#KMI_เปิดโรล
#KMI_Nyugakushiki
เปิดโรล | แยกรูท
07:40 AM | หน้าโรงเรียน
“อ๊ะ ! มีผีผมยาวเกาะหลังอยู่ด้วยล่ะ”
ในเช้าวันแรกของการเปิดเทอมมีหรือที่ชินจะพลาดการแกล้งแหย่เล่นให้นักเรียนหน้าใหม่และหน้าเก่าได้เสียวสันหลังก่อนที่จะเริ่มพิธี
การได้เห็นใบหน้าสั่นกลัวของอีกฝ่ายมักทำให้เขาอารมณ์ดีในยามเช้าที่สดใสแบบนี้ได้เสมอ
(+ได้นะคะ🫶🏻)
#KMI_Nyugakushiki
เปิดโรล | แยกรูท
07:40 AM | หน้าโรงเรียน
“อ๊ะ ! มีผีผมยาวเกาะหลังอยู่ด้วยล่ะ”
ในเช้าวันแรกของการเปิดเทอมมีหรือที่ชินจะพลาดการแกล้งแหย่เล่นให้นักเรียนหน้าใหม่และหน้าเก่าได้เสียวสันหลังก่อนที่จะเริ่มพิธี
การได้เห็นใบหน้าสั่นกลัวของอีกฝ่ายมักทำให้เขาอารมณ์ดีในยามเช้าที่สดใสแบบนี้ได้เสมอ
(+ได้นะคะ🫶🏻)
Comments
"อ เอ๊ะ..?"
"พูดกับโยโกะรึป่าว( ╹▽╹ )?"
โยโกะหันมองคุณด้วยใบหน้ายิ้มซื่อๆ ก่อนหันมองซ้ายมองขวาเผื่อว่าคุณอาจจะทักคนอื่น
แต่ก็มีแค่เธอนี่น่า..
"แล้วที่ว่ามีใครเกาะหลังนี่ หมายถึงอะไรเหรอ"
"โยโกะมาคนเดียวนะ.."
ไม่ทันได้ยินคำว่า'ผี' ก็เลยตอบด้วยท่าทางงุนงง
ชินพูดพร้อมกับยกมือชี้ไปด้านหลังของอีกฝ่ายในขณะที่ยังอมยิ้มอยู่
‘หน้าตาดูซื่อๆ น่าแกล้งจังแฮะ..’
"ไหนล่ะ อยู่ตรงไหน?!!(っ｡ŏ﹏ŏ)っ"
วางกระเป๋านักเรียนลงพื้น หันมองด้านหลังของตนด้วยใบหน้าเลิ่กลั่ก ทั้งยังใช้สองมือเอื้อมไปแตะแผ่นหลังคล้ายกับพยายามหาบางอย่าง
ไม่เพียงแค่นั้น ร่างเล็กยังหมุนรอบตัวเอง ทำให้ตอนนี้เธอหมุนอยู่กับที่
เขาขยับตัวเข้าใกล้เล็กน้อยโดยที่มืออีกข้างชี้นิ้วใกล้แก้มของอีกฝ่ายมากขึ้น
/จิ้ม
”แฮร่ ! ล้อเล่นน่ะครับ-“
ทันทีที่ปลายนิ้วแตะแก้มตน ร่างเล็กก็หยุดชะงักไปราวกับถูกหยุดเวลา
สองตนกระพริบปริบๆ หันมองคุณ และ..
"อ เอ๋?! ล ล้อเล่นงั้นเหรอ(;ŏ﹏ŏ)"
"อย่าทำแบบนี้สิ โยโกะตกใจจริงๆ นะ!"
สีหน้ากระวนกระวาย พร้อมท่าทางที่ดูตกใจสุดๆ
ในขณะที่ขำออกมาเบาๆพร้อมพูดออกมาด้วยรอยยิ้มกวนอย่างตรงไปตรงมา
“โทษที โทษที พอเห็นเธอกลัวก็อยากแกล้งขึ้นมาเลยครับ”
“..ผีน่ะ ไม่มีจริงหรอกครับ-”
นางเคียวโกะกระพริบตา ,สองสามที
ดูไม่เข้าใจนัก
"แฟนนายด้านหลังก็สวยดีนะคะ" ว่าแล้วก็ทำท่าชีนิ้วไปด้านหลังอีกคน
“ก็อาจจะสวยอย่างที่เธอว่านั่นแหละ”
เขาพูดพร้อมกับผายมือทั้งสองข้างเล็กน้อยโดยที่สายตายังมองที่อีกฝ่ายอย่างยิ้มเล็กยิ้มน้อย
“แต่ว่า ผมโสดนี่สิครับ..”
