[ #โรลเปิด | แยกรูท ] ประมาณเที่ยง สุ่มสถานที่
ซาโต้ ฟูมิ จากชมรมคหกรรม สวมชุดบัตเลอร์เช่นเคย เพิ่มเติมคือติดกิ๊ปหูแมว หลังจากแจกใบปลิวและข้าวกล่องโปรโมทชมรมมาเนิ่นนาน ก็เหลือใบปลิวและข้าวกล่องอันสุดท้าย
และคุณก็ผ่านหน้าเธอมาพอดี
"ถ้ายังไม่กินข้าว มารับข้าวห่อไข่ไปกินรองท้องก่อนไหม?"
...
"ซอสน่ะ ถ้าคุณรับไปก็จะวาดเป็นหน้าคุณ... กล่องนี่ก็เก็บไว้ได้เลย ไม่ต้องคืน"
ซาโต้ ฟูมิ จากชมรมคหกรรม สวมชุดบัตเลอร์เช่นเคย เพิ่มเติมคือติดกิ๊ปหูแมว หลังจากแจกใบปลิวและข้าวกล่องโปรโมทชมรมมาเนิ่นนาน ก็เหลือใบปลิวและข้าวกล่องอันสุดท้าย
และคุณก็ผ่านหน้าเธอมาพอดี
"ถ้ายังไม่กินข้าว มารับข้าวห่อไข่ไปกินรองท้องก่อนไหม?"
...
"ซอสน่ะ ถ้าคุณรับไปก็จะวาดเป็นหน้าคุณ... กล่องนี่ก็เก็บไว้ได้เลย ไม่ต้องคืน"
Comments
สนใจที่ซอส…
“จะวาดฉันลงไปบนข้าวให้ใช่ไหม?”
“อ่ะ..หูแมว…”
“เข้ากับเธอดีนะ…”
ไม่นึกว่าจะมีเครื่องประดับแบบนี้ด้วยรู้สึกอยากจับขึ้นมาเลยแต่ก็กลัวเสียมารยาท
คนตรงหน้าก็หน้าคุ้น ๆ เหมือนรุ่นพี่ในชมรม หมดหน้าที่ ไม่ต้องใส่เมดต่อแล้วสินะ น่าเศร้าจัง
"ว่าแต่ พี่จะเอาไหมคะ?"
ปากขยับแล้วก็มองหาโต๊ะ
พยักหน้าหงึกๆเพราะว่า
ตัวเขาชอบดูฝีไม้ลายมือ
การสรรสร้างของคนในชมรมนี่นา
ไม่มีทางปฏิเสธอยู่แล้ว..
เธอหยุดยืนอยู่ตรงโต๊ะสักโต๊ะในพื้นที่ ก่อนจะวางกล่องที่บรรจุข้าวห่อไข่เอาไว้ลงบนนั้น
มือขวาก็เอื้อมไปปลดขวดบีบซอสที่คล้องไว้กับกางเกง และจับรอบขวดอย่างมั่นคง สายตาของเจ้าตัวก็มองรุ่นพี่ตรงหน้าผ่านเป็นระยะเพื่อวาด
"มันอาจจะไม่สวยขนาดนั้น... พอดีไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่"
คิดไปคิดมา ว่าง ๆ ก็ไปหาฝึกวาดด้วยดีกว่า
ถึงจะมีรีแอคชั่นที่นิ่ง แต่รุ่นพี่ของคุณก็ถือข้าวกล่องแบบ2มือหน้ากจ้องแบบใกล้พอตัว
“ขอบคุณนะ…”
“ไว้คราวหน้าจะทำคืนให้บ้าง”
"ซาโต้คุง..ชุดเท่จังเลยครับ" จริงๆก็รวมไปถึงหูแมวด้านบนด้วยแต่เพราะประหยัดคำพูดเลยใช้แบบรวบรัดไป
"ถ ถ้า ถ้าไม่ว่าอะไรมาแลกกันมั้ยครับ" ชี้ไปที่ข้าวกล่องกับของในถุงผ้าที่ตนถือพร้อมใบปลิวของชมรม
"ถ้าไม่ว่าอะไร ช่วยฉันหาโต๊ะหน่อยได้ไหม?"
"........." ไม่ได้ตอบรับแต่ก็เริ่มหันมองไปรอบข้าง
ตรงที่พวกเขายืนอยู่เหมือนจะมีแค่ม้านั่งตัวยาวแฮะ ถ้าจะไปตามหามันก็ออกจะนานไปหน่อยมั้ยนะ
"..แค่.........โต๊ะอย่างเดียวหรอครับ.."
