อาจเพราะเหตุการณ์ต่อเนื่องกันพอได้ยินคำพูดแบบนั้นก็คล้ายจะเข้าใจขึ้นมาทันที

จะดีเหรอ?

หากเป็นปกติคงถามออกไป แต่เมื่อกี้เธอเริ่มก่อนอีกทั้งยังบอกเอง คำตอบคงชัดอยู่แล้ว…แถมท่าทีราวกับรอคอยยิ่งย้ำไปอีก

“เข้าใจแล้วครับ”

สายตากวาดมองสตรอว์เบอร์รี่บนต้นที่เธอมองก่อนหน้านี้ ก่อนจะหยิบมาลูกหนึ่ง

“ถ้าอย่างนั้น— เชิญครับ” เขายื่นให้โดยเว้นระยะจากริมฝีปากของอีกฝ่ายเล็กน้อย

Comments