#KMI_ShugakuRyokou #KMI_เปิดโรล
[ย่านฮิกาชิยาม่า]
ท่ามกลางผู้คนที่เดินผ่านไปมาในย่านการค้าฮิกาชิยาม่า เด็กสาวหงอนกำลังยืนดูแผนที่กลับหัวเพื่อพิจารณาว่าควรจะไปไหนต่อ
"อืมมมมมม..."
ถ้ามีเวลาสัก 2 วันก็น่าจะดี
(แวะมาชวนกันไปเที่ยวเล่นกันค่ะ!)
(เครดิตภาพใน alt)
[ย่านฮิกาชิยาม่า]
ท่ามกลางผู้คนที่เดินผ่านไปมาในย่านการค้าฮิกาชิยาม่า เด็กสาวหงอนกำลังยืนดูแผนที่กลับหัวเพื่อพิจารณาว่าควรจะไปไหนต่อ
"อืมมมมมม..."
ถ้ามีเวลาสัก 2 วันก็น่าจะดี
(แวะมาชวนกันไปเที่ยวเล่นกันค่ะ!)
(เครดิตภาพใน alt)
Comments
โผล่ขึ้นมาจากด้านหลังอีกคน อย่าสงสัยว่ามาจากไหน เพราะเธอเองก็ไม่รู้ว่าเดินมาถึงจุดนี้ได้ยังไงเช่นกัน
กำลังตั้งใจดูแผนที่เลยตกใจง่าย
"ไม่ได้กลับหัวซะหน่อยค่ะ แค่เวลาดูด้านไหนมันก็เหมือนกลับหัวหมดนั่นแหละค่ะ"
ยื่นแผนที่ให้ดู จริงๆ เพราะดูไม่ออก เลยพลิกกลับด้านแผนที่ไปมาอยู่อย่างนั้น
「ตอนนี้เราอยู่ตรงนี้ ! แล้วก็ถ้าเดินไปทางนี้ก็เป็นที่นี่ จากนั้นก็จะไปที่นี่ได้ หรือจะเปลี่ยนไปเดินทางนี้ก็ได้」
เธอเริ่มอธิบายโดยใช้คำพูดซ้ำๆ จนถ้าเผลอเหม่อไปนิดก็คงฟังไม่เข้าใจแน่ๆ...ที่เธอทำแบบนั้นเพราะเธออ่านตัวหนังสือในแผนที่ไม่ค่อยออกเท่าไหร่ กลัวว่าจะออกเสียงผิดน่ะ...
「แล้วคายะจังอยากไปไหนหรอ ?」
มองแผนที่ตามที่รุ่นน้องชี้ หูก็ฟังตามที่บอก... ทำไมยังไม่เข้าใจหว่า
"เคียวโกะจังดูเท่เหมือนไกค์นำเที่ยวเลยค่ะ แต่ขอโทษด้วยที่ฉันตามไม่ทัน แหะๆ"
สารภาพไปตามตรงตามประสาคนหลงทิศ
"ฉันจะไปวัดคิโยมิสึน่ะค่ะ แต่พอมาถึงตรงนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะไปตรงนั้นยังไง"
เริ่มจะพูดตรงนี้ ตรงนั้นเหมือนอีกฝ่ายและ
「โอ้ะ ! ผมก็กำลังจะไปเหมือนกันเลย งั้นเราไปด้วยกันไหมคายะจัง ?」✨
กลับมามองแผนที่ถ้าทางที่เราจะเดินไปได้เร็วที่สุดก็ต้องเป็นทางตรง !
