#THK_EVENT03 #THK_ทานาบาตะ #THK_โรลเปิด | แยกรูท
เขาจ้องทังซะกุในมือ พิจารณาแล้วพิจารณาเล่าถึงสิ่งที่อยากเขียนลงไป
'ถ้าจะเห็นแก่ตัวสักหน่อย คงจะไม่เป็นไรหรอก เนอะ?'
┌
ขอให้
ตัวผม
มีความสุข
┘
"อ๊ะ [คุณ] นี่นา มาเขียนคำอวยพรด้วยกันไหมครับ?"
(แวะบวกสั้น ๆ ทักทายกันได้นะ👐)
เขาจ้องทังซะกุในมือ พิจารณาแล้วพิจารณาเล่าถึงสิ่งที่อยากเขียนลงไป
'ถ้าจะเห็นแก่ตัวสักหน่อย คงจะไม่เป็นไรหรอก เนอะ?'
┌
ขอให้
ตัวผม
มีความสุข
┘
"อ๊ะ [คุณ] นี่นา มาเขียนคำอวยพรด้วยกันไหมครับ?"
(แวะบวกสั้น ๆ ทักทายกันได้นะ👐)
Comments
คิเคียวยืนอยู่อย่างสงบ เงยหน้าขึ้นเหม่อมองแผ่นกระดาษหลากสีที่แขวนอยู่เต็มต้นไผ่ด้วยสีหน้าอ่านไม่ออก
ทันใดนั้น ดวงตาสีน้ำเงินอมม่วงเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อยเมื่อมีเสียงที่รู้จักเอ่ยทักขึ้นมา
" สวัสดีตอนเย็น มาโมรุคุง "
ค้อมศีรษะเล็กน้อย ครานี้ใบหน้าเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มบางตามปกติ
" ผมยังคิดสิ่งที่อยากเขียนไม่ออกน่ะ.. "
" แล้วนายเขียนว่าอะไรหรอ บอกได้รึเปล่า? "
หน้าที่ก้มมองใบทังซะกุอยู่ชะงักเล็กน้อยก่อนเงยขึ้นตามเสียงเรียกชวน
“ อ้ะ รุ่นพี่นี่เอง? “
” บังเอิญจัง กำลังจะเขียนเลยค่ะ ”
ยกกระดาษสีฟ้าขึ้นเล็กน้อย พลางคิด
“ อืมม..ของรุ่นพี่ขออะไรไปเหรอคะ? “
เหมือนจะยังตัดสินใจไม่ได้ เลยเนียนถามดูซะเลย(?)
เซโดนทักขึ้นมา พอหันไปมองก็เห็นว่าเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเขานั่นเอง เซจึงเดินเข้าไปหาและทักกลับไป
"ว่าไง..มาโมรุคุง"
"ฉันยังไม่ได้คิดเลยแฮะ ว่าจะขออะไร"
เขามองกระดาษสีต่างๆที่ทางโรงเรียนเตรียมเอาไว้ แล้วทำท่าครุ่นคิด
นอกจากเลือกคำขอแล้วคงต้องเลือกด้วยว่าจะเขียนใส่กระดาษสีอะไร
"มาโมรุคุงคิดว่าคนส่วนใหญ่เขาจะขออะไรกันล่ะ?"