ThreadSky
About ThreadSky
Log In
reikokmi.bsky.social
•
59 days ago
"คาเฟ่น่ะ นั่งให้สนุกคือต้องลองของอร่อยให้เยอะๆล่ะค่ะ"
Comments
Log in
with your Bluesky account to leave a comment
[–]
kmiraira.bsky.social
•
57 days ago
“อย่างนั้นหรอคะ” เธอไม่รู้ว่าการลองกินอะไรเต็มโต๊ะนั้นเป็นความสนุกอย่างไร แต่ไรระก็เพิ่งเริ่มสนุกตอนที่ตักหลายอย่างมารวมกันในจานเดียว สีสันสดใสเหมือนจานสีที่เธอชอบใช้เลย
“อาจารย์เข้าคาเฟ่บ่อยหรอคะ ถึงได้รู้“ ถามตอนที่กำลังตั้งอกตั้งใจจัดเส้นแป้งสีเหลืองให้มีสัดส่วนพอดีกับโรลเค้กสีเขียว
…ใช่ เธอกินสปาเกตตี้พร้อมโรลเค้กเมล่อน
0
1
reply
[–]
reikokmi.bsky.social
•
55 days ago
"ใช่แล้วค่ะ เซนเซย์จะชอบแวะเข้ามาในวันหยุด เป็นความสุขเล็กๆในวันพักผ่อนยังไงคะ"
เพราะเช่นนั้นถึงได้รู้..ว่าสปาเก็ตตี้ฟิวชั่นเค้กเมล่อนตรงหน้า เป็นการฟิวชั่นที่ออกจะแปลกๆไปหน่อย---
"คุณคิโนะชิตะ....ทานเค้กพร้อมสปาเก็ตตี้เหรอคะ ฮะๆ เอ แปลกดีจัง"
"ครั้งต่อไป ลองทานแยกอย่างละคำดูมั้ยคะ?"
บางทีเด็กน้อยคนนี้อาจจะกำลังลองอะไรใหม่ๆอยู่ก็ได้ ไม่กล้าขัดด้วยสิ---
0
1
reply
[–]
kmiraira.bsky.social
•
54 days ago
“แยกกันเหรอคะ“ เธอมองสีเขียวกับสีเหลืองที่จัดไว้ด้วยกันอย่างเสียดายนิดหน่อย แต่อาจารย์อุตส่าห์พูดทั้งที… “ก็ได้ค่ะ”
“หนูคง เอ่อ กินไม่ถูกวิธี? ใช่มั้ยคะ?“
เลียบๆ เคียงๆ ถามเสียงเบาหวิว ”ขอโทษค่ะ บางทีหนูก็คิดว่าอีกเดี๋ยวมันก็จะลงไปรวมกันในกระเพาะอยู่ดีน่ะค่ะ…“
0
1
reply
[–]
reikokmi.bsky.social
•
54 days ago
เธอยิ้มเอ็นดูให้กับเด็กน้อยตรงหน้า แต่คงเพราะนิสัยผู้ใหญ่ทำให้ในใจนั้นคิดเป็นห่วงอยู่ไม่น้อย
"อันที่จริงก็ใช่ค่ะ คุณคิโนะชิตะทานไม่ถูกวิธีนะ"
"อาหารน่ะ ถึงสุดท้ายก็ลงไปรวมกันที่กระเพาะก็จริง แต่ว่าอาหารแต่ละอย่างก็มีรสชาติที่แตกต่างกัน"
เธอพูดกล่าว พลางจับส้อมขึ้นมาม้วนเส้นสปาเก็ตตี้ขึ้นไว้ตรงหน้าตัวเอง
"คุณคิโนะชิตะ เล่นเกมตามเซนเซย์ดูนะคะ ม้วนสปาเก็ตตี้! แล้วเข้าปากตามเลย อั้ม!"
