ผมตื่นมาเจอกับพวกคนที่คอยแต่โศกเศร้าทุกเช้า ทั้งหยดน้ำตาที่รินไหลและใบหน้าเหยเก เห็นทีไรก็ได้แต่นึกสงสัยว่าพวกเขาเจอเรื่องอะไรมา
น่าประหลาดใจทีเดียวที่พอผมส่งกระจกเห็นภาพเหล่านั้น ความสงสัยกลับเลือนหาย เหลือทิ้งไว้แต่ความเข้าใจคนตรงหน้าก็เท่านั้น
น่าประหลาดใจทีเดียวที่พอผมส่งกระจกเห็นภาพเหล่านั้น ความสงสัยกลับเลือนหาย เหลือทิ้งไว้แต่ความเข้าใจคนตรงหน้าก็เท่านั้น
Comments