کاش من دو نفر بودم.
یکی حرف می‌زد و یکی دیگر گوش می‌داد،
یکی زندگی می‌کرد و آن یکی به تماشای او می‌نشست. چه خوب می‌توانستم خودم را دوست داشته باشم! دیگر به هیچ کس غبطه نمی‌خوردم.

همه می‌میرند.

سیمون دوبوار

Comments