#ESRA_Starlit #ESRA_Roleplay
[ 3 Feb | 17:30 น. | หอเต้นรำ ]
งานเลี้ยงเต้นรำเริ่มต้นขึ้นมาสักพักแล้ว ผู้คนสังสรรค์จอแจ ทว่าขณะที่ [คุณ] กำลังเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศอยู่นั้น กลับสัมผัสได้ถึงสายตาของใครบางคนที่จ้องมองมาเสียก่อน
..ที่อาหารและขนมในจานของคุณน่ะนะ
เด็กสาวแปลกหน้ายกยิ้ม ในอ้อมแขนมีเจ้าขนปุยตัวน้อยเกาะอยู่
"เน่เน่ เธอขา อันนั้นอร่อยอะเปล่า?"
[ 3 Feb | 17:30 น. | หอเต้นรำ ]
งานเลี้ยงเต้นรำเริ่มต้นขึ้นมาสักพักแล้ว ผู้คนสังสรรค์จอแจ ทว่าขณะที่ [คุณ] กำลังเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศอยู่นั้น กลับสัมผัสได้ถึงสายตาของใครบางคนที่จ้องมองมาเสียก่อน
..ที่อาหารและขนมในจานของคุณน่ะนะ
เด็กสาวแปลกหน้ายกยิ้ม ในอ้อมแขนมีเจ้าขนปุยตัวน้อยเกาะอยู่
"เน่เน่ เธอขา อันนั้นอร่อยอะเปล่า?"
1 / 2
Comments
" ... "
ขนมธรรมดาๆนี่น่าอร่อยขนาดนั้นเชียว?
เธอคิดพลางมองอีกฝ่ายที่เข้ามายิ้มให้อย่างมีจุดประสงค์และถามออกมา
" อร่อยเจ้าค่ะ "
รู้สึกไม่คุ้นเลยถึงจะอยู่มานานแล้วก็ไม่มีใครคุยด้วยนักก็เถอะ นักเรียนใหม่? คงงั้นมั้งนะ
(มาบวกครับบบบบบบบบบ)
เด็กสาวพยักหน้าหงึกหงักทำนองว่าเข้าใจเจ้าก้อนขนในอ้อมแขนได้ ก็แหม่ แค่กลิ่นใกล้ ๆ ก็ทำเอาเธออยากกินไปด้วยแล้วนี่นา
แม้จะไม่ได้พูดออกมาแต่ก็จดลงรายการอาหารที่ต้องลองในค่ำคืนนี้ในใจเรียบร้อย
"อ๊ะ ว่าแต่คุณพี่สาวพอรู้มั้ยว่าเจ้าปุยมาจากไหน พอเค้ารู้ตัวอีกที เจ้านี่ก็มานอนแหมะบนหัวเค้าแล้วอ่า"
(อุอิอิอุ—มาเลยค่า! ขอโทษที่ตอบช้าด้วยนะคะㅠㅠㅠ)
แพทริเซียหันไปตามต้นทางของเสียงเรียกก่อนจะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยกับคำถาม
"ค่ะ...อร่อยมากๆเลย"
ไม่วายยังหยิบมาการองในจานยกขึ้นมากินทีหนึ่งให้ดูเสียด้วย
"อร่อยจริงๆ"
"..ว้าว"
มองตามอย่างเผลอไผล คนตรงหน้าเธอนี่สามารถเป็นผู้ทรงอิทธิพลด้านการโฆษณาได้เลยนะเนี่ย แค่เห็นก็อยากกินตามแล้ว
จดลงลิสต์ในใจ แต่ก่อนจะได้ทำอะไรก็สัมผัสได้ถึงการขยุกขยิก
"อ๊ะ ไม่ได้นะเจ้าปุย อันนั้นของคุณพี่สาวเขานะ"
เอ่ยห้ามเจ้าตัวน้อยที่พยายามยืดแขนป้อมออกไปเบา ๆ อ้อมกอดกระชับแน่นขึ้น ขโมยไม่ได้นะ!
พอเห็นตาใสแจ๋วที่จ้องมาก็อดใจอ่อนไม่ได้
"นี่ค่ะ"
เธอส่งขนมชิ้นหนึ่งเข้าสู่มือก้อนปุกปุยในอ้อมแขนของเด็กสาว พร้อมกับลูบหัวเบาๆ
ถ้าพัฟบอลเธอน่าเอ็นดูขนาดนี้บ้างก็ดีน่ะสิ
"แล้วเธอล่ะ สนใจอยากจะแบ่งไปหน่อยไหม?"
คราวนี้เป็นฝ่ายถามรุ่นน้องบ้าง
เอ่ยแซวเจ้าก้อนที่ดูจะระริกระรี้เป็นพิเศษเมื่อมาการองที่หมายตาถูกยื่นให้ เฟเบิ้ลยิ้มร่า ถูไถมือที่ลูบหัวตัวเองไปมาราวกับรู้ว่าเป็นผู้มีพระคุณที่เพิ่งให้ขนมตัวเองไปหยก ๆ
เซเรเลอาส่ายหน้าก่อนจะยิ้มร่าตามไปอีกคน
ใจดีจัง
"เค้าไม่เป็นไร อันนี้ส่วนของคุณพี่สาวนี่นา เดี๋ยวเค้าค่อยไปตระเวนหาของกินรอบงานอีกทีก็ได้"
( ㆆ vㆆ)9✧
ในเมื่ออีกฝ่ายกล่าวเช่นนั้นเธอก็ไม่ขัด ทั้งที่ตอนถามดูจะสนใจขนาดนั้นแท้ๆ
เห็นรอยยิ้มร่าแบบนั้นแล้วทำเอาคิดถึงน้องๆขึ้นมาเลยทีเดียว
"งั้นมีอะไรที่ชอบทานเป็นพิเศษรึเปล่าคะ"
"เผื่อฉันพอรู้ว่าถูกจัดไว้มุมไหน คุณกับเจ้าพัฟบอลตัวน้อยจะได้ไปหยิบได้ง่ายๆ"
เธอลองเสนอให้แก่รุ่นน้องปี 1 ดู ส่วนสาเหตุที่คาดเดาได้นั้นก็ไม่ยาก...มีแค่นักเรียนใหม่เท่านั้นที่ใส่ชุดสีขาวทอง
เซเรเลอาก้มหน้าลงเล็กน้อยอย่างครุ่นคิด คิ้วขมวดมุ่นจนดูจริงจังยิ่งกว่าตอนเรียนซะอีก
หงอนบนหัวกระดิกเล็กน้อยก่อนเจ้าตัวจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งอย่างฉับพลัน
"นอกจากมาการองแล้ว ตอนนี้เค้าอยากลองทานพุดดิ้งล่ะ!"
ว่าด้วยดวงตาเป็นประกาย
"แล้วคุณพี่สาวล่ะ? มีอะไรที่อยากทานรึเปล่า?"
ลอบถามเผื่อจะได้ทำหน้าที่บริกรพิเศษทดแทนสิ่งที่เจ้าปุยจิ๊กไปสักหน่อย
(*˘︶˘*)
(แวะมาทักทายเด็กที่จ้องจะแง้บอาหารในจานคุณได้นะคะ (*´꒳`*))