โกงเวลา
ช่วงพัก อาโอยามะเดินอยู่กลางโถงทางเดิน เขจ้าตัวก็ได้เดินผ่าบอร์ดนึงที่เหมือนว่าจะถูกแปะด้วยใบโปลิวของแต่ละชมรม เขายืนพิจรณอยุ่หน้าบอร์ดสักพัก จากสายตาเของอาโอยามะ ใบโปรโมททุกใบถูกตกแต่งและดีไซน์ออกมาอย่างดีเพื่อให้ดูเตะตาและน่าสนใจ....ไม่เลวเลยนะ
"หึ ไม่ว่าจะชมรมไหนก็น่าสนใจทั้งนั้น..."
(มาบวกได้นะงับ)
ช่วงพัก อาโอยามะเดินอยู่กลางโถงทางเดิน เขจ้าตัวก็ได้เดินผ่าบอร์ดนึงที่เหมือนว่าจะถูกแปะด้วยใบโปลิวของแต่ละชมรม เขายืนพิจรณอยุ่หน้าบอร์ดสักพัก จากสายตาเของอาโอยามะ ใบโปรโมททุกใบถูกตกแต่งและดีไซน์ออกมาอย่างดีเพื่อให้ดูเตะตาและน่าสนใจ....ไม่เลวเลยนะ
"หึ ไม่ว่าจะชมรมไหนก็น่าสนใจทั้งนั้น..."
(มาบวกได้นะงับ)
Comments
“ แล้วสนใจชมรมการละเล่นไหม? อาโอยามะซัง ”
"หืมมม แล้วอะไรละนั้น เล่นหรอ?"
” เป็นชมรมสันทนาการ จะเพื่อผ่อนคลายก็ได้ จะเพื่อสืบสานวัฒนธรรมก็ไม่ผิด “
สมาชิกชมรมขยายความ เหมือนผ่านหลักสูตรศาสตร์การขายตรง ทั้งที่ตัวเองก็โดนล้างสมองมาเหมือนกัน
” ปกติมีเกมที่ชอบเล่นไหม? อย่างบอร์ดเกม หรือการละเล่น? อย่างตี่จับหรือเล่นซ่อนหา ผมก็นับนะ “
สัมผัสเบาๆปรากฏขึ้นบนแก้มของคุณ ก่อนจะรู้สึกได้ว่ามีใครบางคนอยู่ที่ด้านหลัง พอหันไปก็พบว่านั่นรุ่นพี่ปี3นี่นา!?
"นั่นสินะครับ~ จะชมรมไหนก็น่าสนใจทั้งนั้นเลยนี่นา"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงรื่นเริง
"ถ้างั้นไม่สนใจมาลองดูชมรมสารพัดช่วยดูเหรอครับ มีสิทธิพิเศษสำหรับสมาชิกชมรม ใช้บริการได้โดยไม่ต้องมีของแลกเปลี่ยนด้วยนะ"
จู่ๆก็ขายตรงกันซะงั้น!!!???
"!!??? เห้ยยยอะไรเนี่ยยย"
จู่ๆก็โผล่มาจสกไหนก็ไม่รู้ จำให้อาโอยามะเบียงตัวออกด้วยความตกใจ ก่อนจะตั้งสติและคีพลุคขรึมดั่งเดิม
"หืม....แล้วถ้าผมจะเข้า ผมสามารถใช้คนอื่นในชมรมได้โดยที่ไม่ช่วยเหลือคนอื่นได้มั้ยครับ??"
พอเห็นรีแอคชั่นของคนตรงหน้าเขาก็หัวเราะคิกคักเล็กน้อย ก่อนที่ปลายนิ้วจะแตะอยู่บนกรอบหน้าตนเองคล้ายกำลังครุ่นคิด
“อืม ผมก็เป็นแค่สมาชิกชมรมซะด้วยสิ จะตอบแทนคนอื่นก็กระไรอยู่ แต่ผมคิดว่าถ้าเธอใจถึงก็น่าจะทำได้นะ”
“แต่ว่าการจ้างวานจากคนภายนอกมีสิ่งแลกเปลี่ยนให้ด้วยนะ เธอเองก็คงจะไม่อยากปฏิเสธใช่ไหมครับ? ^ ^“
เขาพูดด้วยรอยยิ้ม มองดูน่าขนลุกพิลึก
แต่ได้ยินอีกคนพูดกับตัวเองก็ปรายตามองเล็กน้อย
"เป็นคนที่คิดอะไรเสียงดังดีนะคะ คุณน่ะ"
"มีแต่ชมรมน่าสนใจเยอะแยะจนเลือกไม่ถูกเลย มีอะไรแนะนำมั้ย"
เอ่ยด้วยเสียงเรียบ ดวงตาเคลื่อนมองเหล่าแปะประกาศตามหาสมาชิกมากมาย
"ฉันว่าจะเข้ากรีฑาน่ะ แต่นายไม่น่าใช่สายกีฬารึเปล่า? อืม...ดูเหมาะกับพวกวิจัยนะ"
"ไม่งั้นก็ลองไปดูให้ครบก่อน แล้วตัดสินใจดีมั้ย?"
