Het woord solidariteit lijkt uit het debat verdwenen. Niemand wil een handicap hebben of ziek zijn. Zorgen voor een ander met minder arbeidsvermogen is zorgen voor jezelf want
morgen kun jij aan de beurt zijn. Daarnaast is zorgen voor anderen zorgen voor je ziel. Fijn leven in een veilige wereld.
Iedereen verdient het om als mens gezien te worden en van waarde, rechten zijn universeel en kent geen grenzen, liefde om te geven en te ontvangen is een essentieel onderdeel van ons bestaan, tenzij je geld aanbid dan op een dag word je wakker en ben je ineens een VVD’er of pvver 🙀
Je naasten, vrienden en bekenden en ik als onbekende zie jou als mens van waarde..
Een groep wordt gezien als een kostenpost (en wij zijn/worden dat ook vanwege onze leeftijd)
Voor mij van waarde. Door jouw posts ben ik me veel bewuster van (on)toegankelijkheid, maar ook inmiddels van het ongevraagd hulp bieden, of adviezen geven vanuit een eigen perspectief in plaats van te kijken naar de beleving van de ander.
Het lijkt er op dat we als mensen steeds vaker als productiemiddel worden gezien. Je bent zoveel waard als je kunt. (Als je dat kunt dat geld oplevert)
Het is de wereld op z’n kop, waardevol is wat je bent. Hoe je ook bent.
In een neoliberale werkelijkheid zijn mensen niet meer dan vervangbare productiemiddelen. In Nederland wordt dit aardig gecamoufleerd maar iedereen die om wat voor reden dan ook wat minder past in de dwingende arbeidsstructuren, voelt dit aan den lijve... Winst is het enige wat telt.
een kostenpost klinkt zo negatief, we zijn misschien wel beide en dat ontken ik ook niet, maar het lijkt altijd alsof mensen je minder waard vinden, vanwege het zijn van een 'kostenpost'
Het is ook moeilijk om de waarde te zien/voelen, ben ik met je eens, als je minder kunt bijdragen. Zelfs voor degenen met beperkingen zelf (jij en ik) is het soms (vaak?) worstelen om je waarde te kennen en voelen.
Comments
Voor VVD'ers telt buiten de 1% eigenlijk niemand echt mee Noortje.
Alleen tijdens verkiezingen, proberen ze iedereen te paaien.
De VVD maakt meer kapot dan je lief is.
morgen kun jij aan de beurt zijn. Daarnaast is zorgen voor anderen zorgen voor je ziel. Fijn leven in een veilige wereld.
Een groep wordt gezien als een kostenpost (en wij zijn/worden dat ook vanwege onze leeftijd)
Het is de wereld op z’n kop, waardevol is wat je bent. Hoe je ook bent.
Tegelijk wordt die waarde gebruikt, en niet een beetje. Gebruikt voelen geeft ook niet het gevoel van geluk.
Ik denk dat ik liever wordt gezien als gewoon een mens.