูน้ำลายยืดของเธอก็กลับมาดีใจและดูจะภาคภูมิใจขึ้นมาไอกิริยาการทักทายที่สง่างามมันหายไปไหนหมดนี้!!!
"อืมๆ ฝากตัวด้วยนะหากมีโอกาศได้เจอกันนะ"
เธอส่งยิ้มให้กับอีกฝ่ายและถือวิสาสะจับมือของซุซาคุโยกไปมารั่วๆ
ซุซาคุ ปล่อยให้รุ่นพี่สาวจับมือโยกไปมาไม่ได้ปัดมืออะไร เหมือนจะยอมเล่นตามรุ่นพี่คนนี้ทุกอย่างเลยก็ว่าได้
“งั้น ผมขออนุญาต ขอตัวก่อนนะครับ ต้องเอาของไปเก็ยฃบต่อนะครับ”
เจ้าตัวยิ้มโค้งให้อีกฝ่ายเพื่อขอตัว