GÜNÜN ANISI:
Seneler önce küçük kardeşim ziyaretime gelmiş. En az bir hafta bende kalacak.
Evde her odanın sahibi var.
Uyanıkken benim odamı kullanmasında sorun yok ama odamda ikinci bir yatak yok.
Bunun yatağı salona yaptık.
Yatağı da kalorifere bitişik çekyatı seçtik.
İyi de oldu.
⬇️
Seneler önce küçük kardeşim ziyaretime gelmiş. En az bir hafta bende kalacak.
Evde her odanın sahibi var.
Uyanıkken benim odamı kullanmasında sorun yok ama odamda ikinci bir yatak yok.
Bunun yatağı salona yaptık.
Yatağı da kalorifere bitişik çekyatı seçtik.
İyi de oldu.
⬇️
Comments
Öglen 2-3 gibi de döndüm.
Bunun yatak hala açık. Bizimki biraz mahmur ortalıkta dolanıyor. Dedim "zaten tatile gelmiş. Birazcık dinlenmiştir. Ne olacak".
Ertesi gün işten dönme saati 5
Bizimkinin yatak yine açık. Benim Laptop'u oraya taşımış.
Eşofmanlı.
⬇️
Ben de uzun uzun dinlenip 11:30 gibi kalktım. Gidip bunu dürtükleyip uyandırdım. Sonuçta kahvaltı yapmamız lazım. Yarı boğuk sesle "tamam abi, geliyorum" gibi bir şey dedi.
Ama hergele yataktan bir türlü uzaklaşmıyor. Resmen içine gömülmüş ve bundan mutlu.
"Nooluyor lan" dedim.⬇️
Oğlan yatağı kalorifer peteğine sıfırlamış. Kış, kaloriferler sıcak Kombi çalışıyor. Bunun battaniye ve yatak muhteşem bir tatlılıkta ısınıyor.
Battaniyeyi sarınıp kalorifere yaklaştın mı resmen mayışıyorsun. Oğlan ilk gün bu imkanı keşfetmiş.
Zaten tatilde.
Lokum yani⬇️
Bu gitti yine yattı peteğin kenarına.
Oğlanın kendine gelmeye niyeti yok.
"Sen üç gündür bu halde misin oğlum" diye sordum. "Heee" dedi. "Oğlum kalksana" diyince de "Abi bir bırak, şurada kemiklerim ısınsın" dedi.
Ben meraklandım.
⬇️
Ama baba oğlan haklı.
Adam ilk gün öyle bir ortam şartlarını optimize etmiş ki
Battaniye bürünüp kalorifer peteğine sokuldun mu müthiş bir şey oluyor. Tüm mitokondrilerin çalışıp ısı üretmeyi bırakıyor.
⬇️
Resmen "kemiklerim bu ısıyla ısınsın" diye kedi gibi oraya yerleşiyorsun.
Oglan gelene kadar nimet benim. Zaten işten güçten yorgunum. Kıvrılıp kestirdim. 15dk sonra geldi.
⬇️