ความเคยชินเปลี่ยนเป็นความชอบ เขาไม่แปลกใจนักที่คนเราทำอะไรทุกวันแล้วจะชอบสิ่งนั้น
อิจิกะพยักหน้า ชั่งใจอยู่พักหนึ่งจากนั้น ..
“ นิวยอร์กชีสเค้กเหมือนกันครับ “
สุดท้ายก็สั่งแบบเดียวกับที่อีกฝ่ายสั่ง
ใช้เวลาไม่นาน ถ้วยไอศครีมก็ถูกยื่นให้คนทั้งสอง
“ แล้วก่อนหน้านี้กำลังจะไปไหนเหรอครับ “
หมายถึงก่อนหน้าที่จะมีคนทำอะไรตกนั่นแหละ
อิจิกะพยักหน้า ชั่งใจอยู่พักหนึ่งจากนั้น ..
“ นิวยอร์กชีสเค้กเหมือนกันครับ “
สุดท้ายก็สั่งแบบเดียวกับที่อีกฝ่ายสั่ง
ใช้เวลาไม่นาน ถ้วยไอศครีมก็ถูกยื่นให้คนทั้งสอง
“ แล้วก่อนหน้านี้กำลังจะไปไหนเหรอครับ “
หมายถึงก่อนหน้าที่จะมีคนทำอะไรตกนั่นแหละ
Comments
“ อ้อ— ความจริงตอนนั้นผมกำลังจะกลับบ้านน่ะครับ ”
หากเดินตรงไปอีกหน่อยก็จะไปถึงย่านอากะ
“ ป่านนี้คุณแม่คงรอให้กลับไปทานข้าวด้วยกันแล้ว ”
" อืมม แต่นั่นมันทางเดียวกันกับผมเลย ไปด้วยกันดีกว่า "
ว่าแล้วก็เดินอย่างไม่รีบร้อนอะไร มันน่าจะไม่ไกลนัก
และเขาก็เริ่มชิมไอศครีมรสชาติใหม่
" รสชาตินุ่มดีแหะ "
" มีความคล้ายนม แบบนี้จะชอบหรือเปล่านะครับ " เขาถามอีกคน
ระหว่างนั้นก็ลองชิมรสชาติไอศกรีมที่ตอนแรกพลาดทำตกไปด้วย ดวงตาฉายแววประกายขึ้นมาเล็กน้อย
“ อืม… อร่อยดีนะครับ ”
รอยยิ้มบางปรากฎขึ้นบนใบหน้า
“ รสชาติถูกปากอิจิกะซังไหมครับ? ”