#KMI_เปิดโรล ตู้กดน้ำสักที่ | ช่วงเย็น | แยกรูท
หลังจากเล่นเกมปริศนานั่นจบ เหตุการณ์โชคร้ายซ้ำซ้อนก็ถาโถมเข้ามาไม่หยุด ถึงมันจะไม่ได้ร้ายแรงอะไร แต่สะดุดอากาศกับเตะขอบเตียงซ้ำๆ ก็ไม่ได้น่าภิรมย์เลยแม้แต่น้อย
น้ำกระป๋องที่เธอเพิ่งกดมาก็ค้างอยู่ในเครื่อง คนโชคร้ายยืนจ้องหน้าตู้อยู่พักใหญ่ ก่อนจะหันไปเห็น[คุณ]เข้า
"ถ้ากดน้ำตู้นี้จะออกมาสองกระป๋องล่ะ"
ถ้าลองพึ่งดวงคนอื่นดูล่ะ...
หลังจากเล่นเกมปริศนานั่นจบ เหตุการณ์โชคร้ายซ้ำซ้อนก็ถาโถมเข้ามาไม่หยุด ถึงมันจะไม่ได้ร้ายแรงอะไร แต่สะดุดอากาศกับเตะขอบเตียงซ้ำๆ ก็ไม่ได้น่าภิรมย์เลยแม้แต่น้อย
น้ำกระป๋องที่เธอเพิ่งกดมาก็ค้างอยู่ในเครื่อง คนโชคร้ายยืนจ้องหน้าตู้อยู่พักใหญ่ ก่อนจะหันไปเห็น[คุณ]เข้า
"ถ้ากดน้ำตู้นี้จะออกมาสองกระป๋องล่ะ"
ถ้าลองพึ่งดวงคนอื่นดูล่ะ...
Comments
แต่ลองดูก็ไม่เสียหายอะไร
เขาหยอดเหรียญพลางกดเปลือกเครื่องดื่มที่ชอบ
ปรากฎว่าเครื่องดื่มของกระป๋องกลิ้งหลุนๆ ออกมาที่ช่องหยิบจริงด้วย
" ว้าว เหมือนที่ในเกมบอกเป๊ะเลย โชคดี 4 วันจริงๆด้วยเหรอเนี่ย "
เขาหยิบกระป๋องเครื่องดื่มที่ไม่ใช่ของเขาออกมาพลางยื่นให้เธอ
" อื้ม อันนี้ให้เธอแล้วกันครับ! "
ฟุซาโตะยิ้มออกมา รับกระป๋องนั้นมาด้วยความเต็มใจ ถึงยังไงมันก็คือของเธอที่ติดอยู่ในเครื่องอยู่แล้ว
"ขอบคุณ"
ดีใจได้แค่ครู่เดียว ทันทีที่เสียงฟู่ดังขึ้น น้ำโคล่าก็แย่งกันออกสู่โลกภายนอก เปื้อนมือและเจิ่งนองพื้น
ได้แต่ถอนหายใจรับกรรม
อากิระยิ้มค้าง ตกใจกับเหตุการณ์เมื่อครู่ทีเดียว
เขารีบส่งผ้าเช็ดหน้าที่ตัวเองมีให้เด็กสาว
" เลอะหมดเลย รับนี่ไปเช็ดก่อนนะครับ อาจจะเช็ดไม่สะอาดนักแต่ก็ดีกว่าปล่อยให้มือเหนียวเนอะ "
"ขอบคุณค่ะ"
เอฟเฟคเกมมันจะทำงานถี่ไปรึเปล่า ให้เธอหายใจสะดวกสักห้านาทีไม่ได้หรือ
เช็ดมือของตัวเองแล้วก็ได้ผ้าเช็ดหน้าชุ่มโคล่ามาแทน
"เอาไว้จะคืนให้วันหลังนะ..."
" รอแป๊บนึงนะครับ "
เขาเดินวนกลับไปกดน้ำที่ตู้อีกครั้ง ได้กระป๋องโคล่ามาแบบเดียวกับในมือหญิงสาว
ถ้าโชคดียังอยู่ ก็คงไม่มีเหตุการณ์น้ำพุ่งแบบเมื่อกี้แหละมั้ง
แป๊ก!
ยิ้มร่าเมื่อทุกอย่างปกติดี เขายื่นกระป๋องน้ำให้เด็กสาวอีกครั้ง
" รับไปสิครับ ไม่พุ่งแล้วเนอะ ^^ "
ทดไว้ในใจเป็นน้ำหนึ่งกระป๋องและผ้าเช็ดหน้า คำสาปโชคร้ายคงจะหยุดทำงานเมื่ออยู่กับคนที่มีโชคดี ได้ดื่มน้ำกระป๋องอย่างเป็นสุขสักที
"ปีสามเหมือนกันใช่รึเปล่า?"