+
0
1
reply
[–]
reikokmi.bsky.social
•
54 days ago
เธอพูดเช่นนั้น ก็พลางเอาส้อมที่ม้วนสปาเก็ตตี้เข้าปากตัวเองไปด้วย จ้องตารอดูเด็กน้อยทำตามหวังที่จะรับประสบการณ์รสชาติขึ้นมา
0
1
reply
[–]
kmiraira.bsky.social
•
52 days ago
ไรระทำตาม เคี้ยวตุ้ยๆ กลืน ทำทุกอย่างโดยไม่เปลี่ยนสีหน้า เธอดื่มน้ำตามลงไปด้วย
“…” นิ่งไปสักพัก “อร่อยดีค่ะ”
ปฏิกิริยาทางสีหน้าดูน้อยนิดแต่ดวงตาสีแดงกะพริบถี่ๆ เธอมักทำแบบนี้เวลามีความสุข
“หนูคิดว่าคนทั่วไปทำแบบนี้เวลารีบๆ ซะอีกค่ะ คือ… หนูคิดว่าอาจารย์เองก็น่าจะมีธุระเลย เอ่อ รีบกินนิดหน่อย…”
คำสารภาพที่แท้จริงตามมาทีหลัง
0
1
reply
Posting Rules
Be respectful to others
No spam or self-promotion
Stay on topic
Follow Bluesky's terms of service
×
Reply
Post Reply
Comments
“อาจารย์เข้าคาเฟ่บ่อยหรอคะ ถึงได้รู้“ ถามตอนที่กำลังตั้งอกตั้งใจจัดเส้นแป้งสีเหลืองให้มีสัดส่วนพอดีกับโรลเค้กสีเขียว
…ใช่ เธอกินสปาเกตตี้พร้อมโรลเค้กเมล่อน
เพราะเช่นนั้นถึงได้รู้..ว่าสปาเก็ตตี้ฟิวชั่นเค้กเมล่อนตรงหน้า เป็นการฟิวชั่นที่ออกจะแปลกๆไปหน่อย---
"คุณคิโนะชิตะ....ทานเค้กพร้อมสปาเก็ตตี้เหรอคะ ฮะๆ เอ แปลกดีจัง"
"ครั้งต่อไป ลองทานแยกอย่างละคำดูมั้ยคะ?"
บางทีเด็กน้อยคนนี้อาจจะกำลังลองอะไรใหม่ๆอยู่ก็ได้ ไม่กล้าขัดด้วยสิ---
“หนูคง เอ่อ กินไม่ถูกวิธี? ใช่มั้ยคะ?“
เลียบๆ เคียงๆ ถามเสียงเบาหวิว ”ขอโทษค่ะ บางทีหนูก็คิดว่าอีกเดี๋ยวมันก็จะลงไปรวมกันในกระเพาะอยู่ดีน่ะค่ะ…“
"อันที่จริงก็ใช่ค่ะ คุณคิโนะชิตะทานไม่ถูกวิธีนะ"
"อาหารน่ะ ถึงสุดท้ายก็ลงไปรวมกันที่กระเพาะก็จริง แต่ว่าอาหารแต่ละอย่างก็มีรสชาติที่แตกต่างกัน"
เธอพูดกล่าว พลางจับส้อมขึ้นมาม้วนเส้นสปาเก็ตตี้ขึ้นไว้ตรงหน้าตัวเอง
"คุณคิโนะชิตะ เล่นเกมตามเซนเซย์ดูนะคะ ม้วนสปาเก็ตตี้! แล้วเข้าปากตามเลย อั้ม!"
+
“…” นิ่งไปสักพัก “อร่อยดีค่ะ”
ปฏิกิริยาทางสีหน้าดูน้อยนิดแต่ดวงตาสีแดงกะพริบถี่ๆ เธอมักทำแบบนี้เวลามีความสุข
“หนูคิดว่าคนทั่วไปทำแบบนี้เวลารีบๆ ซะอีกค่ะ คือ… หนูคิดว่าอาจารย์เองก็น่าจะมีธุระเลย เอ่อ รีบกินนิดหน่อย…”
คำสารภาพที่แท้จริงตามมาทีหลัง