#ESRA_Starlit
#ESRA_Roleplay
[ 3 Feb | หอเต้นรำ | 18.40 PM ]
ยามสนธยาเยือนย่างมาถึง ในหอเต้นรำอันกว้างใหญ่ก็เริ่มอัดแน่นไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา
สุดมุมของระเบียบในหอ มีชายหนุ่มในองค์เครื่องที่มีเอกลักษณ์ ยืนถือแก้วเครื่องดื่มไว้ในมือ พร้อมสายตาที่จ้องมองลงไปอย่างนึกคิดบางสิ่ง
(คุยเล่นกันได้ครับ!)
#ESRA_Roleplay
[ 3 Feb | หอเต้นรำ | 18.40 PM ]
ยามสนธยาเยือนย่างมาถึง ในหอเต้นรำอันกว้างใหญ่ก็เริ่มอัดแน่นไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตา
สุดมุมของระเบียบในหอ มีชายหนุ่มในองค์เครื่องที่มีเอกลักษณ์ ยืนถือแก้วเครื่องดื่มไว้ในมือ พร้อมสายตาที่จ้องมองลงไปอย่างนึกคิดบางสิ่ง
(คุยเล่นกันได้ครับ!)
Comments
หลังจากที่ยืนรับกำลังใจจากเหล่าเพื่อนสาวเป็นนาที ขาเรียวจึงสับเดินด้วยความมั่นใจ เธอไม่แม้แต่จะมองรอบข้างด้วยซ้ำ แต่เธอก็ไม่ได้ชนใครอย่างงะเงอะเช่นกัน
“อยู่คนเดียวอีกแล้วเหรอ ?” เธอทักชายตรงหน้าหลังจากหยุดภายในระยะที่สามารถได้ยินเสียงได้โดยการพูดปกติ มือเธอไขว้หลัง
ฮายาชิ เรียวจิยะ ยังคงใส่ชุดประจำชาติ
ยังคงมีเสน่ห์เสมอเลย
“คุณอีกแล้ว มาริเบลล่า”
น้ำเสียงของเขาเรียบเฉียบ แต่ก็ไม่ได้ห่างไกลจนเย็นชา
“คุณดูกระตือรือร้นกว่าปกตินะครับ?”
เขาถามอย่างเถรตรง ขณะมองสาวเจ้าในเครื่องแต่งที่ดูสวยงามบานสะพรั่งตามแบบดอกไม้
ซึ่งมันเหมาะกับเธออย่างลงตัว
“แล้วงานแบบนี้จะขาดฉันได้ยังไงละคะ ? ขาดฉันไปงานหมองลงเป็นเท่าตัวแน่”
หล่อนเอ่ยอย่างเย่อหยิ่งพร้อมเสียงหัวเราะคิกคักในลำคอ — ไม่ แต่ถ้างานนี้ขาดเขา เธอต่างหากที่จะเหี่ยวเหมือนโคมญี่ปุ่นขาดน้ำ
ร่างระหงสืบเท้าเข้าใกล้อีก “ได้เต้นรำสักเพลงหรือยังคะ ?”
“หมองลง? งานนี้จะคึกคักต่อไปเช่นเดิมแน่นอน คุณมาริเบลล่า”
เขาค้านอีกฝ่ายเล็กน้อย แต่ก็อดขบขันอยู่ภายในใจไม่ได้ว่าอีกฝ่ายยังคงทะนงตนเช่นเดิม
“เต้นรำหรอครับ? ไม่ ผมยังไม่ได้เต้นรำสักเพลง”
ฮายาชิเอียงคอมองเล็กน้อย ยืนคิดตอบคำถามนั่นอย่างไตร่ตรองก่อนจะตอบออกไป
“คุณถามผมแบบนี้ แสดงว่าคุณอยากจะขอผมเต้นรำด้วยสินะ?”
ฮายาชิแตกต่าง ไม่ได้ง่ายจนทำให้เธอเบื่อ แต่ก็ยากเหลือเกินจะคว้ามาภายในเดือนสองเดือน
“คุณรู้ดีนี่นา” เบลล่ายิ้มและเอียงคอเล็กน้อย แต่นิ้วเรียวภายหลังกลับดุกดิกไม่เป็นสุขราวประหม่ากับอะไรสักอย่าง
(1)
(2)