เขารีบหยิบหนังสือวรรณกรรมที่เล่มมีความหนาระดับนึงขึ้นมาโชว์ยิ้มๆ
”เปล่าหรอก ขึ้นมาหาที่สงบๆอากาศถ่ายเทอ่านหนังสือที่ซื้อมาใหม่น่ะ“
เอ่ยพร้อมเหลือบมองรอบตัวที่ไม่เห็นเงาแมวที่ว่าเลย จนเผยสีหน้าแปลกใจ
”ว่าแต่แมวที่ไหนเหรอ? ผมอยู่ที่นี่คนเดียวมาตลอดนะ ไม่เห็นแมวสักตัว“
”เปล่าหรอก ขึ้นมาหาที่สงบๆอากาศถ่ายเทอ่านหนังสือที่ซื้อมาใหม่น่ะ“
เอ่ยพร้อมเหลือบมองรอบตัวที่ไม่เห็นเงาแมวที่ว่าเลย จนเผยสีหน้าแปลกใจ
”ว่าแต่แมวที่ไหนเหรอ? ผมอยู่ที่นี่คนเดียวมาตลอดนะ ไม่เห็นแมวสักตัว“
Comments
ว่าแล้วก็ชี้ไปที่แมวกำลังนอนอย่างสบายใจอยู่ไม่ไกลจากตัวของรุ่นพี่มากนัก
“ดูเหมือนทั้งรุ่นพี่และแมวจะไม่รุ้ตัวกันทั้งคู่เลยนะคะ”