"โอเค งั้นจะรอนะ"
พวกเขาคุยกันไปทานของที่อยู่ในมือไป จนในที่สุดของกินที่ซื้อมาก็หมดลง เซเป็นพวกกินเยอะก็จริง แต่เขาก็กินมื้อเย็นมาแล้ว
ก็เหลือแต่คนที่ไม่ได้กินอะไรมานี่แหละ เท่านี้จะพอรึเปล่า
"อิ่มไหม?"
"อยากกินอะไรอีกรึเปล่า?"
พวกเขาคุยกันไปทานของที่อยู่ในมือไป จนในที่สุดของกินที่ซื้อมาก็หมดลง เซเป็นพวกกินเยอะก็จริง แต่เขาก็กินมื้อเย็นมาแล้ว
ก็เหลือแต่คนที่ไม่ได้กินอะไรมานี่แหละ เท่านี้จะพอรึเปล่า
"อิ่มไหม?"
"อยากกินอะไรอีกรึเปล่า?"
Comments
ก่อนหน้าที่คุยกับเซชินก็พอทำให้โอเด้งพออุ่นขึ้นมาบ้าง แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เป่าก่อนทานอยู่ดี
"ครับ–?" หันไปห่อีกฝ่ายเมื่อได้ยินคำถาม
"หุๆ~ แค่นี้ก็ทำให้ผมอิ่มท้องแล้วครับไม่ต้องห่วง~^^"
กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม เหมือนบอกเป็นนัยๆว่าไม่ต้องกังวลว่าเขาจะไม่อิ่มล่ะนะ
"รอนี่แปบนึงนะ"
จากนั้นเซก็เดินไปบูธที่อยู่ห่างออกไปหน่อย สักพักก็กลับมาพร้อมไทยากิรูปปลาไส้ถั่วดำสองอันในมือ
"อันนี้ถือเป็นของหวาน ไม่เกี่ยวกับที่กินไปเมื่อกี้"
เขามัดมือชกคนกินน้อยอีกครั้ง ด้วยการซื้อมาให้และส่งให้ถึงมือ
ถึงจะเป็นของหวาน แต่ก็ได้คาร์บจากแป้งเพิ่มอีกหน่อย
"อ เอ่อ..."
"ขอบคุณครับ" เขากล่าวพร้อมรอยยิ้ม
'เกรงใจชะมัดเลยแฮะ...' ได้แต่คิด แถมจะปฏิเสธก็ไม่กล้าอีก
'ใจดีจังนะ...'
เขาคิดพลางค่อยๆทานไทยากิทีละน้อย
ไม่นานนักของหวานปิดท้ายก็หมดไป
"แล้วนี่เรากลับยังไง"
"ให้ฉันเดินไปส่งไหม"
เขากะว่าจะเดินไปส่งที่ถนนหน้าโรงเรียน ไม่รู้ว่ารุ่นน้องกลับรถประจำทาง หรือมีคนมารับ หรือกลับเองด้วยวิธีไหน แต่ก็เสนอไว้ก่อน
"อากาศดี ลมพัดเย็นสบาย ท้องฟ้าปลอดโปร่งเห็นดาวสวยๆเลยอยากดูต่ออีกหน่อยน่ะครับ~^^"
กล่าวตอบพร้อมรอยยิ้ม
ช่วงเวลาเจอปีละครั้งแบบทานาบาตะสึบากิเองก็อยากจะเก็บเกี่ยวช่วงเวลาแบบนี้ไว้นานๆ
"เซคุงจะกลับแล้วหรอครับ-?"
"เราไม่รู้สินะว่าหอพักของที่นี่ห้ามเข้าหอหลัง 3 ทุ่ม"
เขาเล่าให้ฟังพลางมองท้องฟ้า และปล่อยให้ผิวหน้าสัมผัสกับสายลมเย็นๆตาม
"นอกจากนั้นนะ..หอของที่นี่ยังมีกฏแปลกๆอีก อย่างห้ามออกจากห้องหลังเที่ยงคืน"
"แต่ห้องอาบน้ำมันอยู่นอกห้องด้วย ก็คือต้องรีบไปอาบน้ำก่อนเที่ยงคืนด้วยน่ะ"
หลังๆเหมือนเขาจะบ่นให้ฟังมากกว่า