ThreadSky
About ThreadSky
Log In
teru-kmi.bsky.social
•
51 days ago
"แต่คนเราย่อมมีสถานการณ์ที่แตกต่างกัน ถ้าคุณอธิบายให้พี่ชายของผมฟังถึงความยากลำบากที่ผู้ปกครองคุณต้องพบเจอ เขาอาจเข้าใจก็ได้ครับ"
Comments
Log in
with your Bluesky account to leave a comment
[–]
kmiraira.bsky.social
•
51 days ago
ด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอรู้สึกคุ้นเคยกับรอยยิ้มเช่นนั้นมากกว่า ถึงจะพูดเรื่องเข้าใจยากไปหน่อยก็เถอะ
“หนูไม่รู้ว่าเขาทำงานอะไรหรอกค่ะ” ไรระส่ายหน้า ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรในเมื่อไม่มีอะไรให้กล่าวถึงตั้งแต่ต้น
“ในจดหมายเขาแทนตัวเองว่าลุง? อา? คงจะเป็นพี่หรือน้องของพ่อล่ะมั้งคะ แต่หนูก็ไม่รู้จักอยู่ดีเพราะว่า… เอ่อ…”
หันไปทางอีกคนคล้ายขอคำยืนยัน
“อายานามิซัง จะไม่ไล่หนูออกใช่ไหมคะ?”
0
1
reply
[–]
teru-kmi.bsky.social
•
51 days ago
เทรุนึกขอบคุณที่ไม่ได้ถองอากิระให้หยุดกวนน้ำขุ่นเมื่อครู่นี้ แต่นั่นไม่ได้แปลว่าสีหน้าเขาจะประหลาดใจน้อยลงกับสิ่งที่ได้ทราบ
"ไม่ไล่ออกหรอกจ้ะ" เขายืนยันไปーไวเท่ากับตอนที่แย้งเด็กสาวเรื่องสิ่งที่เขากังวลก่อนหน้านี้
".. แต่ก็เป็นอย่างที่อากิระว่า ถ้าฉันรู้เรื่องผู้ปกครองของเธอมากกว่านี้สักหน่อยーและรู้เรื่องการใช้ชีวิตของเธอทุกวันนี้ด้วย ฉันคงช่วยหาวิธีที่เข้าท่ากว่าการทำแต่งานพิเศษได้"
+
0
1
reply
[–]
teru-kmi.bsky.social
•
51 days ago
พูดถึงตรงนั้น เขาขยับมือออกไปด้านข้าง ตบมัน 'ปุ' ลงบนอกเสื้อของคนเป็นน้อง
"อีกอย่าง ถ้าฉันให้เธอทำงานเอาๆ เห็นทีจะถูกกฎหมายเล่นงานเอาข้อหาใช้แรงงานเด็กเกินพอดี"
".. ถ้าเธอยินดีให้เขาฟังด้วย เขาคงพอให้คำแนะนำที่เหมาะกว่าฉันได้"
0
1
reply
[–]
kmiraira.bsky.social
•
51 days ago
คำยืนยันหนักแน่นพอที่จะเชื่อใจ ไรระพยักหน้าหงึกหงัก
”คือว่า หนูเสียความทรงจำก่อนหน้านี้ไปน่ะค่ะ“
เธอพูดต่อ ติดขัดเล็กน้อยเพราะข้อมูลไม่เพียงพอ
”พอรู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่เมืองนี้แล้ว เอ่อ หนูจำเรื่องพ่อกับแม่ไม่ได้ มีแค่จดหมายของคุณอาคนนั้นบอกให้ไปโรงเรียน …อ้อ แล้วก็เงินที่ส่งมาให้ทุกเดือนค่ะ“
+
0
1
reply
[–]
kmiraira.bsky.social
•
51 days ago
ตาสีแดงหลุบลงมองกระเป๋าในอ้อมแขนอีก
”แต่หนูจำสูตรอาหารได้ แล้วก็…จำชื่อคนที่เคยวาดได้หมดเลยนะคะ“
