ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่ว่าตัวเองจะเจอคนในเป้าหมายได้เพียงแค่การมองปราดเดียว กระพริบตามองปริบๆสองสามครั้งก่อนจะยื่นบัตรคืนให้
งานยากชิ้นต่อไปคือการตามหาบัตรของตัวเอง ถ้าไม่ติดว่ามันสำคัญคงไม่ปล่อยมันไปแล้ว
"...."
ผงกหน้าหงึกตอบตามฉบับคนไม่พูดน้อย ไม่สิ ไม่พูดเลยมากกว่า
งานยากชิ้นต่อไปคือการตามหาบัตรของตัวเอง ถ้าไม่ติดว่ามันสำคัญคงไม่ปล่อยมันไปแล้ว
"...."
ผงกหน้าหงึกตอบตามฉบับคนไม่พูดน้อย ไม่สิ ไม่พูดเลยมากกว่า
Comments
ชื่อใช่ รูปก็ใช่ เมื่อเห็นอย่างนั้นก็จัดการเก็บบัตรใส่งกระเป๋าเสื้อทันที
"ขอบคุณสำหรับบัตรนะ"เขายิ้มกล่าวขอบคุณเมื่ออีกฝ่ายไม่พูดไม่จา
"อืม..แล้วนายเจอของตัวเองรึยัง?"
'ถ้าไม่ใช่ก็แค่คืนนี่หน่า'
แต่คงไม่ผิดหรอกมั้งแต่ถึงอย่างงั้นก็ไม่ใช่เรื่องของฉันอยู่ดี โทโฮวเท็นส่ายหัวไปมาเบาๆ
"ยัง.. ยังไม่เจอ"
”.....“มองหน้าอีกคน เวลาเจอบัตรจะได้จำถูก