มองปริบๆ😶
“แล้วอยากให้เรียกชื่ออื่นหรือเปล่า? ความเสี่ยงจัง”
“เป็นคุณหนูเหรอเนี่ย ลูกครึ่งหรือเปล่า?”
เดินวนเจ้าตัวก่อนรอบนึง
“น่ารักแฮะะ”
“แจกลูกโป่งให้หมดก่อนดีมั้ยอ่ะ หรืออยากถือไปแบบนี้”
“แล้วอยากให้เรียกชื่ออื่นหรือเปล่า? ความเสี่ยงจัง”
“เป็นคุณหนูเหรอเนี่ย ลูกครึ่งหรือเปล่า?”
เดินวนเจ้าตัวก่อนรอบนึง
“น่ารักแฮะะ”
“แจกลูกโป่งให้หมดก่อนดีมั้ยอ่ะ หรืออยากถือไปแบบนี้”
Comments
ทั้งยังโดนยิงคำถามมารัวๆ อีก?!
แต่ก็ตอบทุกคำถาม
"ลูกครึ่งอังกฤษเจ้าค่ะ เรียกดิฉันว่าอลิซาเบธก็ได้เจ้าค่ะคุณ toomuchsalt" ชื่อสุดยาว
เงยหน้ามองลูกโป่ง "แจกให้หมดก่อนดีกว่า เดินถือไปด้วยคงไม่สะดวก"
แล้วก็มีเด็กผ่านมาพอดี ให้ลูกโป่งในมือหมดเลย-
ยกมือป้องปากพร้อมรอยยิ้มตอนได้ยินชื่อ
เห็นว่าให้ลูกโป่งหมดเลยก็หัวเราะออกมา
”ให้ไปเยอะแบบนั้นเดี๋ยวเด็กก็ลอยขึ้นไปบนฟ้าหรอก“
พูดเล่น—
“ว่าแต่อลิซาเบธไม่ใช่ชื่อต้นหรอกเหรอ“
”หรือว่าเป็นลูกครึ่งเลยไม่ถือ“
พึมพำให้ได้ยิน🤔
ก็ไม่ได้ถือจริงๆ แต่ไม่ใช่เพราะเป็นลูกครึ่งสักหน่อยเจ้าค่ะ?!
"อยากเรียกนามสกุลหรือเจ้าคะ?"
"ทานากะ อลิซาเบธเจ้าค่ะ" แนะนำตัวเต็มๆ อีกครั้งให้คุณได้เลือกเรียกตามใจชอบ
ระหว่างนั้นก็ล้วงหยิบพัดในกระเป๋าขึ้นมาแทนด้วย ของมันต้องมีติดมือ
หน้าดูผิดหวัง
”เซคิกุจิ ไนโตะ“
ชี้ตัวเอง แนะนำตัวบ้าง เลือกเรียกได้ตามสะดวกด้วย
😶
“ร้อนเหรอ!?”
เลิกคิ้วทักตอนเห็นพัด
“หาอะไรเย็นๆกินมั้ย ถือว่าเดินหาคิวอาร์โค้ดไปด้วย”
ชี้ไปสักทางหนึ่ง
"? เปล่าเจ้าค่ะ ไม่ได้ร้อน" ถือพัดไว้เฉยๆ ไม่ได้กางด้วย เห็นพูดแบบนั้นเลยเข้าใจว่าหรือคุณจะร้อนแทน 🤔
"ซื้อเครื่องดื่มติดมือไปด้วยก็ดีเจ้าค่ะ เผื่อเวลากระหายน้ำจะได้ไม่ต้องวิ่งวุ่นหา"
มองซ้ายมองขวานิด ดูเหมือนว่าสวนสาธารณะก็มีตู้กดน้ำอยู่ แต่ถ้าอยากได้แบบเป็นแก้วคงต้องออกจากที่นี่ก่อน
“งั้น ป่ะ”
ชวนเดินไปพร้อมกันทางที่มีตู้กดน้ำ
“อลิสึจังอยู่มัธยมหรือเปล่า?”
“ทำไมถึงมาเช็คอินเหรอ? อยากเดท?“