พอได้ยินเรื่องที่อีกฝ่ายหนีออกมาก็ทำเอานึกถึงเรื่องที่ตัวเองเคยหนีออกมาเหมือนกัน เขาเลยขำออกมาเล็กน้อย
" อย่างงี้นี่เองสินะครับ!! ฮ่าๆ แต่ยากิฮิโระจังก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่น่า ทางบ้านคงจะต้องเข้าใจแน่นอน!
อยู่ในบ้านคนเดียวแถมในช่วงเวลานี้อีกด้วย คงเหงาน่าดูเลยสิระครับ "
ถ้าไม่มีคนอยู่บ้านไฮโกะเองก็คงจะหนีออกมาข้างนอกเหมือนกันล่ะนะ!!
( + )
" อย่างงี้นี่เองสินะครับ!! ฮ่าๆ แต่ยากิฮิโระจังก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้วนี่น่า ทางบ้านคงจะต้องเข้าใจแน่นอน!
อยู่ในบ้านคนเดียวแถมในช่วงเวลานี้อีกด้วย คงเหงาน่าดูเลยสิระครับ "
ถ้าไม่มีคนอยู่บ้านไฮโกะเองก็คงจะหนีออกมาข้างนอกเหมือนกันล่ะนะ!!
( + )
Comments
" ของหวานหรอครับ? ฮ่าๆ เอาสิครับ!! ว่าแต่ยากิฮิโระจังชอบกินอะไรหรอครับ? "
เขาเอ่ยถามอีกฝ่ายออกไประหว่างเดินมองรอบๆหาของกินแถวนั้น โดยที่ก็ยังคงจับมือของหญิงสาวเอาไว้อยู่ด้วย
"เห็นอย่างนี้ฉันเด็กสุดในบ้านเลยนะคะ"
เมื่อนึกถึงครอบครัว เจ้าตัวก็เป็นน้องเล็กสุดคงไม่แปลกถ้าจะได้รับการเอาใจใส่เป็นพิเศษ
"ถ้าเป็นขนมเอาที่คุณชอบเลยค่ะ ของหวานฉันกินได้หมดนั่นแหละ"
เสียงกล่าวดูมีชีวิตชีวาขึ้น ดูเหมือนจะชอบของหวานพอสมควรเลยล่ะ
"หาแว่นหรือหน้ากากใส่ก็คงดีนะคะ แสงจ้าแบบนี้ฉันคงเดินนานไม่ได้"
ใบหน้ามองออกไปยังแสงไฟตามร้านขายของ รู้อย่างนี้น่าจะพกผ้าคลุมติดมาด้วยตอนแรกคิดว่าจะแค่มาดูแล้วกลับเลยนี่นะ
" งั้นพวกเราไปหาหน้ากากให้ยากิฮิโระจังใส่กันก่อนดีกว่าครับ! เหมือนผมจะเห็นร้านอยู่แถวๆนี้เบยน้าา "
พอพูดจบเขาก็เดินจูงมือหญิงสาวไปที่ร้านขายหน้ากากที่อยู่ข้างหน้าพวกเขาทันทีโดยที่ไม่ลืมจะหันไปเช็คดูหญิงสาวระหว่างทางด้วย
" ว่าแต่ยากิฮิโระจังชอบสีอะไรหรอครับ? "
ถึงจะบอกแบบนั้นแต่นิสัยก็ไม่เหมือนน้องเล็กเท่าไหร่นี่สิ
เดิกต่อกแต่กตามคนจูงไป ไม่รู้จะไปไหนอยู่แล้ว
"สีขาวค่ะ ไม่ก็สีที่สว่าง"
"จริงๆแบบไหนก็ได้นะคะ ยังไงฉันก็ไม่เห็นอยู่แล้ว"
คงจะหมายถึงสีหน้ากากนั่นแหละนะ ดูเหมือนเจ้าตัวจะเป็นคนง่ายๆน่ะ???
"เอาแบบที่ฟุโกะซังว่าดีก็ได้ค่ะ"
" มีน้องสาวที่สวยขนาดนี้ทั้งที "
เขาขำออกมาเล็กน้อยเพราะตัวเองก็มีน้องสาวเหมือนกัน ถึงน้องของเขาจะดูโตกว่าก็เถอะ!
หลังจากที่ได้ยินคำตอบจากอีกฝ่ายเขาก็ยืนนิ่งอยู่หน้าร้านไปสักพักอย่างกับว่ากำลังคิดอะไรอยู่ สีสว่างๆสินะ!
( + )