ฮิมาริผู้ซึ่งเดินมาเจอกับรุ่นพี่โดยบังเอิญก็ได้ตอบกลับไปแบบนั้น
ต้องขอบคุณตลับเกมหลากสีสันนั่นซะแล้วล่ะ
ว่าแล้วเจ้ากระป๋องเครื่องดื่มที่ค้างอยู่ก็ร่วงลงมาพร้อมกับอีก 3 กระป๋อง..
ดวงคงจะทบกันกับที่กดเมื่อกี้ด้วย
"ร่วงมาเต็มเลยแฮะ"
"คาเสะเซมไปเอาไปอีกหนึ่งป๋องมั้ย"
ฮิมาริค่อยๆก้มลงไปหยิบมาให้ด้วยส่วนสูง 142 cm 🧍♂️
พึ่งดวงคนอื่นได้จริงด้วย แต่ความลำเอียงนี้มันคืออะไรกัน รุ่นน้องได้สามกระป๋อง ในขณะที่ของเธอกลับติดลบ
พอแกะก็เกิดเสียงดังฟู่ คำสาปทำงานอีกรอบเมื่อน้ำทะลักออกมาพร้อมแก๊สด้านใน
"เกมนั่น..."
ฟุซาโตะพูดพึมพำ กระดกโคล่าจืดชืดลงคอ
ฮิมาริล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อตนเองแล้วค่อยๆยื่นสิ่งหนึ่งออกมา
ผ้าเช็ดหน้าลายตารางหมากรุก ที่เหมือนของผู้ชายชะมัด🧍♂️
“เอาไปเช็ดมือก่อนนะพี่”
”นํ้าทะลักออกมาหมดแล่ว“
ยื่นให้ แล้วก้มลงไปหยิบกระป๋องนํ้าที่ตัวเองกดออกมาบ้าง
แกร๊ก เสียงเปิดกระป๋องโซดาดังขึ้น
ทั้งๆที่ก็ออกมาพร้อมกันแท้ๆ แต่ดันไม่ระเบิดซะงั้น
ผ้าเช็ดหน้าถูกซับลงบนมือที่เปียกน้ำ หากจะใช้อีกรอบก็คงต้องซักก่อน
"จะเอาคืนให้วันหลังนะคุณเซย์โกะ"
บอกแบบนั้นกับรุ่นน้องแล้วเก็บเข้ากระเป๋า มองดูโชคชะตาอันลำเอียงต่อหน้าตนเอง
"ช่วงนี้อะไรเป็นใจไปซะทุกเรื่องรึเปล่า?"
เถิงหยุนจ้องคนที่กำลังมีปัญหาพอเห็นแบบนั้นเขาก็ไม่ลังเลที่จะเข้าไปช่วยมือของเขามุ่งตรงถือเหรียญขนาดพอดีหยอดเข้าไปกดนมช็อคโกแลตที่โปรดปราน
"เดี๋ยวผมช่วยเองครับ!" เรื่องไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นกล่องนมสองกล่องลงมาอย่างโชคดีแต่ถึงอย่างนั้นมันก็ค้างติดกันอยู่ 3 อันคาไว้
"คือ .. เหมือนว่ามันจะไปติดเพิ่มน่ะครับ.." เขาน่าจะลืมว่าช่วง 4 วันนี้ ตัวเองก็โชคร้ายเหมือนกัน
"เกมนั่นเหรอ"
คณิตศาสตร์เขาว่าลบลบเป็นบวก แต่คนโชคร้ายสองคนมายืนด้วยกันแล้วมันจะยิ่งดิ่งลงเหวไปด้วยกันรึเปล่า
"ใกล้จะตกอยู่แล้ว"
หยอดเพิ่มอีกรอบ
( อยากท้าทายก็ลองทอยเต๋าสุ่มผลดูค่ะ 55555555 )
"เรามาลองกันอีกรอบเถอะครับ!" ทันทีที่หยอดลงไปมันกลับไม่หล่นลงมาทำให้กล่องมันคาอยู่อย่างนั้น 4 อันพร้อมกัน ...
