“เป็นหิมะที่ดูพิลึกนัก…แต่ก็พออนุมานได้ว่ามันคือเจ้ากับข้า”

แม้ไม่ได้เอ่ยชม แต่ริมฝีปากของเขาหยักเป็นรอยยิ้มในขณะที่พินิจมองภาพวาดบนโคมกระดาษ บ่งบอกว่าเขาชื่นชมมันเพียงไร

เขาเพียงแค่ยืนนิ่งไม่พูดจา ฟังนางอธิษฐาน

ถ้าหากเขาจะอธิษฐาน…ก็คงมีเพียงเรื่องเดียว นั่นคือขอให้คำอธิษฐานของนางเป็นจริง…

Comments