#KMI_JinshinJiko
#โรลเปิด
ย่านการค้า | ตู้กดน้ำตู้หนึ่ง...
โชวจิแวะมากดน้ำดื่มหลังจากที่แวะมาซื้อของตามที่ตาแก่นั่นสั่ง
เขากดเพียง 3 กระป๋องเท่านั้น
จู่ๆเครื่องก็หยุดทำงานและก็พบว่า .....
เจ้าตู้นี่มันเสียซะแล้วนี่
จะเอาน้ำพวกนี้ไว้ไหนดี
#โรลเปิด
ย่านการค้า | ตู้กดน้ำตู้หนึ่ง...
โชวจิแวะมากดน้ำดื่มหลังจากที่แวะมาซื้อของตามที่ตาแก่นั่นสั่ง
เขากดเพียง 3 กระป๋องเท่านั้น
จู่ๆเครื่องก็หยุดทำงานและก็พบว่า .....
เจ้าตู้นี่มันเสียซะแล้วนี่
จะเอาน้ำพวกนี้ไว้ไหนดี
Comments
้เอมิกะที่มองเหตุการณ์มาตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้เดินเข้ามาหาโชวจิ
"อ๊ะ ถั่วแดงร้อน ขอสักกระป๋องได้ไหม? เดี๋ยวช่วยถือเอง"
" อ๊าว~ แอมมี่คุงนี่นา " วางกระป๋องถั่วแดงร้อนให้
" กินถั่วแดงร้อนในหน้าร้อนนี่.... สุดยอดเนอะ "
ร้อนในร้อน ...
เอมิกะหยิบของหวานกระป๋องใส่กระเป๋ากระโปรง แล้วก้มตัวลงช่วยโชวจิเก็บกระป๋องน้ำใบอื่น ๆ
“แล้วจะไปที่ไหนล่ะ?”
" อ่า..เอาแค่ สามกระป๋องน่ะ , ส่วนที่เหลือนี่ "
" ทิ้งเอาไว้ดีมั้งนั่น "
เอมิกะมองของชิ้นเล็กที่เกลื่อนพื้น แต่ในเมื่อเจ้าของจะไม่เอาเธอก็คงทำอะไรไม่ได้
"งั้นเราช่วนกันจับขึ้นมาวางตั้งดี ๆ ไหม?"
กะจะแวะมาเดินหาน้ำดื่มสักหน่อย แต่ดันมาเจอใครกองกระป๋องแทนซะนี่
” กดน้ำเยอะจังเลยนะนาย.. “
เอาไปทำอะไรกันเยอะแยะนะ
" อ๊าวว วาตารุคุง "
" อย่ามองผมด้วยสายตาที่กำลังมองคนก่ออาชญากรรมสิ่ " เก็บกระป๋องที่กระจัดกระจายมาเรียงไว้
" อีกอย่างนึง... ผมกดแค่สามรอบ... "
ก่อนจะค่อยๆย่อตัวลงเก็บกระป๋องที่กระจัดกระจายไว้เช่นกัน
“ กดแค่3รอบแต่หลุดมาทั้งตู้แบบนี้เลยหรอ… ลัคกี้เป็นบ้า ”
“ ขอสักกระป๋องได้ไหม ฉันหิวน้ำพอดีเลย ”
" ใช่ม้ะ เพราะเจ้าเครื่องเกมสีแสบๆนั่นน่ะ " พูดไปเก็บกระป๋องไป เรียงๆ
" เชิญเลย ~ , ต้องจ่ายเงินป่ะนะ.. " มองของพวกนี้
เครื่องเดียวกันปะนั้น เขาคิด แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ดูเหมือนในขณะที่เขาโชคร้ายก็จะมีอีกกลุ่มที่โชคดีสินะ
เขาหยิบน้ำอัดลมมากระป๋องนึง เพียงแค่เปิดทีเดียว น้ำอัดลมก็ดูท่าจะพุ่งใส่หน้าเขาทันที
โชคร้าย..4วัน…เอง
“ เวรกรรม ”
" ก๊าก– ฮะฮะฮะ " " ของจริงจริงๆด้วย "
เขาระเบิดหัวเราะออกมาอยู่อย่างงั้น
" กี่วันนะ .... , 4 วันป่ะ " ถูกต้อง
"О!"
