#KMI_VolunteerCamp | 9 AUG
พาหลานชายมาช่วยงานอาสา หลังจากเดินเก็บขยะบริเวณชายหาดและรอบๆ ชุมชน ก็ได้รับรางวัลเป็นไอศกรีมฟรีจากร้านขายของแถวนั้น แถมอยู่ๆ เจ้าเด็กข้างๆ ก็โวยวายว่าได้ไม้ฟรี 2 เท่าในตำนาน !?!
(แปะสกินใช้แรงงานอาสา-- แวะมาช่วย(แย่ง)เด็กกินไอติมได้นะคะ 🙌)
พาหลานชายมาช่วยงานอาสา หลังจากเดินเก็บขยะบริเวณชายหาดและรอบๆ ชุมชน ก็ได้รับรางวัลเป็นไอศกรีมฟรีจากร้านขายของแถวนั้น แถมอยู่ๆ เจ้าเด็กข้างๆ ก็โวยวายว่าได้ไม้ฟรี 2 เท่าในตำนาน !?!
(แปะสกินใช้แรงงานอาสา-- แวะมาช่วย(แย่ง)เด็กกินไอติมได้นะคะ 🙌)
Comments
ยักคิ้วทักทายคาชิมะซัง ก่อนจะหันมาพูดกับเด็กชายต่อ “พี่ชายร้อนมากเลย~ ถ้าได้ไอติมสักแท่งคงจะดีสิน้า“ ด้วยน้ำเสียงอ่อนระโหยโรยแรง..เป็นที่สุด...พร้อมทำตาละห้อย...น่าสงสาร...
"โซชิโร่ พี่ยูโตะไง ที่อยู่บ้านเท็ตสึโอะซังน่ะ" ถึงหลานชายจะเพิ่งย้ายมาอยู่คูเมอิได้ปีเดียว แต่ก็เคยพาไปแนะนำตัวกันแล้ว
"ไม้ฟงไม้ฟรีอะไร พี่ได้ยินผิดแล้วฮะ" ดูเหมือนเจ้าเด็กน้อยจะจำพี่ชายข้างบ้านได้ แค่ส่งสายตาไม่เป็นมิตรใส่เพราะหวงของกิน...
มือกุมท้อง ค้อมตัวร้องโอดโอย "จะเป็นแบบนี้เลยล่ะ"
"กินเยอะขนาดนั้นก็กินข้าวเย็นไม่ไหวพอดี งั้นบัตเตอร์คอร์นราเมงก็ยกเลิกแล้วกันนะ" เร็นโชพูดด้วยเสียงเรียบๆ แต่ได้ผล เจ้าเด็กทำตาตื่นทันที
"ก็ได้ฮะๆ จะให้พี่ยูโตะไม้นึงก็ได้!" พูดแล้วชูไม้ฟรีในตำนานขึ้นมาอวดด้วยสีหน้าภูมิใจ
"ผมจะไปแลกมาให้นะ! พี่เอารสอะไรฮะ?" ร่างเล็กๆ กระโดดลงจากขอบปูนแลนดิ้งลงพื้นอย่างสวยงาม
มองเด่กจิ๋ววิ่งดุ้กๆ ไปแลกไอติม ระหว่างนั้นก็หันมาหาคุณด้วย ”คาชิมะซัง-- สมกับที่เป็นคุณครูอนุบาลเลย คุมเด็กเก่งสุดๆ ไปเลยครับ” ยืนปรบมือแปะๆๆๆ(…)
"ถ้าให้กินเยอะขนาดนั้นก็คงจะปวดท้องเอาจริงๆ...ว่าแต่ยูโตะคุงน่ะ..."
เขามองใบหน้าแดงๆ กับท่าทีเหนื่อยล้าที่ไม่รู้ว่าเป็นของจริงหรือยูโตะการละคร แต่ถึงอย่างนั้นก็อดห่วงไม่ได้
"ไม่เป็นอะไรแน่นะ? ให้พี่พาไปจุดปฐมพยาบาลดีกว่าไหม?" ตบที่นั่งข้างตัวปุๆ เหมือนจะบอกให้นั่งก่อน