พยักหน้าหงึกๆ ใช่ๆ คอสเพลย์
"ก็..."
"วันนี้ใส่หูน้องหมาสีดำมาด้วยนี่ครับ"
"แบบนี้ไงครับ"
พูดต่อหน้าซื่อ ใช้มือคีบๆปอยผมตัวเองสองข้างยกขึ้น เหมือนจะสื่อว่า ก็ดำๆบนหัวขาวๆของนายไง
"เหมือนเป็นคุณปาป๊าของโoชาโกะเลยนะครับ"
"ดีจังเลยน้า"
ประโยคหลังพูดกับตุ๊กตา
"ก็..."
"วันนี้ใส่หูน้องหมาสีดำมาด้วยนี่ครับ"
"แบบนี้ไงครับ"
พูดต่อหน้าซื่อ ใช้มือคีบๆปอยผมตัวเองสองข้างยกขึ้น เหมือนจะสื่อว่า ก็ดำๆบนหัวขาวๆของนายไง
"เหมือนเป็นคุณปาป๊าของโoชาโกะเลยนะครับ"
"ดีจังเลยน้า"
ประโยคหลังพูดกับตุ๊กตา
Comments
เหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจอย่างมากถึงสิ่งที่อีกฝ่ายพูด แต่กระนั้นแล้วน่ะนะ
"คุณหมายถึง สีผมของผมหรือครับ?"
แล้วก็ยกมือข้างหนึ่งขึ้นชี้ยังปอยผมสีดำของตนให้ดู จะว่าเหมือนมันก็คง...เหมือนแหละ
"หรือว่าแบบนี้หรือครับ"
กล่าวจบทีนี้ก็หยิบมืออีกข้างขึ้นไปจับปอยผม ตอนนี้มือจับที่ปอยสองข้างก่อนกระดิกขึ้นลง(...) ให้เหมือนกับหูหมาพันธุ์หูยาวจริงๆ ด้วย
อ้าว แล้วตุ๊กตาโ๐ชาโกะล่ะครับ? +
"..."
สถานการณ์จึงเป็นเด็กม.ปลายคนนึงทำท่ากระดิกผมตัวเองขึ้นลงเหมือนหูหมา แต่ดันปล่อยตุ๊กตาทิ้งดิ่งพสุธาสู่ผืนดินได้เนี่ยสิครับ???
"ตอนนี้คุณปาป๊าโoชาโกะเป็นน้องหมาหูตั้งไปแล้วสินะ"
เห็นอีกคนเป็นเด็กดีขนาดนี้ เลยทำหน้าระรื่นลูบหัวไปเบาๆปุนึง (˵ ˆᗜˆ )🫳
ตอนเข้าไปใกล้ดันเตะตุ๊กตาไปหน่อยด้วย ...
"เอ๊ะ..." โชคดีที่ไม่ได้เหยียบหรือเตะแรงละนะ
"หวา เจ็บแย่เลยนะครับ" อุ้มขึ้นมา ปัดฝุ่นก่อนยื่นคืนให้
"...ขอบคุณครับ"
แต่สุดท้ายก็ตอบออกไปเพียงแค่นั้น ก่อนจะรับตุ๊กตากลับคืนอ้อมแขนของตัวเอง พอรับมาได้ก็กอด ใช่ครับ ยืนกอดแน่นมันตรงนั้นโดยไม่สนสายตาคนเดินผ่านไปมาเลย
พูดไปเรื่อย คราวนี้ลูบหัวตุ๊กตาด้วย
"ว่าแต่พาน้องมาเนื่องในโอกาสอะไรหรอครับ?"
"โรงเรียนไม่ใช่ที่น้องหมาวิ่งเล่นนี่นา"
หรือว่า ....
ในหัวกำลังนึกถึงคุณพ่อวัยใสที่บ้านไม่มีคนดูแลเด็กสินะ!?
นั่นสิครับ 🗿
"ผม...ได้มาครับ พึ่งได้มา"
"พอดีไปหย่อนล็อตเตอร์รี่มาของร้านคาที่ผมซื้อของประจำ เห็นว่ารางวัลใหญ่เป็นเจ้าโ๐ชาโกะตัวนี้ผมก็เลยแค่ลองดูน่ะครับ ไม่คิดว่าจะเป็นผู้ถูกรางวัลเสียได้ เลยพึ่งไปรับน้องมาเมื่อครู่นี้ครับ"
อันที่จริงนี่ไม่ใช่รางวัลใหญ่รางวัลแรกหรอกครับ ผมดูเหมือนจะมีดวงกับตุ๊กตาตัวใหญ่แบบนี้จนมีเต็มเตียงไปหมด แต่ the more the merrier ครับ