เสียงอุทานของสำเนียงต่างถิ่น
ที่บ่งบอกเหมือนเจอเหตุการณ์ที่น่าสนอกสนใจ
"ดูท่าคุณจะหิวน้ำมากเลยสินะคะ"
เมื่อคุณหันมาจะพบมือที่ทาบปากบดบัง
รอยยิ้มยียวนของเด็กสาวครึ่งรัสเซีย
ชินามิ อาริสะ เพิ่งกลับจากเดททิพย์รอบที่สามล้านแปดแสน
ขากลับว่าจะแวะดื่มน้ำเสียหน่อยแต่กลับมาเจอคนที่คุ้นเคยกันดี
หึ สม, สวรรค์ลงโทษข้อหาที่กวนเธอคราวก่อน!!!
แต่ก็...
"ให้ช่วยมั้ยคะ"
" ไง ~ คุโ— อะแฮ่ม อาริสะ ~ " ยิ้มแย้ม
" ว้าว วันนี้แต่งตัวน่ารักดีนะ "
" พึ่งเดทกับแฟนหนุ่มมารึไงครับเนี้ย "
ตรงจุด มือทั้งสองกำกระป๋องเหมือนกำลังทำผิดซะด้วย ....
กระป๋องน้ำทั้งหมดนั่น อาจจะกองอยู่บนตัวคุณแทน
"หึ ถึงชมไปริสะก็ไม่ได้ดีใจหรอกนะคะ"
เพยิดหน้าไปทางอื่น
ปรายตามองแว้บนึงเหมือนโดนรู้เข้าว่าทั้งวันนี้เธอไปทำอะไร
สมแล้วที่ชอบสืบเรื่องของเธอ
"แฟนหนุ่มอะไรไร้สาระค่ะ"
เธอไม่เคยคิดเรื่องการโฟกัสว่าการเดทจำเป็นต้องคบหากับใคร
หรือในอีกบริบทนึงแค่การเที่ยวเพื่อรู้จักคนๆนั้นให้มากขึ้น?
+
สลับมองกองกระป๋องมหาศาล
"Вы хорошо постарались"
::พยายามได้ดีแล้วค่ะ::
"หยิบแบบนั้นคงไม่ได้ไปไหนหรอกค่ะ"
"รอริสะตรงนี้นะคะ" ชี้นิ้วสั่งไว้ ก่อนจะเดินหายไปไหนสักที่
สักพักก็กลับมาพร้อมตะกร้า2-3ใบจากร้านค้าที่ยังเปิดอยู่
รวบกระโปรงย่อตัวลงวางตะกร้าไว้ข้างๆ
"ใส่นี่ค่ะ ริสะยืมมาจากร้านค้าพรุ่งนี้ก็ไปคืนด้วยนะคะ"
"...กะจะกดแบบชีวิตไม่มีวันพรุ่งนี้เลยเหรอ"
" ยูยู –" ยกน้ำกระป๋องให้
" กดรอบเดียว แถมทั้งตู้ "
( ╹▽╹ )
"โชคดีหรือโชคร้ายกันนะ จะเอากลับยังไงล่ะทีนี้"
หลังเล่นเกมแปลกนั่นไปช่วงนี้ตัวเองก็กดได้น้ำเบิ้ลจากตู้บ่อย ๆ
ตู้แถวนี้พังกันหมดแล้วมั้ง
ถามไปก่อนเพราะถ้าบอกไม่มีจะให้นายเฝ้าน้ำแทนซัก 2 นาที
" ระบบหมุนเวียนเงินคงล่มหมดแล้วล่ะ ... "
คือถ้ามีในสถานการณ์นี้จะไม่น่าแปลกใจไปหน่อยเหรอ
"โลกทุนนิยมคงไม่สิ้นสลายเพราะแค่ตู้กดน้ำเจ๊งหรอกใช่ไหม ไม่เป็นไรหรอกเนอะ.. ว่าแต่จะเอาไปเขียนอะไร?"