「เราต้องเดินไปทางนั้นล่ะ」✨
เธอชี้ยังทางที่ดูไม่น่าไว้ใจสุดๆ
ดีดสุดๆ พอจะได้เที่ยวกับรุ่นน้อง
"ตรงไปเหรอคะ? ได้เลยค่ะ เคียวโกะจังเป็นไกค์นี่นะ"
พยักหน้าเห็นด้วย ถึงไม่รู้ว่าทางนั้นจะพาไปถูกที่หรือเปล่าก็เถอะ
” แผนที่มันกลับหัวน่ะเจ้าหนู “
เขาเดินมาหยุดอยู่ด้านหลังคายาโนะก่อนจะชี้ไปที่แผนที่ที่อีกฝ่ายกำลังถือมันกลับหัว
“ จะไปไหนล่ะ ”
หงอนตั้งเมื่อได้ยินเรียกเจ้าหนู น้ำเสียงแบบนี้คงมีคนเดียว
"อ๊ะ วาตารุเซมไป! สวัสดีค่า!"
หันไปยิ้มร่าทักทายตามปรกติ
"ม ไม่ได้กลับหัวอยู่ซะหน่อยค่ะ! แค่หน้าตาแผนที่มันเหมือนกันหมดไม่ว่าจะด้านไหนก็ดูกลับหัวน่ะค่ะ"
พยายามแก้ตัวน้ำขุ่นๆ
"ฉันจะไปวัดคิโยมิสึน่ะค่ะ แต่เดินไปเดินมาก็วนกลับมาที่เดิมเนี่ย"
กางแผนที่ให้รุ่นพี่ดู ตนเดินผิดตรงไหน
เจ้าของเรือนผมสีขาวเอ่ยเสียงเรียบข้างๆ
เห็นเพื่อนของเธอยืนอยู่ตรงนี้สักพักไม่ยอมไปไหน
พอเดินเข้ามาดูก็อ่อทันที
จับแผนที่พลิกให้ถูกหลักที่ควรจะเป็น
หงอนกระดิกเมื่อเจอเพื่อน
"ทำไมล่ะคะ แผนที่ฉันก็มี ฉันไปได้ทุกที่แหละค่ะ"
มองแผนที่ในมือที่ถูกกลับด้านให้
"หรือว่า ริสะจังจะมาช่วยนำทางให้ฉันคะ?"
มีแผนที่แล้วนี่หน่า?
ไม่สิ...ถึงจะแผนที่ยังไงเพื่อนของเธอต้องหลงทางแหง่
สีหน้าขบคิด ช่วยไม่ได้...
"คายาโนะ อยากไปที่ไหนล่ะ?"
แค่นำทางให้ ก็คิดไปว่าเที่ยวด้วยกันแล้ว
"ฉันจะไปวัดคิโยมิสึน่ะค่ะ แต่เดินไปตามแผนที่แล้วก็ไม่ถึงสักที"
แน่สิ ก็แผนที่มันกลับหัว
ยูกิโนะเดินผ่านมาเห็นคุณเพื่อนร่วมชั้นปี ที่ดูเหมือนว่ากำลังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะไปที่ไหนดี
ถือแผนที่ที่เหมือนจะกลับหัว...?อยู่ด้วยแฮะ พอดีเลย
ว่าแล้วก็ก้าวเท้าเดินเข้าไปหา ก้มมองแผนที่ด้วยคน
" อืมมมมมม... "
"อืมมม...หืม?"
กำลังดูแผนที่อย่างตั้งใจ ก็ต้องสัมผัสกับใครสักคนที่เข้ามาดูด้วย
"อ๊ะ! ยูกิโนะคุง! เธอก็หลงทางเหมือนกันใช่ไหมคะ?"
ยิ้มร่าทักทายเพื่อนพร้อมประโยชน์คำถามที่ฟังดูก็รู้ว่าตนเองกำลังประสบอยู่กับอะไร
" จริง ๆ ก็เปล่าหรอก.. แต่หลงด้วยก็ได้ "
ยกยิ้มประกอบประโยค
" โฮซิสึกิจัง กำลังหาทางไปที่ไหนอยู่เหรอ "
ว่าแล้วก็กางแผนที่ให้ดู
"ฉันจะไปวัดคิโยมิสึค่ะ ในแผนที่บอกให้มาทางนี้ แต่ไม่เห็นถึงเลย
พูดไปก็หงอนเหี่ยว
" จริงด้วยแฮะ.. "
" หรือเส้นทางจริงอาจเปลี่ยนไปแล้วก็ได้ เดี๋ยวฉันลองถามคนแถวนี้ดู รอแป๊บนะ "
ว่าแล้วก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งไปถามคนที่ดูจะเป็นคนพื้นที่
ให้เพื่อนไปคนเดียวได้ไง เลยถือแผนที่วิ่งตามไป
"ว่าแต่ยูกิโนะคุงก็จะไปวัดคิโยมิสึเหมือนกันเหรอคะ?"