"แหมแย่จริง"
"ฉันคงดูพลาดไป—"
"ไม่หันไปดูหล่อนหน่อยหรอ?" น้ำเสียงอ่อนหวานเอ่ยขึ้น
ชินตอบกลับพร้อมฉีกยิ้มกว้างขึ้นราวกับตั้งใจจะกวนอีกฝ่ายอยู่
"ขอโทษค่ะขอโทษ-"
"แบบนี้ฉันต้องเขินใช่ไหมคะ" ดูเหมือนจะชอบใจซะมากกว่า
ชินมองดูอีกฝ่ายอย่างทำตัวไม่ถูกแต่ยังคงรอยยิ้มยั่วยุอยู่
’เท่าที่อ่านมาในมังงะโรแมนซ์ วิธีนี้ต้องได้ผลสิ หรือว่ามุกมันเก่าไปนะ..‘
อิทสึกิหันควับทันที พลางพยายามเอามือไม้ปัดหลังตัวเอง
"ไหนอ่ะ!?" เขามองไม่เห็นวี่แววของสาวผมยาวข้างหลังตัวเองแต่อย่างใด
โรงเรียนแห่งนี้แม้จะมีผู้มีสัมผัสพิเศษอยู่ไม่น้อย แต่ก็มีพวกที่แค่ชอบล้อให้ตกใจเล่นในจำนวนไม่ต่างกัน ตนไม่รู้จักคนตรงหน้าเสียด้วย จึงไม่รู้ว่าคนคนนี้เป็นแบบไหนกันแน่
"นี่ล้อเล่นหรือพูดจริงเนี่ย?" เด็กหนุ่มเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
“พูดจริงสิครับ นั่นไง ทางนั้น”
เขาพูดพร้อมกับยกมือชี้ไปด้านหลังของอีกฝ่ายด้วยนํ้าเสียงนุ่มลึก
ยิ่งเห็นคนขี้กลัวเขายิ่งอยากแกล้งให้กลัวกว่าเดิม
"....ผ...ผีเหรอ"
ว่าแล้วก็กลืนน้ำลายหนึ่งเอี้อก
"ยังกลางวันอยู่เลย ไม่ใช่ว่าผีจะออกมาตอนเย็นเหรอ"
เด็กหนุ่มเอื้อมมือมาจับแขนเสื้ออีกฝ่ายไว้ยึดเหนี่ยวจิตใจ แต่ไม่กล้าโดนเนื้อตัว กลัวว่าออร่าเห็นผีจะเผื่อแผ่กันได้
พอรู้ว่าเริ่มกลัวก็ทำให้อยากแกล้งเพิ่มอีกสักนิดทำให้ชินขยับไปใกล้ๆก่อนที่จะกระซิบเบาๆ
”ผีน่ะ อยู่ทุกเวลาแหละครับ“
“…บางทีอาจจะอยู่ด้านหลังพวกเราก็ได้นะครับ“
เด็กหนุ่มขนลุกไปทั้งตัว ไม่รู้ว่าเพราะผีหรือเพราะจั๊กจี้กันแน่
"แล้วตอนนี้สรุปว่ามีผีอยู่ข้างหลังเราเหรอ"
เขาพยายามคาดคั้นให้อีกฝ่ายพูดว่าตกลงมันยังไงกันแน่
เขาพูดตอบด้วยนํ้าเสียงนุ่มลึกพร้อมรอยยิ้มที่ชวนให้ไม่ไหวใจแบบสุดๆ
แต่ถึงจะพูดออกไปแบบนั้น ก็แอบรู้สึกเสียวสันหลังอยู่บ้าง
อะสึกิที่กำลังเดินอยู่ได้ยินเสียงทักจึงหันมองตามนิ้วที่ชี้นั่นนิ่งๆ
"...ครับ?"
หันกลับมาหาอีกฝ่ายแล้วเอียงคอมองปริบๆ
มันก็ไม่เห็นจะมีอะไรเลยนี่นา อีกฝ่ายตาฝาดไปเองหรือเปล่านะ
หรือว่ากำลังหาเรื่องแกล้งกันอยู่
“ชู่ อยู่นิ่งๆก่อน..”
เมื่อตักเตือนเสร็จก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายรูปอีกฝ่ายไว้ทันทีก่อนจะยื่นรูปที่ถ่ายให้ดูพร้อมกระซิบเบาๆ
“เดี๋ยวพี่สาวด้านหลังจะอายเอานะครับ..”
อะสึกิรับรูปถ่ายนั่นมามองนิ่งๆ ไม่ได้ตกใจหรือแปลกใจอะไร
ก่อนจะละสายตามามองอีกคน แต่เหมือนจะมองเลยไปข้างหลังมากกว่า
"...ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวหรอกนะครับ"
ที่มีผู้หญิงตามติดน่ะ
"ข้างหลังต้นไม้ที่ยืนอยู่เมื่อกี้"
ยกมือชี้นิ้วไปที่ต้นไม้นั่น
"นั่นไงครับ..."
แต่ด้วยปัญหาตาบอดสีทำให้เขาไม่สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน
เขาจ้องอยู่สักพักก่อนจะหันกลับมามองอีกฝ่ายพร้อมกับตบไหล่เบาๆ
“ไม่เห็นจะมีอะไรนี่ครับ ช่างเถอะ รีบเข้าโรงเรียนดีกว่า-”
แต่พอมาตบไหล่เขาก็คงจะไม่เห็นหรือเปล่านะ?
"ไม่เห็นเหรอครับ?"
"ไม่ได้แกล้งด้วย... เข้าไปดูมั้ยครับ"
จับชายเสื้ออีกคนเอาไว้ก่อนที่จะเดินไป แถมยังหน้าซื่อตาใสมองปริบ
เขาไม่ได้แกล้งจริงๆนะ
ก่อนที่จะค่อยๆสอดมือค้นในกระเป๋าพร้อมหยิบกล้องออกมาเตรียมถ่ายและหันไปยิ้มหน้าด้านให้
“จะลองเข้าไปดูก็ได้ แต่นายเป็นคนนำนะครับ”