" แต่เดาไว้แล้วล่ะ... เครื่องเกมสีแปร๊ดนั่นชัวร์ " เก็บๆกระป๋องให้เข้าที่เข้าทาง ก่อนจะลุกแลปัดฝุ่นที่ขาตัวเองหน่อยๆ
" ฝากเฝ้าหน่อยดิ่ "
คนที่ตั้งใจจะใช้ตู้กดน้ำต่ออยู่ด้านหลังคุณทำหน้า ( ´_ゝ`)
เห็นเต็มสองตาว่าอีกคนคงทำเครื่องพังไปแล้ว—-
" หยิบไปได้เลยนะครับ ~ เอาไปเยอะๆเลย "
?
“…….”
ยังวัยรุ่นอยู่เลยแท้ๆ —
“กลับตัวกลับใจตอนนี้ยังทัน
ไปสน.ด้วยกันเถอะ“ ( ´_ゝ`) ขรึม
?????
" ตำรวจสมัยนี้หน้าตาเหมือนรุ่นน้องคุงจังนะ ^^ " ถึงจะพูดอย่างงั้นก็ยกมือสองข้างขึ้นเหมือนจะมอบตัว... อะไรนะ
“ไม่ใช่ตำรวจ ( ´_ゝ`)” พลเมืองดีต่างหาก
ได้ยินแบบนั้นก็กระพริบตาปริบ
…เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนหรอกเหรอ?
งั้นดีเลย(?) พยักหน้า
“รุ่นพี่ยังเป็นเยาวชนอยู่ โทษคงไม่หนักมาก เดี๋ยวฉันช่วยพูดในฐานะพยานให้”
เจ้าตัวกล่าวหน้ามึน ไม่รู้ว่าพูดจริงหรือพูดเล่น แต่ทำท่าจะจูงอีกคนออกเดินละ
" เอ๋ งั้นช่วยเฝ้ากระป๋องน้ำพวกนี้ได้ไหมอ่ะ คุณพลเมืองดีเด่น "
" ถ้ามีคนขโมยไปขายคงแย่น่าดู , จริงไหม ? "
ยืนอยู่ข้างหลังอีกฝ่ายห่างๆแล้วก็มองเหล่ากระป๋องน้ำที่ทิ้งชีวิต(?)ทิ้งตัวไหลลงมาทั้งตู้ด้วยสีหน้านิ่งก็คิดในใจว่าตู้คงจะพังเรียบร้อย...ก็เลยทัก
"เออ...ฉันขอกาแฟ 2 กระป๋องจะได้รึเปล่าคะ?"
พูดเสร็จก็ค้นกระเป๋าตังค์ตัวเอง
" ได้เลย ได้เลย~ "
หยิบเครื่องดื่มพวกนั้นให้อีกคน ดูไปดูมามันคุ้นๆอยู่น้า
😔
" เจ้าเมฆน้อย– "
นั่งเรียงกระป๋องอยู่ ...
😌
" ยูจังไม่อยากกินคาราอาเกะหรอ " ปริบๆ
" — คาราอาเกะที่กรอบนอกนุ่มในชุ่มฉ่ำไปด้วยรสชาติของไก่ แล้วทานคู่กันกับซอสสุดอร่อยนี่น่ะ !?! "
" ทำ——ไม๊————"
เสียงลากยาวแบบนั้น แต่ก็หะนไปรีบจัดกระป๋องน้ำอยู่ดี
💔