[ 1 Feb | สนามม้า ]
อากาศยามรุ่งอรุณยังคงเย็นสดชื่น หมอกจาง ๆ เหนือทุ่งหญ้า
เฮนริเอ็ตต้าก้าวออกจากคอกม้าพร้อมกับเออร์เนสที่พ่นลมหายใจเป็นไอขาว ดัชเชสแตะลำคอของยายแก่คู่ใจ ก่อนดันตัวขึ้นขี่
“อีกปีหนึ่งแล้วคุณยาย” เธอพึมพำเบา ๆ เสียงลมหายใจของเออร์เนสตอบรับ ก่อนออกวิ่งช้า ๆ
เฮทตี้สูดหายใจลึก สายลมยามเช้าพัดผ่านผิวแก้มอย่างอ่อนโยน แสงตะวันแรกสาดกระทบดวงตา
อากาศยามรุ่งอรุณยังคงเย็นสดชื่น หมอกจาง ๆ เหนือทุ่งหญ้า
เฮนริเอ็ตต้าก้าวออกจากคอกม้าพร้อมกับเออร์เนสที่พ่นลมหายใจเป็นไอขาว ดัชเชสแตะลำคอของยายแก่คู่ใจ ก่อนดันตัวขึ้นขี่
“อีกปีหนึ่งแล้วคุณยาย” เธอพึมพำเบา ๆ เสียงลมหายใจของเออร์เนสตอบรับ ก่อนออกวิ่งช้า ๆ
เฮทตี้สูดหายใจลึก สายลมยามเช้าพัดผ่านผิวแก้มอย่างอ่อนโยน แสงตะวันแรกสาดกระทบดวงตา
Comments
แสงอาทิตย์เรืองรองท่ามกลางไอเย็นเยียบของฤดูเหมันต์ มีหรือที่เอเดลริชจะพลาดยามรุ่งอรุณที่อากาศดีเช่นนี้
เขาพา ‘ครีมฮิลด์’ สาวน้อยคู่ใจมาเดินเล่นรับวันใหม่ พร้อมกับเจ้าพัฟบอลที่ร่าเริงแต่เช้า
“องค์หญิงเฮนริเอตต้า อรุณสวัสดิ์“
”คุณนายเออร์เนส ร่างกายเป็นอย่างไรบ้างครับ“
ทักทายเพื่อนร่วมทางด้วยรอยยิ้ม เดาได้ว่าคงได้พบสหายขาประจำสนามม้าเช่นเธอในวันแบบนี้
เฮทตี้ชะงักไปเล็กน้อยก่อนลอบถอนหายใจ ทั้งหมดเพราะคุณลุงคนเดียว
“ดัชเชสค่ะ” เธอแก้ด้วยน้ำเสียงเรียบ
“อรุณสวัสดิ์เช่นกัน คุณแอดเลอร์ ยายแก่แข็งแรงเหลือเชื่อและยังคงพยศเหมือนเดิม มีก็อายุที่เพิ่มไป” เอ่ยทักทายตอบด้วยน้ำเสียงสบายๆ ก่อนหันไปลูบคอเออร์เนสทีนที่สะบัดหางฟาดอากาศอย่างไม่สบอารมณ์
(1/2)
“ว่าแต่ครีมฮิลด์? อากาศเย็นสบายแบบนี้อารมณ์ดีเลยนะคะสาวน้อย”
ก่อนจะยื่นแอปเปิ้ลให้องค์ชาย “รบกวนฝากให้เลดี้ค่ะ”
(2/2)
เมื่อเออร์เนสได้เยื้องย่างออกจากคอกม้ามา ทั้งคู่ก็จะได้ยินเสียงใสหัวเราะร่าและเสียงของม้าหนุ่มร้องอย่างสุขใจอยู่ไม่ไกล
ปรากฎเป็นเด็กสาวที่เฮนริเอ็ตต้ารู้จักดี เธอมาพร้อมกับม้าหนุ่มคู่ใจของเธอที่กำลังวิ่งเล่นอย่างสนุกสนาน เส้นผมสีทองของทั้งคู่ปลิวไสวไปตามสายลมและสะท้อนกับแสงอรุณในยามเช้าจนแทบจะแสบตา
(+)
"อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่เฮนริแล้วก็อรุณสวัสดิ์คุณเออร์เนสด้วยนะคะ" เธอโค้งให้กับทั้งคู่เล็กน้อยเป็นการทักทายและเซฟเฟอร์ก็ทำเช่นเดียวกัน
"ไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือนคิดถึงพี่จังเลยค่ะ พี่สบายดีมั้ยคะ😊"
เฮทตี้หันไปตามต้นเสียง ก่อนจะเห็นภาพคุ้นตาของเด็กสาวที่กำลังวิ่งเล่นอยู่กับม้าคู่ใจ แสงอรุณสะท้อนเส้นผมสีทองของทั้งคู่จนแทบแสบตา ดัชเชสสาวเผลอยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู
“โคลอี้” เธอเอ่ยชื่ออีกฝ่ายเบา ๆ พลางชะลอฝีเท้ารอ
เมื่อเด็กสาวขอให้เซฟเฟอร์หยุดแล้วตรงเข้ามาหา เฮทตี้จึงโน้มศีรษะเล็กน้อยรับคำทักทาย
“อรุณสวัสดิ์โคลอี้ เซฟเฟอร์เช่นกัน”
+
“ตั้งหลายเดือน ฟังดูนานจัง… เราอยู่ในแลปไม่รู้ตัว” เธอเอียงศีรษะเล็กน้อย ดวงตาทอประกายอบอุ่น “เราสบายดี แล้วโคลอี้? ดูท่าจะเริ่มเช้าวันนี้อย่างกระฉับกระเฉงเชียว”
เธอเลื่อนมือไปลูบคอเออร์เนสทีนอย่างเคยชิน ก่อนจะนึกขึ้นได้
“ได้ทานอะไรรองท้องหรือยัง? เรามีพายแอปเปิ้ลอยู่ แน่นอนว่ามีเผื่อเซฟเฟอร์ด้วย”
พอเจ้าม้าหนุ่มได้ยินว่ามีขนมก็ทำท่าทำทางยุกยิกไปมาและส่ายหางเล็กน้อยด้วยความดีใจจนโคลอี้หัวเราะเบาๆด้วยความเอ็นดู
"ขอบคุณนะคะพี่ กำลังหิวอยู่พอดีเลยค่ะ^^"
“โคลอี้ สนใจอุ่นเครื่องรอบสนามเป็นเพื่อนเราหรือเปล่า?”
น้ำเสียงของเธอเจือความท้าทาย พร้อมเอียงศีรษะเล็กน้อย กำลังแหย่อีกฝ่ายกลาย ๆ