"เป็นรุ่นพี่ก็ต้องเลี้ยงรุ่นน้องสิ"
หัวเราะ เห็นอีกคนบอกว่าจะตอบแทนก็ได้แต่พยักหน้าแล้วไปเลือกซื้อของเองบ้าง หยิบปูอัด กับเนื้อสัตว์ปรุงพร้อมทานมาอีกนิดหน่อย แน่นอนว่าขนมถุงและโซดาด้วย
จ่ายเงินเสร็จแล้วก็ถือถุง
หนักกว่าที่คิด.. จนต้องถือด้วยสองมือ ถุงแทบลากพื้น
"ป ไปกันเถอะ!"
หัวเราะ เห็นอีกคนบอกว่าจะตอบแทนก็ได้แต่พยักหน้าแล้วไปเลือกซื้อของเองบ้าง หยิบปูอัด กับเนื้อสัตว์ปรุงพร้อมทานมาอีกนิดหน่อย แน่นอนว่าขนมถุงและโซดาด้วย
จ่ายเงินเสร็จแล้วก็ถือถุง
หนักกว่าที่คิด.. จนต้องถือด้วยสองมือ ถุงแทบลากพื้น
"ป ไปกันเถอะ!"
Comments
' ให้ผมช่วยนะ ! '
สายตามองอย่างอ้อนวอนว่าอย่าปฏิเสธเชียว อยากช่วยจริงๆ
ไม่ทันให้อีกคนเอ่ยปากตอบเขาก็ดึงถุงอย่างเบามือ มาถือเองซะเเล้ว
' ถ้าอีกถุงหนักให้ผมถือก็ได้นะ '
ระหว่างทางเดินก็หันมองอีกคนเสมอว่าไหวรึป่าว ถึงเเม้ใบหน้าจะยิ้มเเต่เเววตาบอกได้เลยว่าเป็นห่วงอยู่น่ะ
โดนขโมยถุงหิ้วไปซะแล้ว แต่พอเห็นสายตาแล้วก็กลืนน้ำลายอึก ถ้าอยากถือเองก็.. ไม่เป็นไรมั้ง
"เบาแล้ว" ที่ถือเหลือแค่ของเล็กๆน้อยๆ ถุงผักกับถุงขนมที่เต็มไปด้วยอากาศ
"รีบไปเถอะก่อนพระอาทิตย์ตก" ยิ้มให้ เดินอีกนิดก็คงจะถึงทะเลแล้ว.. คิดว่านะ ให้อีกคนนำทางไม่หลงหรอก ถ้าให้เขานำก็ไม่แน่
เขาวางของทุกอย่างลงบนเสื่อ ไกลจากขอบเสื่อเพื่อป้องกันไม่ให้ทรายถูกพัดเข้ามา
เเละเหลือพื้นที่ให้อีกคนได้นั่งอย่างสบายๆ
' พระอาทิตย์ใกล้ตกเเล้ว! '
เอ่ยพลางมือเเกะถุงของที่ซื้อมาด้วย เขาอาสาจะเป็นคนทำสลัดให้ ใส่ผักเเละน้ำสลัดเข้าด้วยกันในชามอย่างตั้งใจ
"ทำงานทั้งวันจนเมื่อยไปหมดเลยเนอะ แต่พอได้นั่งดูพระอาทิตย์ตกดินกับดื่มอะไรสดชื่นๆก็ทำให้หายเหนื่อยจริงๆ"
ว่าแล้วก็ส่งขวดน้ำอีกขวดให้รุ่นน้องด้วย
"ดื่มซะ ก่อนจะขาดน้ำ เป็นลมแดด"