เห็นอีกฝ่ายรับไปแล้วก็หดมือตัวเองกลับมากอดอกมองยิ้มๆ
“อิเนะจังสิน้า มากินข้าวที่นี่เหรอ?”
เขาถามหลังจากที่สำรวจกล่องข้าวในมือของอีกฝ่าย พร้อมกับยกโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูเวลา
อืม...ยังมีเวลาให้ทานอยู่ ไม่ต้องรีบกินนัก
“อิเนะจังสิน้า มากินข้าวที่นี่เหรอ?”
เขาถามหลังจากที่สำรวจกล่องข้าวในมือของอีกฝ่าย พร้อมกับยกโทรศัพท์ตัวเองขึ้นมาดูเวลา
อืม...ยังมีเวลาให้ทานอยู่ ไม่ต้องรีบกินนัก
Comments
อิเนะพยักหน้าก่อนจะชูข้าวกล่องขึ้นมาให้เห็นว่าเธอมีเป้าหมายในการขึ้นมาเป็นอะไร
“แล้วรุ่นพี่ละคะ? ขึ้นมาเล่นกับเจ้าเมี้ยวรึเปล่า”
เพราะไม่เห็นว่าอีกฝ่ายมีกล่องข้าวแถมยังมีแมวอยู่ใกล้ๆด้วย
”เปล่าหรอก ขึ้นมาหาที่สงบๆอากาศถ่ายเทอ่านหนังสือที่ซื้อมาใหม่น่ะ“
เอ่ยพร้อมเหลือบมองรอบตัวที่ไม่เห็นเงาแมวที่ว่าเลย จนเผยสีหน้าแปลกใจ
”ว่าแต่แมวที่ไหนเหรอ? ผมอยู่ที่นี่คนเดียวมาตลอดนะ ไม่เห็นแมวสักตัว“
ว่าแล้วก็ชี้ไปที่แมวกำลังนอนอย่างสบายใจอยู่ไม่ไกลจากตัวของรุ่นพี่มากนัก
“ดูเหมือนทั้งรุ่นพี่และแมวจะไม่รุ้ตัวกันทั้งคู่เลยนะคะ”