เขาเฝ้ามองอยู่ทุกการกระทำของเธอ แม้จะมีความรู้สึกแปลกประหลาดผุดขึ้นมาเล็กน้อยก็ไม่ใช่ปัญหา
จนเธอพูดประโยคนั้นออกมา เขาหลบตาเล็กน้อย
“งั้นเหรอครับ“
”ถ้าอร่อยก็ดีแล้วล่ะ….“
และเพียงครู่เดียวก็มองเธอดี ๆ อีกครั้ง
”อยากทานตรงนี้ต่อไหมครับ หรือจะลองที่อื่นต่อดี?“ ยังมีให้ลองชิมอีกเยอะเลยนะ
จนเธอพูดประโยคนั้นออกมา เขาหลบตาเล็กน้อย
“งั้นเหรอครับ“
”ถ้าอร่อยก็ดีแล้วล่ะ….“
และเพียงครู่เดียวก็มองเธอดี ๆ อีกครั้ง
”อยากทานตรงนี้ต่อไหมครับ หรือจะลองที่อื่นต่อดี?“ ยังมีให้ลองชิมอีกเยอะเลยนะ
Comments
เธอเพิ่งจะเอ่ยตอบไปได้เพียงครึ่งเดียว แต่ยังไม่ทันพูดจบ สายตาก็ดันเหลือบไปเห็นอะไรบางอย่างเสียก่อน
คู่รักคู่หนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้มากนัก กำลังยืนอยู่ใกล้ ๆ กัน มือข้างหนึ่งของฝ่ายชายถือสตรอว์เบอร์รี่ไว้ ในขณะที่ฝ่ายหญิงค่อย ๆ โน้มเข้ามากัดมันอย่างเอร็ดอร่อยไม่น้อยเลย
ภาพที่เห็นตรงหน้าชวนให้เธอนิ่งค้างไปเล็กน้อย
เดจาวู....เหรอ?
และทันได้เห็นภาพนั้นเข้าพอดี—
เขาชะงักเล็กน้อยแต่ไม่แสดงอาการอะไร เพียงหันกลับมามองเธอ
“เป็นอะไรรึเปล่าครับ?”
เธอกะพริบตาปริบ ๆ หันกลับมามองคนตรงหน้าที่ราวกับกำลังสังเกตปฏิกิริยาของเธอ
“…เปล่าหรอก ไม่มีอะไร”
เธอยกมือขึ้นสะบัดเบา ๆ คล้ายจะบอกว่าไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร ก่อนจะหลบตาไปทางอื่นเล็กน้อย
แต่ก็รู้สึกได้เลยว่าอุณหภูมิบนใบหน้าของตัวเองมันแปลก ๆ …
“แค่…อยู่ดี ๆ ก็รู้สึกว่าอากาศวันนี้มันอุ่นจังเลยแฮะ”
+
เธอขยับตัวเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองสตรอว์เบอร์รี่ที่อยู่ตรงหน้าใหม่ พลางพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
“แต่ก็นะ…เมื่อกี้ก็กินไปแล้วนี่นา..“
ถึงเขาจะรู้สึกเหมือนไม่ใช่ก็เถอะ….
จากมุมมองเมื่อกี้ไม่น่ามีอย่างอื่น— เพราะสองคนเมื่อกี้รึเปล่านะ หรือเธอจะเป็นประเภทที่ทำเองไม่เป็นไร แต่พอเห็นคนอื่นทำแล้วทำตัวไม่ถูก แบบนั้นเหรอ?
ได้แต่คิดไปเรื่อย ไม่มั่นใจนักหรอก แต่ก็ไม่คิดจะถามด้วยเช่นกัน
+