เอ่ยถามระหว่างเดิน
/นอกเมืองขนาดนี้ ไม่มีผีหรอก--
"คุณโฮชิซึกิ คิดจะไปไหนรึเปล่าคะ? เห็นวนมาที่นี่นานแล้ว" /ยิ้ม
"อ๊ะ!? อาจารย์เรย์โกะ! อาจารย์ก็หลงเหมือนกันใช่ไหมคะ?"
ประโยชน์แรกก็รู้เลยว่ากำลังประสบอะไร
ไม่ได้สิ!!
"เซนเซย์แค่เดินวนมาแล้ว เลยหยุดพักนิดหน่อยน่ะค่ะ แต่ว่ามาเจอคุณโฮชิสึกิเข้า"
"แล้วก็ตกใจที่ดูแผนที่กลับหัวด้วยค่ะ!"
เซนเซย์ที่ดีจะต้องชี้ปัญหาทันทีที่เจอ!
"ไม่ได้ดูแผนกลับหัวซะหน่อยค่ะ! เพราะว่าแผนที่มันดูด้านไหนก็เหมือนกันหมดนี่คะ!"
กางแผนที่กลับหัวให้ดู ไม่ยอมรับว่าเสล่อดูแผนที่กลับหัวหรอกนะ!
"แล้วแบบนี้ฉันจะปั้มแสตมป์แรลลี่ครบได้ไงคะเนี่ย"
"ลำบากแย่เลยนะครับโฮซิสึกิจัง"
ชายหนุ่มเดินเข้ามาจากด้านหลังพร้อมกล้องคู่ใจพลางยิ้มให้
"-!?"
สะดุ้งโหยงจนหงอนบนหัวตั้งพอโดนทักแบบไม่ได้ตั้งตัว
"อ๊ะ รุ่นพี่ฮายาโตะ สวัสดีค่ะ"
โค้งหัวเบาๆ ทักทายแบบมีมารยาทตามสไตล์
"ก็ นิดนึงน่ะค่ะ แต่ก็ไม่ถึงขนาดรับมือไม่ได้... มั้งนะ"
ท้ายประโยคดูเสียงจะเบาลงนิดนึง
"มีปัญหาอะไรเกิดขึ้นรึเปล่า? บอกได้นะครับ"
คงเห็นแผนที่กลับหัวของอีกฝ่ายแล้ว แต่ยังไม่ทักอะไร
"คือ ฉันจะไปวัดวัดคิโยมิสึน่ะค่ะ"
"แต่เพราะหลงทิศเลยไม่ได้ไปไหนสักที"
พูดไปก็หงอนเหี่ยว พลางส่งสายตาอ้อนให้รุ่นพี่ ช่วยหน่อยสิคะ
พูดประโยคนี้เป็นครั้งที่ 2 แล้วยิ้มแบบคาดเดาไม่ได้ตอบรับสายตานั้น
"ผมว่าจะไปที่นั่นพอดี"
"ไปด้วยกันไหมครับ? "
ตอบแทบจะทันที มีรุ่นพี่ไปด้วยแบบนี้ ต้องไปถูกแน่ๆ!
"งั้นก็ขอรบกวนติดตามรุ่นพี่ไปด้วยนะค้า!"
ยกมือยิ้มแป้นด้วยความดีใจ ก่อนจะเดินตามรุ่นพี่ไปด้วย
"ว่าแต่รุ่นพี่พกกล้องมาด้วย กะมาถ่ายรูปสินะคะ"
ชวนคุยระหว่างเดินไป