เห็นอีกฝ่ายยิ้ม เขาก็ยิ้ืมออกมาเช่นกัน ก่อนจะเดินนำทางไปยังหอพักโดยไม่ได้พูดอะไรต่อ
วาเลเรียหยุดฝีเท้าลงพร้อมกับหันมาหาคุณ
" ถึงแล้วครับ โอ๊ะ.... "
สายตาไปหยุดที่พินบนเสื้อของคุณ และก้มหัวให้หนึ่งครั้ง
" ขออภัย กระหม่อมมิเห็นว่าท่านเป็นเจ้าชาย ขออภัยที่หากกระหม่อมทำให้ท่านไม่พอใจ "
วาเลเรียหยุดฝีเท้าลงพร้อมกับหันมาหาคุณ
" ถึงแล้วครับ โอ๊ะ.... "
สายตาไปหยุดที่พินบนเสื้อของคุณ และก้มหัวให้หนึ่งครั้ง
" ขออภัย กระหม่อมมิเห็นว่าท่านเป็นเจ้าชาย ขออภัยที่หากกระหม่อมทำให้ท่านไม่พอใจ "
Comments
" ผม..มาเรียนที่แห่งอยากได้ มิตรไมตรี มากกว่านะครับ อีกฝ่ายคุณก็เป็นรุ่นพี่ผมด้วย"
เขาตอบไปตามตรงพอเห็นอีกฝ่าย ท่าทางเปลี่ยนเพราะเห็นว่าเข้าเป็น ราชวงศ์
" จะเป็นเกียติมากถ้าให้ผมได้รู้ชื่อคุณ ขออภัยที่เสียมารบผมควรจะต้องแนะนำตัวเองก่อน "
" วาเลเรียน เรเวนฮาร์ต คงจะเป็นเกียรติมากหากได้รู้ชื่อของท่าน "
"ผม ซุซาคุ ครับ ซากุระไคคาบิ ซุซาคุ"
"เรียก ซุซาคุ เฉยๆก็ได้ครับ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ"
เขาแนะนำตัวเองตอบหลังรุ่นพี่แนะนำกับเขาตอบ
" งั้นข้าคงต้องขอตัวก่อน หากท่านมีปัญหาอะไรก็ไปหาข้าที่สวน ข้ายินดีช่วยเสมอ "
เขาโค้งให้อีกฝ่ายเล็กๆแม้จะมีกล่องคันธนูอันใหญ่ติดอยู่ด้วยก็มา