"โอ้ ขออภัยครับ"
เขาหลบทางให้คนสวยคุ้นตาด้วยรอยยิ้ม แต่ดูท่าคนที่ตื่นเต้นที่สุดก็คือพัฟบอลของเขา เหมยลี่ วันนี้มาในลุคกี่เพ้าสีดำแดงแสนน่ารักที่เห็นพี่สาวคนสวยขาคนโปรดกับพัฟบอลก็บินไปหาทันทีด้วยความตื่นเต้น ทำเอาองค์ชายจิวซินอดยิ้มไม่ได้
เขาหลบทางให้คนสวยคุ้นตาด้วยรอยยิ้ม แต่ดูท่าคนที่ตื่นเต้นที่สุดก็คือพัฟบอลของเขา เหมยลี่ วันนี้มาในลุคกี่เพ้าสีดำแดงแสนน่ารักที่เห็นพี่สาวคนสวยขาคนโปรดกับพัฟบอลก็บินไปหาทันทีด้วยความตื่นเต้น ทำเอาองค์ชายจิวซินอดยิ้มไม่ได้
Comments
“ว่าไงจ๊ะเหมยลี่~”
ประเดิมด้วยการทักทายพัฟบอลคนที่สวนทางมาก่อน “แหม่ ตายจริงวันนี้แต่งตัวน่ารักจริงเชียว”
“องค์ชายจิวซิน”
หล่อนเสียงสูงขึ้นเป็นการเอ่ยชื่อทักทายพลางโค้งตัวเล็กน้อย
“วันนี้ดูดีนะคะ”
ชาสหนุ่มผสานมือก่อนจะก้มหัวลงทักทายตามประเพณีอาณาจักรตน ตามด้วยเหมยลี่ทักทายตามอย่างน่าเอ็นดู
"ท่านสิครับงดงามอย่างแท้จริง"
เขากล่าวก่อนจะขอมืออีกฝ่ายมาจุมพิศที่หลังมทอแทนการชื่นชม
“เช่นกันเพคะองค์ชายจิวซิน”
มือเรียวกวาดลง เมื่ออีกฝ่ายขอมือเพื่อนที่จะมาจุมพิศ ร่างอรชรอ้อนแอ้นที่สูงกว่าเอียงกายเล็กน้อยให้ได้ศรีระที่สง่างามกับท่าจุมพิศ
“นั่นก็พูดเกินไปท่านชาย”
เอฟิเลียนดูจะชอบใจคำพูดของอีกคนไม่น้อยเลยทีเดียว
“รูปงามไม่แพ้กว่าเราหรอก”
อื้ม มั่นให้สุดดดดด
เสียงนุ่มทุ้มลึกเข้ากับประโยคหวานดั่งน้ำตาล แม่ว่าจะอยู่ภายใต้รอยยิ้มแสนเจ้าเล่ห์ ก่อนจะหันไปดูเหมยลี่ที่จับมือโป๊ะโกะเต้นหมุนวงกลมลั้ลล้าๆอยู่
"ไหนๆพัฟบอลก็เต้นรำแล้ว เรามาเต้นรำกันบ้างไหมครับ?"
ก่อนจะยื่นมือไปหา
มือป้องริมฝีปากของตนเองแสดงให้เห็นตรงดวงตาของเอฟิเลียนว่าเขาถูกใจคำพูดของอีกคนเป็นอย่างมาก
ส่วนทางด้านโปโกะ เมื่อเจอเพื่อแล้วนั้นเจ้าตัวก็ไม่แคล้วบินเต้นหายไปที่ไหนไม่รู้
อร้ายยพยพยพยย ผู้ชายชวนเต้น
“เป็นเกียรติอย่างล้นเหลือเลยล่ะค่ะ”
จับชายกระโปรงด้านหลังย่อตัวไม่วายที่จะรับมือที่ยื่นมาให้