“โปชาคโคเหรอคะ! น้องก็น่ารักจริงๆนั่นแหล่ะค่ะ😊”
/ทำหน้าครุ่นคิดกับแว่นตากันแดด
“อาซานะซังคิดว่าถ้าใส่แว่นตอนวิ่งมันจะหลุดไหมคะ”
พยายามหาเหตุผลในการใช้งานอย่างเต็มที่🤔
/ทำหน้าครุ่นคิดกับแว่นตากันแดด
“อาซานะซังคิดว่าถ้าใส่แว่นตอนวิ่งมันจะหลุดไหมคะ”
พยายามหาเหตุผลในการใช้งานอย่างเต็มที่🤔
Comments
"เราว่าอาจจะบดบังทัศนวิสัย ไม่สู่เก็บไว้ใช้ในโอกาสพิเศษ หรือเดินทางท่องเที่ยวไหม?"
"คุณนัตสึมิเป็นนักกีฬาหรอ?"
ถามขณะที่หยิบแว่นกันแดดกรอบน้ำตาลขึ้นมาลองสวมดู
/ใส่แว่นกันแดดแล้วมองกระจก
“ฉันดูเป็นยังไงบ้างคะ 😎✨”
หันไปหาอีกฝ่ายพร้อมแว่นตากันแดดสีชาและรอยยิ้มฮี่ๆ
“ถ้าจะซื้อก็คงเป็นเจ้านี่แหล่ะค่ะ!”
พินิจมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะตอบ
"สดใสและน่ารักมากค่ะ" ยิ้มบาง
"ถูกใจจริง ๆ หรอ? ตอนแรกเราคิดว่าคุณไม่ได้อยากซื้อซะอีก" คาดเดาจากการที่เห็นเธอละงเลนอกร้านเมื่อสักครู่
/เกาแก้มแก้เขิน
“ที่ชอบอ่ะคือชอบหมาพุดดิ้งน่ะค่ะ ถามว่าชอบแว่นไหมก็คงไม่ขนาดนั้นมั้งคะ ไม่เคยใส่มาก่อนด้วยใส่แล้วก็รู้สึกแปลกๆเหมือนกันค่ะ แฮะๆ”
/ส่องกระจกดูก็รู้สึกแปลกจริงๆ
“แต่ถ้าซื้อเป็นของฝากให้ใครสักคนก็น่าจะโอเคล่ะมั้งคะ อาซานะซังช่วยเลือกได้ไหมคะ เอาเป็นกรอบสีดำหรือกรอบสีเงินดี 🥹“
/หยิบกรอบสองสีมาเทียบให้ช่วยเลือก
🤔
"เราไม่แน่ใจว่าคุณนัตสึมิอยากจะนำไปมอบให้ใคร หรือเขาเป็นคนแบบไหน แต่คิดว่าสีดำน่าจะดีกว่าค่ะ
หยิบแว่นทั้งสองสีมาดูไม่นานก็วางแว่นตากรอบดำลงบนมืออีกฝ่าย และวางอีกสีคืนที่โต๊ะ
"สีดำแมตช์กับเสื้อผ้าได้ง่ายกว่า แล้วก็ดูเท่แบบคลาสสิคหน่อยๆ ถือว่าเป็นตัวเลือกที่ดีค่ะ 🙂"
ว่าแล้วก็เลือกแว่นกันแดดสีดำ
”แว่นนี้จะซื้อไปให้พ่อน่ะค่ะ ให้แค่แว่นแล้วก็ยึดของแถม ฮี่ๆๆ”
อธิบายแผนการชั่วร้าย(?) ให้อีกฝ่ายฟัง
“ให้พ่อได้ใส่เวลาไปทำงานนอกสถานที่คิดว่าก็น่าจะดีน่ะค่ะ ☺️”
ว่าแล้วก็เรียกพนักงานเพื่อซื้อแว่นกันแดด