(ลองไปทอยเต๋ามาค่ะ .... มันไม่หล่นง่ายๆจริงด้วยค่ะ)
แหมะ
อันที่ห้า
โชคชะตาจะเล่นตลกเกินไปรึเปล่า หรือพวกเราติดอยู่ในโลกเสมือนจริงกันแน่ ทำไมถึงไม่มีสิ่งใดเป็นใจ
"มาลองเขย่ามันเถอะ"
"ลองเขย่าดูก็ได้นะครับ.. แบบนี้เหมือนมีคนมาแกล้งกันเลย" เขาใช้มือเขย่าตู้น้ำไปมาคาดหวังให้มันหล่นลงมาพร้อมกันห้าอัน
"รุ่นพี่ช่วยผมเขย่าหน่อยครับ ;;"
ฟุซาโตะขยับไปเขย่าอีกข้างด้วยกัน ในที่สุดก็เหมือนโชคจะเข้าข้าง ขนมที่ค้างก็หล่นลงมาให้เอาได้แล้ว
"อันนี้ของนายเนอะ?"
เธอหยิบส่วนของตัวเองที่กดมา แยกส่วนของอีกคนให้
เดินโพล่มาจากตรงไหนไม่รู้เพื่อมากดน้ำ พอได้ยินอีกคนเข้าก็ทำหน้าราวๆว่า อ๋า เครื่องเกมสีแปร๊ด
" ไหนๆ ~ ลองกดสิ้ " เขากดตู้น้ำ
ออกมาสองกระป๋องจริงด้วย
ดวงแย่ ๆ ของเธอกลายเป็นโชคดีของคนอื่น สัจธรรมโลกหรืออะไร
"เห็นมั้ยล่ะ"
ไม่ได้ว่าอะไรต่อ จะเอาไปกินทั้งสองอันเธอก็ไม่คิดมากหรอก
แต่ก็ยื่นอีกกระป๋องให้อีกคนเพราะเห็นว่ายืนอยู่หน้าตู้นานแล้ว ไม่มีเงินรึเปล่า หรือว่าเงินคาในตู้นะ ...
"เครื่องเกมนั่นไม่ได้มีแค่อันสองอันสิ?"
'เธอเองก็' ไม่ใช่ประโยคที่พูดกับคนโชคร้ายที่เพิ่งเจอเป็นคนแรกแน่ ๆ
"สงสัยฉากจบอื่น ๆ จัง แต่พอจะเล่นเพิ่มมันก็หายไปแล้ว"
" ก็นะ พอเล่นเสร็จเครื่องเกมก็หายไปนี่นา " กระดกน้ำดื่ม
" ฉากจบของผม ตอนจบทั้งคู่กอดกันร้องไห้น่ะ เป็นภาพที่น่ารักดีเหมือนกัน "
" แล้วฉากที่จบไม่ดีล่ะ สนุกมั้ย ? "
พอจะเปิดของตัวเองดื่มบ้างมันก็ดังฟู่ออกมาพร้อมน้ำโคล่าเปื้อนมือ แต่มันก็ไม่ได้เยอะเท่าไหร่ ส่วนใหญ่หยดลงพื้น
"ไม่น่าภิรมย์"
เจ้าตัวตอบก่อนดื่มน้ำ ฉากจบที่ได้ที่พยายามในแบบของตัวเองแล้ว ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเลือกเดินเส้นทางอื่นมันจะแย่กว่าเดิมรึเปล่า
"เหมือนวีดีโอเทปต้องคำสาปเลย"
ตำนานเรื่องเล่าอะไรเทือกนั้น ที่คนดูจะต้องเสียใจ
เดินเข้าไปที่ตู้กดน้ำแล้วก็ลองทุบๆที่ข้างตู้ดู ไม่รุนแรง ออกแรงนิดเดียวเท่านั้น เสียงกระป๋องหล่นก๊องแก๊งกระแทกกันหลายทบก็ดังขึ้น
"อาจจะต้องใช้กำลังสักหน่อยล่ะ"
ยิ้มร่าให้อีกฝ่าย พอก้มลงไปหยิบก็ได้มาถึง 6 กระป๋อง!?
"โอ๊ะ ลัคกี้~" หยิบมา หยิบเผื่ออีกฝ่ายด้วย
ที่โชคดีขนาดนี้ หรืออาจจะเป็นเพราะเกมนั้นกันนะ?
(เต๋ารักมากค่ะ 😭)
?
ถ้าเป็นคนดวงตกอย่างเธอไปทุบเข้า ตู้นั้นคงพังคามือ ฟุซาโตะกระพริบตาปริบแต่ก็รับกระป๋องน้ำมา
"เยอะกว่าที่คาดอีก"
พูดพลางเปิดกระป๋องดื่ม รอบนี้คำสาปเป็นใจไม่ทำให้น้ำพุ่งใส่หน้าเข้าซ้ำ
"แล้วที่เหลือจะทำไง?"
