"ไม่ต้องเกรงใจไป" เช็ดผมนายก็ไม่ต่างจากเช็ดขนหมาเท่าไหร่
คิดแต่ไม่ได้พูด ว่าแล้วก็ลงมือเช็ดหัวให้ ผมสีทองนี่ทำเอานึกถึงขนหมาเข้าจริงๆ เช็ดไม่นานก็พอหมาดๆ ให้เดินต่อไปได้แบบไม่มีน้ำหยดตี๋งๆ
"ได้แล้ว" แอบขยี้หัวไปทีนึง มันเขี้ยวซะจริงๆ ฮึ่ยๆๆ-
พอมองไปรอบๆ พระอาทิตย์ก็มีเมฆมาบัง ทำให้อากาศไม่ร้อนมาก ทะเลก็ดูสะอาดดี...
"ไปที่อื่นกัน ตรงนี้สะอาดแล้ว" แปลว่า ไปแอบอู้ที่อื่นด้วย--
คิดแต่ไม่ได้พูด ว่าแล้วก็ลงมือเช็ดหัวให้ ผมสีทองนี่ทำเอานึกถึงขนหมาเข้าจริงๆ เช็ดไม่นานก็พอหมาดๆ ให้เดินต่อไปได้แบบไม่มีน้ำหยดตี๋งๆ
"ได้แล้ว" แอบขยี้หัวไปทีนึง มันเขี้ยวซะจริงๆ ฮึ่ยๆๆ-
พอมองไปรอบๆ พระอาทิตย์ก็มีเมฆมาบัง ทำให้อากาศไม่ร้อนมาก ทะเลก็ดูสะอาดดี...
"ไปที่อื่นกัน ตรงนี้สะอาดแล้ว" แปลว่า ไปแอบอู้ที่อื่นด้วย--
Comments
' เราไปหาอะไรกินดีมั้ย คนก็เริ่มซาลงเเล้วด้วย '
ก็เเค่อยากจะทำอะไรสักอย่างให้ความผิดที่พารุ่นพี่ล้มมันหายไป
' เเบบ ไอติม หรือ เเตงโม สักอย่าง .. พี่เรนชอบกินอะไรเดี๋ยวผมจะพาไปเอง !'
( ขอโทษที่ตอบช้านะคะพอดีว่าติดงานนิดหน่อย🥹 )
จับคางยืนคิด
"นั่นสินะ มาอุมิคาเสะทั้งที ออกไปช่วยเก็บผักแล้วทำสลัดกับซารุราเมงกันดีกว่า"
พยักหน้าเหมือนรับความคิดตัวเอง หงึกๆ
"ถ้าปล่อยเธอใกล้น้ำอีก คงกระโดดลงไปจนเปียกอีกแน่" ว่าแล้วก็หัวเราะ
' ไม่ขนาดนั้นหรอกน่า พี่เรนก็พูดเกินไป '
ใบหน้าที่เขินอายก็กลับมายิ้มเหมือนเดิม
' ถ้าถึงเวลาว่างเมื่อไรผมจะลงน้ำไม่ขึ้นจากน้ำเเน่ ! ไปกันเถอะ ! '
เขาจับข้อมืออีกคนเดินพาไปสวนผักของชาวเมือง มีผู้คนมากมายกำลังช่วยกันเก็บผัก
"นั่นสินะ มินะคุงกินผักได้ทุกอย่างเลยรึเปล่า?"
ส่วนเขาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
"ชอบแบบราดโชยุหรือมายองเยสล่ะ?"
' เเน่นอนสิ ผมกินผักได้ ชอบเเบบราดมายองเนส '
' เเม่บอกว่าผมต้องกินผักเยอะๆ จะได้เเข็งเเรงเล่นกีฬาได้ดี '
หันกลับมาดูสวนผักที่อยู่ตรงหน้า พอผักอยู่รวมกันดูสวยจังเลย เอาซะไม่กล้ากิน
คิดเเล้วก็อยากลองปลูกไว้ที่บ้านเเบบนี้บ้าง
' ถ้าหยิบมากินตอนนี้จะโดนดุมั้ยนะ '
ล้อเล่นหรอกน่า
รู้สึกเหมือนกำลังเลี้ยงเด็กอยู่เลย ทั้งๆที่จะอายุหรือส่วนสูงก็ต่างกันไม่มากแท้ๆ
"ฉันจะดุเอง" หัวเราะ "ต้องล้างผักก่อนสิ"
ก็แปลว่าปัญหาไม่ได้อยู่ที่กินเลยหรอกเหรอ(..)
เดินไปหยิบตะกร้าผักที่วางอยู่ใกล้ๆ แล้วเดินเอาไปให้รุ่นน้องด้วย เตรียมตัวเก็บผักกันได้แล้ว
"มาทาครีมกันแดดก่อน" เดินจนเหงื่อชุ่ม น่าจะต้องทาเพิ่มแล้ว