รุ่นพี่สาวยืนอยู่ด้านข้างนายไม่ห่างเพียงแต่เธอเองก็ไม่ได้ยินว่าอีกฝ่ายพูดอะไรเพราะใส่หูฟังอันใหญ่ครอบหัวอยู่
จ้องอีกฝ่ายด้วยความสนใจเพราะเป็นหน้าใหม่? ก็เลยมอง
จ้อง
เจ้าตัวที่กำลังเล็งความสนใจไปที่กระดาษหลากสีตรงหน้า จู่ๆก็รู้สึกเหมือนหางตาของเขาจะจับอะไรได้บ้างอย่าง คน? เออ ก็แหงสิจะเป็นอะไรไปได้... แต่มาจ้องกันแบบนี้มันออกจะ...
"นี่เธอน่ะ มาจ้องคนอื่นแบบนี้มันเสียมารยาทนะครับ!" อาโอยามะหันมาประจันหน้ากับอีกฝ่ายด้วยสีหน้ากึ่งไม่พอใจ
"ขอโทษทีนะ ไม่ได้ยินเลยว่าพูดอะไร" ว่ารวมๆ แต่เดาได้จากสีหน้า
"มัวแต่สนใจเธออยู่ก็เลยลืมตัว"（ ´∀`）
"เหอะ" เขาแสยะยิ้มอย่ามั้นใจพร้อมกับดันแว่น แหงสิใครๆก็สนใจในตัวฉันละนะ ทำตัวให้ชินเอาไว้ดีว่า😌
"สนใจในตัวฉันสินะ ...อาโอยามะ ปี1ห้องE จำเอาไว้ให้ดีละ หึๆๆ"
"อาโอยามะคุง" พูดทวนก่อนจะไพล่มือไปข้างหลัง "อคคทสึ นากาบะ ปี 2 ห้อง H"
"ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ" ตาหยี
"นี่กำลังมองหาชมรมอยู่งั้นเหรอ เลือกได้หรือยัง?"
อุเมะมิยะเดินมาพร้อมของกินในมืออย่างที่มักจะเป็น ท่าทางของเด็กหนุ่มผมสีเขียวหยิกนั้นให้ความรู้สึกคุ้นเคย
อ้อ… เหมือนจะอยู่ห้องข้างกันเป็นรุ่นเดียวกัน น่าจะเป็นเพื่อนกันได้
เธอย่างเท้าเลียบผ่านหลังอาโอยามะ สดับฟังประโยคที่เจ้าตัวรำพึงออกมาลำพัง
⠀“อาโอยามะคุง ...
สนใจชมรมคิวโดไหมคะ”
ว่าแล้วก็หยิกโคร็อกเกะเข้าปาก
⠀
"โอ๊ะ! อืม คิวโดก็เป็นตัวเลือกที่ไม่เลวเลยนะ"
"การผสมผสานระหว่างศิลปะกับกีฬายิงธนูแบบญี่ปุ่นดั้งเดิม ..." งืมงำ
....คงตะฮอตในหมู่สาวๆหน้าดู
"จะเก็บอาไปคิดละกัน" 🙄
⠀⠀“ศิลปะอย่าง ‘โด’
ใช้สมาธิจดจ่ออย่างมาก …
ทำให้เราดูเท่นะคะ”
เธอดีดนิ้วหนึ่งปะเลาะชี้ไปยังเพื่อนต่างห้องพร้อมแอ็คท่าขยิบตาข้างขวา
⠀⠀“คนลงคหกรรมเยอะเลยนะ
...สาว ๆ น่าจะชอบผู้ชายทำอาหารเก่งละมั้งคะ ฉันคิดว่า”
⠀⠀
เขาดันแว่นก่อนจะเอ่ยถาม
"แล้วเธอเลือกหรือยังละ" ไม่ได้สนใจคำตอบของอีกฝ่ายอยู่แล้วแต่แค่อยากเก็บเอาไปเป็นตัวเลือกละนะ
⠀⠀“ คิว—โด—คลับ ”
พูดแล้วยกมือขึ้นทำท่ายิงธนูตาม
⠀⠀“ ฉันเล่นคิวโด
ตั้งแต่มัธยมต้นน่ะค่ะ ”
⠀⠀
ว่าแล้วคุณก็หันมาพบกับวาฬเพชรฆาตอันดุร้ายกำลังต้องมองคุณอยู่
(ป้ายเขียนว่า: มาขัดสระน้ำกันไหม)
#KMI_KmiOrcaClub
"...ดูเหนื่อยชะมัด ไม่เอาด้วยหรอก"