สุ้มเสียงจริงจังขึ้นมาแม้จะไม่ยอมสบตา ”รับรองว่าเรื่องนี้จะไม่เป็นปัญหากับการทำงานค่ะ“
0
1
reply
[–]
teru-kmi.bsky.social
•
51 days ago
คราวนี้ทั้งคนพี่คนน้องหันมามองหน้ากันเอง
คนหนึ่งเลิกคิ้วขึ้นเหมือนจะถามว่ารู้เรื่องนี้มาก่อนหรือเปล่า ส่วนอีกคนขมวดคิ้วตอบーไม่รู้
คนในสูทดำส่ายหน้า กระซิบー "มีองค์กรที่รับผิดชอบเรื่องนี้อยู่แล้ว" คนในเบลเซอร์สีขาวตอบกลับー "ในระบบนั่นมีข้อบกพร่องเต็มไปหมด"
"พี่ทำเรื่องนี้คนเดียวไม่ไหวหรอก" ー "แต่นาย.." ー "ค่าจ้างรายชั่วโมงของผมแพงนะ"
+
0
1
reply
Posting Rules
Be respectful to others
No spam or self-promotion
Stay on topic
Follow Bluesky's terms of service
×
Reply
Post Reply
Comments
“หนูไม่รู้ว่าเขาทำงานอะไรหรอกค่ะ” ไรระส่ายหน้า ไม่รู้จะอธิบายอย่างไรในเมื่อไม่มีอะไรให้กล่าวถึงตั้งแต่ต้น
“ในจดหมายเขาแทนตัวเองว่าลุง? อา? คงจะเป็นพี่หรือน้องของพ่อล่ะมั้งคะ แต่หนูก็ไม่รู้จักอยู่ดีเพราะว่า… เอ่อ…”
หันไปทางอีกคนคล้ายขอคำยืนยัน
“อายานามิซัง จะไม่ไล่หนูออกใช่ไหมคะ?”
"ไม่ไล่ออกหรอกจ้ะ" เขายืนยันไปーไวเท่ากับตอนที่แย้งเด็กสาวเรื่องสิ่งที่เขากังวลก่อนหน้านี้
".. แต่ก็เป็นอย่างที่อากิระว่า ถ้าฉันรู้เรื่องผู้ปกครองของเธอมากกว่านี้สักหน่อยーและรู้เรื่องการใช้ชีวิตของเธอทุกวันนี้ด้วย ฉันคงช่วยหาวิธีที่เข้าท่ากว่าการทำแต่งานพิเศษได้"
+
"อีกอย่าง ถ้าฉันให้เธอทำงานเอาๆ เห็นทีจะถูกกฎหมายเล่นงานเอาข้อหาใช้แรงงานเด็กเกินพอดี"
".. ถ้าเธอยินดีให้เขาฟังด้วย เขาคงพอให้คำแนะนำที่เหมาะกว่าฉันได้"
”คือว่า หนูเสียความทรงจำก่อนหน้านี้ไปน่ะค่ะ“
เธอพูดต่อ ติดขัดเล็กน้อยเพราะข้อมูลไม่เพียงพอ
”พอรู้ตัวอีกทีก็อยู่ที่เมืองนี้แล้ว เอ่อ หนูจำเรื่องพ่อกับแม่ไม่ได้ มีแค่จดหมายของคุณอาคนนั้นบอกให้ไปโรงเรียน …อ้อ แล้วก็เงินที่ส่งมาให้ทุกเดือนค่ะ“
+
”แต่หนูจำสูตรอาหารได้ แล้วก็…จำชื่อคนที่เคยวาดได้หมดเลยนะคะ“
สุ้มเสียงจริงจังขึ้นมาแม้จะไม่ยอมสบตา ”รับรองว่าเรื่องนี้จะไม่เป็นปัญหากับการทำงานค่ะ“
คนหนึ่งเลิกคิ้วขึ้นเหมือนจะถามว่ารู้เรื่องนี้มาก่อนหรือเปล่า ส่วนอีกคนขมวดคิ้วตอบーไม่รู้
คนในสูทดำส่ายหน้า กระซิบー "มีองค์กรที่รับผิดชอบเรื่องนี้อยู่แล้ว" คนในเบลเซอร์สีขาวตอบกลับー "ในระบบนั่นมีข้อบกพร่องเต็มไปหมด"
"พี่ทำเรื่องนี้คนเดียวไม่ไหวหรอก" ー "แต่นาย.." ー "ค่าจ้างรายชั่วโมงของผมแพงนะ"
+