[15ก.พ | 10:00น. | ย่านการค้าคิตะ]
/มายืนรอตามเวลานัดหมายเป๊ะที่ย่านการค้า/
/โดยที่เขาแต่งตัวเต็มยศใส่ [เสื้อสีชมพู] ยืนโดดเด่นอยู่และกำลังมองหาคนที่รออยู่/
#CheckInRKM
/มายืนรอตามเวลานัดหมายเป๊ะที่ย่านการค้า/
/โดยที่เขาแต่งตัวเต็มยศใส่ [เสื้อสีชมพู] ยืนโดดเด่นอยู่และกำลังมองหาคนที่รออยู่/
#CheckInRKM
Comments
“สวัสดีค่ะ.. ใช่คุณ Gofuniro รึเปล่าคะ?”
เธอแอบประหม่าและตื่นเต้นเล็กน้อย กลัวทักคนผิดจัง ช่วงวาเลนไทน์แบบนี้คนยิ่งชอบแต่งสีชมพูกันอยู่ด้วย
(แล้วเราก็มาเจอกันจนได้ค่ะ5555555555)
/ค่อยๆมองไปยังสาวน้อยที่เดินเข้ามาทักเขาก่อนเขาจะผงกหัวตอบรับกลับไป/
ใช่ครับ ไม่นึกว่าYujiซังจะเป็นคุณหนูที่น่ารักเลยนะครับ
/เขาเข้าใจว่าเป็นผู้ชายมาตลอด(...)/
ส่ายหัวหงึกๆ รู้สึกเขินขึ้นมาเมื่อถูกชมว่าน่ารัก
“แต่ว่าขอบคุณนะคะ..”
พูดจบเธอก็เหลือบขึ้นไปมองอีกฝ่าย
“คุณ..เป็นคน..ญี่ปุ่นรึเปล่าคะ..?”
ด้วยความที่อีกฝ่ายดูเหมือนชาวต่างชาติเธอจึงถามออกไปก่อน ร-หรือว่านี่จะเป็นโอกาสที่จะได้ใช้ภาษาอังกฤษที่เคยเรียนมาจากชั้นเรียนกันนะ
/แต่สุดท้ายสาวน้อยตรงหน้าเขาก้น้อมรับคำชมกลับไปเขาก็ทำเพิ่งค้อมศีรษะเบาๆให้เป็นเชิงตอบรับ/
ผมไม่ใช่คนญี่ปุ่นครับ /ตอบกลับอย่างไม่มีท่าทีที่ลังเลใดๆแถมสำเนียงที่เขาใช้พูดภาษาญี่ปุ่นนั้นชัดมากๆราวกับเป็นเจ้าของภาษา(...)/
แต่ผมคล่องภาษาญี่ปุ่นมากเลยล่ะ เพราะงั้นไม่ต้องห่วงเรื่องที่ผมจะฟังไม่ออกนะครับ
เป็นนิฮงจิน ก็อดชมชาวต่างชาติเวลาพูดภาษาญี่ปุ่นคล่องไม่ได้หรอกนะ จิอากิเอ่ยคำชมพร้อมมือทาบปากด้วยความประทับใจ
”ไหนๆ แล้วขอใช้โอกาสนี้แนะนำตัวนะคะ“
”ฉันฟูจิวาระ จิอากิ เซย์โจวปี2ค่ะ วันนี้ขอรบกวนด้วยนะคะ“
พูดจบโน้มหัวให้แบบเด็กดีมีมารยาท
/ระหว่างนั้นเขาก็มองสำรวจสาวน้อยที่อยู่ตรงหน้าเขาไปด้วย ท่าทางของคนตรงหน้าก็ชวนให้เขามองอย่างนึกเอ็นดูอยู่/
โฟลรองต์ เลอบลองก์ครับ
ชื่อของผมค่อนข้างเรียกยาก เรียกฟูโระแทนก็ได้ครับ /ก่อนเขาจะบอกชื่ออีกอันนึงให้แก่อีกฝ่ายได้ทราบ/
+