“ คุมาโมโตะ..ฟังดูเป็นสถานที่ที่พิเศษมากเลยค่ะ ” ถ้าจากที่เล่าคาเมะเองก็อยากไปคุมาโมโตะดูบ้างเหมือนกัน ถ้าหากว่าเรียนจบแล้วเก็บเงินไปเที่ยวบ้างก็คงน่าสนุกนะ
“ ถ้าหากจุนตะคุงสะดวกล่ะก็..ฉันพอจะแนะนำจุดชมวิวสวยๆกับที่ดำน้ำได้นะคะ ”
“ ที่บ้านฉันมีเรือค่ะ.. ”
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าความสวยของอีกฝ่ายกับตัวเองจะตรงกันไหมนะ แต่สำหรับคาเมะแล้วทะเลกลางคืนคงสวยงามที่สุด
“ ถ้าหากจุนตะคุงสะดวกล่ะก็..ฉันพอจะแนะนำจุดชมวิวสวยๆกับที่ดำน้ำได้นะคะ ”
“ ที่บ้านฉันมีเรือค่ะ.. ”
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าความสวยของอีกฝ่ายกับตัวเองจะตรงกันไหมนะ แต่สำหรับคาเมะแล้วทะเลกลางคืนคงสวยงามที่สุด
Comments
ถึงจะเกิดและโตที่นั้น แต่ก็ยังเที่ยวที่นั้นยังไม่หมดเสียด้วยสิ
"เอ๋? มีเรือหรอครับ? ไม่เคยรู้มาก่อนว่าบ้านคนปกติจะมีเรือส่วนตัวด้วย"
"นั้นน่าสนใจมากๆเลยแฮะ!"
ความจริงก็น่าจะเป็นอาชีพหลักของประชากรเกินครึ่งเกาะได้
“ ก็เลยชอบใช้เรือลำเล็กออกไปดำน้ำอยู่บ่อยๆ ”
เพราะคิดว่าอีกฝ่ายดูเหมือนนักกีฬาอาจจะชอบกิจกรรมที่มีความท้าทายและน่าตื่นเต้นก็ได้
“ ถ้าหากวันไหนอยากลองไปล่ะก็..แวะมาที่ร้านปลาสดกับซูชิ'คามูยะ'ได้นะคะ เดี๋ยวฉันหรือคุณพ่อจะพาไปค่ะ ” ✧˖°
ประกายความตื่นเต้นส่งผ่านจากสายตา
จุนตะยกมือขึ้นมาเกาท้ายทอยของตนเองเบาๆ
"อื้ม! ไว้ผมจะไปแน่นอน ถ้าเป็นไปได้ แนะนำอะไรหลายๆอย่างให้กับผมด้วยสิ! เป็นไกด์อะไรแบบนี้น่ะ~!"
แค่คิดก้รู้สึกสนุกขึ้นมาจนอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา ถึงแม้บางสิ่งบางอย่างเขาจะรู้อยู่แก่ใจว่าไม่ควรจะเข้าใกล้หรือกระทำ ณ ที่แห่งนี้ก็ตาม.......
เธอยกมือขึ้นปัดป้องเป็นเชิงปฏิเสธ ถึงแม้ว่าจะรู้จุดต่างๆในเกาะตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่ได้มีความรู้ภูมิหลังของที่นี่เท่าไร คงทำได้แค่พาไปเท่านั้น
“ ฉันแนะนำจากความชอบแล้วก็ความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้นเลยค่ะ ”
“ ...จุนตะคุงกำลังตามหาบรรยากาศแบบไหนเป็นพิเศษรึเปล่าคะ? ”
ยกมือขึ้นมากอดอกไว้แล้วครุ่นคิด
บรรยากาศที่...น่าคิดถึง?
"คงจะเป็น บรรยากาศที่ทำให้รู้สึกสนุกและอบอุ่นหัวใจน่ะ คงจะทำให้คิดถึงวัยเด็กและที่คุมาโมโตะได้ละมั้ง"
" นัดเพื่อนๆไปเล่นที่นั่นคงจะเป็นส่วนตัวดีค่ะ "
พอพูดออกไปก็ทำให้คาเมะนึกถึงครั้งที่ตัวเองเคยเดินเล่นกับคุณแม่ตอนเด็กๆ วันนั้นพระอาทิตย์กำลังตกดินพอดิบพอดีกับที่เดินผ่านสวนที่เด็กคนอื่นไปวิ่งเล่นกัน เสียงหัวเราะกับความอบอุ่นของแสงสีส้มที่ใกล้ลับขอบฟ้า เธอยังจำได้อยู่เลย