ว่าแล้วก็มอง ขณะเดียวกันก็หยิบซอสมะเขือเทศออกมา
"ต ตรงนั้นน่าจะมีที่ว่างอยู่นะครับ" มิกิเดินนำออกไป ก่อนจะหันกลับไปมองว่าเพื่อนร่วมห้องของตนเดินตามมาด้วยหรือเปล่า
แต่จะเขียนด้วยซอสนั่นสินะ... อยากถามแต่ก็เกรงใจชะมัด ทนๆไปก็คงโอเคแหละ ของแลกเปลี่ยนต้องห้ามเรื่องมากนะครับทาคุมิ..
ฟูมิยกยิ้มเล็กน้อยขณะพูด กล่องที่มีข้าวห่อไข่ ใบผัก และเนื้อไก่ทอดอยู่ข้างในถูกวางลง
มือทั้งสองของเธอประสานจับครอบขวดบีบซอสซึ่งบรรจุมะเขือเทศอย่างมั่นคง สายตาเองก็เลื่อนขึ้นลงมองหน้าของเพื่อนร่วมชั้นตรงหน้าเป็นระยะในขณะที่กำลังวาด
"มันอาจจะไม่ได้ดีเลิศขนาดนั้น ขอโทษที"
ว่าไปนั่น หาเวลาไปฝึกวาดเพิ่มดีไหมนะ?
ในขณะที่เดินผ่านทางนั้นก็หยุดทันทีเมื่อเห็นเพื่อนร่วมห้องสวมชุดบัตเลอร์ถือกล่องข้าว
"งั้นรุยขอรับข้าวห่อไข่อันนี้นะ~"
เมื่อเห็นอีกฝ่ายบอกว่าจะวาดเป็นหน้าคนที่รับด้วยจึงน่าสนใจ ประกอบกับอยากชิมอาหารตรงหน้าด้วย
ฟูมิยกยิ้มให้เบา ๆ ก่อนจะหาที่วางกล่องข้าวนี้เพื่อวาดหน้าของเพื่อนร่วมชั้นตรงหน้าด้วยซอสได้ง่าย ๆ
"การวาดของฉันยังไม่ได้ดีเด่นอะไรขนาดนั้น ถ้าไม่ถูกใจต้องขอโทษล่วงหน้านะ"
พูดจบก็วางกล่องไว้บนโต๊ะ และหยิบขวดบีบซอสออกมาจับอย่างมั่นคง สายตาก็เหลือบมองหญิงสาวออร่าสดใสตรงหน้าเป็นระยะ
"ขอให้อร่อยนะ... ถ้าชอบซอสเยอะ ๆ จะบีบเพิ่มก็ได้นะ"
รุยที่เหลือบมองด้วยสายตาเป็นประกายในขณะที่ฟูมิกำลังตั้งใจบีบขวดซอสวาดภาพของรุย
เมื่อฟูมิทำออกมาจนเสร็จเรียบร้อย จู่ๆข้าวกล่องตรงหน้าก็ดูน่ากินขึ้นมาทันที
"ฮุๆ ขอบคุณมากค่ะฟูมิจัง ~"
รุยหัวเราะเบาๆแล้วยิ้มร่าเมื่อได้รับกล่องข้าวสุดพิเศษจากฟูมิ
"ซอสแค่นี้พอแล้ว รุยจะทานให้อร่อยเลยนะ~"
"หูแมวน่ารักจัง วันนี้มาโปรโมตชมรมเหรอ" ตามองหูแมวก่อนจะมองชุดซะอีก
"สนใจข้าวห่อไข่ไปกินไหมคะ? เดี๋ยวจะบีบซอสวาดให้ค่ะ"
^^
ตาเป็นประกายขึ้นมา จริงๆเธอพกข้าวกล่องมาจากบ้าน แต่ข้าวห่อไข่หอมน่ากินแถมมีวาดรูปด้วย จะปล่อยผ่านไปได้ยังไงกัน!
วันนี้ต้องได้กินข้าวสองกล่องแล้วล่ะ
"สนค่ะ!! รบกวนด้วยนะ!"
มองกล่องข้าวห่อไข่ที่กำลังจะโดนเพิ่มท็อปปิ้งซอสด้านบนอย่างใจจดใจจ่อ