หลังพูดจบก็จินคนาการถึงเพื่อนที่หิ้วกระป๋องน้ำ4อันกลับบ้าน.. แปลกตานิดหน่อยแต่ก็ถือว่าได้อยู่
"หรือว่าไม่อยากได้เหรอ?"
เป็นคนทุบนี่นา ส่วนตัวเองก็แค่อยากได้น้ำที่ตัวเอกจ่ายเงินไปเท่านั้น
"เหมือนเป็นโจทย์ในคณิตศาสตร์เลย"
"มีน้ำหกกระป๋อง แบ่งให้เพื่อนไปหนึ่งกระป๋อง ตัวเองจะเหลือกี่กระป๋องเอ่ย"
ทำนิ้วประกอบเป็นตัวเลข
เหมือนรู้ตัวว่าที่ตัวเองคิดจะผิด น่าหิ้วไปมากกว่านั้นอันนึง(...) จากหน้าสงสัยก็กลายเป็นหน้านิ่งๆเหมือนปลงกับตัวเองขึ้นมา
"ไม่เอาหรอก เห็นฉันเป็นคนยังไงกันเนี่ย?"
เหลือสี่กระป๋อง ถ้าเขาเอาไปอันนึง ก็ถูกอย่างหนึ่งว่าหิ้วกระป๋องกลับบ้านสี่อันมันน่าตลก
"ทิ้งมันไว้ให้ผู้โชคดีรายถัดไป"
"กับเราเอามันกลับไปด้วย?"
คานะที่เดินมาหาตู้กดน้ำอย่างพอดิบพอดีได้แต่ยืนมองรุ่นพี่ที่แกล้งตนประจำอยู่อย่างพิจารณา
ถึงอย่างนั้นก็เข้าไปหาอยู่ดี..
สองมือล้วงหาเหรียญก่อนจะหยอดตู้กดน้ำตามคำบอกเล่า สาวเจ้าคงจะมีปัญหาอะไรสักอย่าง ทว่าคงจะเป็นโชคร้ายของทั้งสอง
เพราะเขาก็เล่นเกมนั้นแล้วคิดคำสาปโชคร้ายเช่นกัน
ในตอนนี้กระป๋องน้ำค้างในเครื่องถึงสองกระป๋อง
”นี่คือการแกล้งแบบใหม่หรอครับ..?“
ปกติก็แค่ชี้ให้เห็นถึงสิ่งลี้ลับให้ดูเฉย ๆ เอง หากจะพูดว่าแกล้งก็ให้เครดิตกันเกินไป
"เปล่า" เธอตบลงที่ข้างตู้ หวังให้กระป๋องน้ำร่วงลงมา "ถ้าแกล้งกันก็คงทำอะไรสร้างสรรค์กว่านี้"
โชคดี? อาจจะโชคดีก็ว่าได้ที่มันหลุดออกมาง่าย ๆ
"เช่นทำกระป๋องน้ำฟู่ใส่"
กระป๋องน้ำของอีกฝ่ายถูกยื่นให้ระหว่างที่พูด เธอไม่ได้เขย่าน้ำของเขาแต่อย่างใด แค่พูดเปรียบเปรยไปงั้น
“โฮ่… รุ่นพี่นิโชคดีจังเลยนะครับ” เสียงทุ้มเอ่ยเมื่อเห็นว่าอีกคนทุบก็ได้น้ำออกมาตามคำบอกซะงั้น
แหงล่ะ ก็ไม่รู้เหตุการณ์ก่อนหน้านี่นะ
เธอไหวไหล่ให้ พอพูดถึงดวงแล้วก็ไม่ตรงตามที่เขาเห็นนิดหน่อย
"ไม่รู้สิ"
กระป๋องน้ำอัดลมถูกยกโชว์ให้ดู
"อยากฟังคำทำนายอีกรอบรึเปล่าล่ะ"
แต่เมื่อมองดูแล้วก็ไม่เห็นว่าอีกฝ่ายจะเขย่ามันตอนไหนเลยคิดว่าคงไม่มีอะไรหรอก
“เอาสิครับ”
เธอก็ไม่รู้หรอกว่าจะเกิดอะไรขึ้น บอกว่ากดตู้น้ำแล้วจะออกมาสองอันนั่นก็ผิดคาด ถ้าโชคมันส่งผลกับคำพูดตัวเองด้วย สิ่งที่พูดออกไปจะเป็นคำโกหกด้วยรึเปล่าหามันไม่ฟู่ขึ้นมา
"เปิดพร้อมกัน?"
(ถ้าอยากบันเทิงก็ลองทอยแต้มเต๋าดูค่ะ ว่าจะโชคร้ายไหม555555)