แต่ว่าก็แอบคล้าย The Kiss ของ Gxstav Klimx ด้วยเหมือนกันผมคิดว่านะ..” เขาหยุดนิดหนึ่ง ก่อนจะชี้ไปยังแสงไฟระยิบระยับที่กระจายตัวอยู่ด้านล่าง
“ดูเหมือนลวดลายสีทองใน The Kiss ที่สะท้อนแสงระยิบระยับเลยนะครับ มีความเป็นธรรมชาติผสมกับความงดงามของเส้นสายด้วย”
“ดูเหมือนลวดลายสีทองใน The Kiss ที่สะท้อนแสงระยิบระยับเลยนะครับ มีความเป็นธรรมชาติผสมกับความงดงามของเส้นสายด้วย”
Comments
"..เพราะเห็นภาพจากมุมแบบนี้รึเปล่านะคะ คู่รักเลยนิยมมาเดทกันบนชิงช้าสวรรค์ เห็นวิวสวยๆจากไกลๆ ความรู้สึกเหมือนโลกของตัวเองถูกแยกออกมาจากเมืองตรงนั้น แต่ก็มีเส้นสายบางอย่างเชื่อมกันอยู่"
+
"นิชิโนยะซังไม่กลัวที่สูงสินะคะ? มีอะไรที่กลัวบ้างไหม?"
“จะว่ายังไงดี… ก็ไม่เชิงว่าผมไม่กลัวที่สูงหรอกครับ”เขาเอ่ยพลางมองออกไปนอกหน้าต่างกระจก เสียงแผ่วลงเล็กน้อย
“ตอนเด็ก… ที่สูงเคยเป็นสิ่งที่ผมกลัวที่สุด แต่ว่า…”
เขาหยุดชั่วครู่ เหมือนกำลังเก็บคำพูด ก่อนจะพูดต่อ
“มาตอนนี้ ผมคิดว่ามีสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าที่สูงอีก”
+
"แต่การค้นพบว่ามีสิ่งที่น่ากลัวกว่า อาจจะเป็นการที่เรายอมรับความกลัวที่เคยมีก่อนหน้าได้ในระดับนึงแล้วก็ได้ค่ะ ..จะว่ายังไงดี.." เม้มปากเหมือนคิดเรียบเรียงคำพูดอยู่
"..เหมือนกับการเรียนรู้ และเติบโตขึ้นในระดับนึงล่ะมั้งคะ"
+
"..แต่ที่ฉันพยายามจะบอกก็คือ.. นิชิโนยะซังเข้มแข็งที่เรียนรู้ความกลัวของตัวเองแล้วจัดการกับมันได้น่ะค่ะ ..ถึงอาจจะไม่ 100% แต่นั่นก็น่าชื่นชมแล้วค่ะ"