"...." ยกมือตะครุบปิดปากเคนทาโร่อย่างฉับไว ทำตายหน้าไม่รู้ไม่ชี้
แต่ในใจเหงื่อแตกเป็นหมื่นล้านลิตร
แต่ในใจเหงื่อแตกเป็นหมื่นล้านลิตร
Comments
พอโดนปิดปากก็ทำได้เพียงแค่เปล่งเสียงอู้อี้ออกมา แต่ถึงกระนั้นเจ้าเด็กก็ยังไม่ลดละความพยายามที่จะสาธยายถึงความสุดยอดของการโรลเพลย์ให้พี่สาวได้รับรู้ …
คุรุมิแงะมือยูกิออก ปล่อยให้เจ้าหนูเป็นอิสระ
"อย่ารังแกเด็กสิ"
หันไปดุหนุ่มรุ่นน้องเบาๆ มือพลางลูบหัวเคนทาโร่เพื่อปลอบ
" อืม~? เคนทาโร่คุงชอบฉลามสินะ " พูดทวนคำตอบอีกครั้ง
"ว่าแต่ เล่นเป็นฮีโร่เนี่ย.. สวมบทบาทยังไงกันบ้างหรอจ๊ะ? พี่คุรุมิก็อยากเล่นด้วยเหมือนกันนะ "
ยิ้มหวานจนตาปิด ทว่าในใจกลับหัวเราะชั่วร้ายอยู่ >ยูคุง ตายแน่😈🫵🏻
แต่พอมองรอยยิ้มของมิจังแล้วเนี่ย...
..สองคนนี้ไม่ควรมาเจอกันเลย เหมือนเขาโดนรุมอยู่คนเดียวเลยเนี่ย
เจ้าเด็กตอบเสียงดังฟังชัดก่อนควักตุ๊กตาฉลามตัวโปรดออกมาโชว์
“ หลัก ๆ ก็เล่นเป็นฮีโร่ต่อสู้กับวายร้ายฮะ แต่ไม่นานมานี้ยูกิจังได้บทกีกี้แล้วถูกผมจัดการด้วยดาบเข้าที่ตูดล่ะ ! หึหึ ”
“ แถมเสียงร้องอย่างเจ็บในวันนั้นก็ยังตราตรึงไม่หายเลยล่ะ ”
ดูท่าประโยคสุดท้ายคล้ายจะเป็นการใส่สีตีไข่เข้าไปเพื่อให้ดูเกินจริงนะ—
“ คราวหน้าพี่คุรุมิก็มาเล่นด้วยกันนะฮะ ”
" เคนทาโร่คุงจะไม่ใช้ดาบทำแบบนั้นกับพี่คุรุมิคนนี้ใช่มั้ยจ๊ะ? "
หมายถึง จัดการด้วยดาบเข้าที่ —ตูด น่ะ
" แล้วถ้าพี่ไปเล่นด้วย เคนทาโร่คุงอยากให้พี่เล่นเป็นบทบาทอะไรเอ่ย? "
ถามด้วยใบหน้าเปื้อนรอยยิ้ม มองไปยังเคนทาโร่และหนุ่มรุ่นน้องสลับไปมา
" พี่ยูกิคงจะดีใจมากแน่เลย เน๊อะ "
หันไปสนใจกับการมองหาวี่แววของแมวแทน เพราะสู้ไม่ได้เลยหาอย่างอื่นทำดีกว่า อย่างน้อยเขาก็ไม่ขอมีส่วนในการแฉตัวเอง