#KMI_เปิดโรล
[ #มารุมารุ_KMI | แยกรูท | ช่วงร้านเปิด | โกงเวลา ]
วันนี้รู้สึกว่ามีความกล้าที่จะเข้าหาลูกค้าแล้ววันนี้ก็ต้องทำให้ดีที่สุด!
พนักงานที่ขยันที่สุดของร้านกำลังยืนครุ่นคิดว่าจะแนะนำอะไรให้กับลูกค้าที่กำลังจะก้าวเข้ามาดี
กริ๊ง~
ในที่สุด [ คุณ ] ก็เปิดประตูเข้ามาที่ร้าน
คาสึกิรีบก้าวเท้าเข้าไปหาพร้อมกล่าวต้อนรับอย่างสบายๆ
"มารุมารุ คาเฟ่ ยินดีต้อนรับครับ"
(แวะมา+กันได้นะคะ)
[ #มารุมารุ_KMI | แยกรูท | ช่วงร้านเปิด | โกงเวลา ]
วันนี้รู้สึกว่ามีความกล้าที่จะเข้าหาลูกค้าแล้ววันนี้ก็ต้องทำให้ดีที่สุด!
พนักงานที่ขยันที่สุดของร้านกำลังยืนครุ่นคิดว่าจะแนะนำอะไรให้กับลูกค้าที่กำลังจะก้าวเข้ามาดี
กริ๊ง~
ในที่สุด [ คุณ ] ก็เปิดประตูเข้ามาที่ร้าน
คาสึกิรีบก้าวเท้าเข้าไปหาพร้อมกล่าวต้อนรับอย่างสบายๆ
"มารุมารุ คาเฟ่ ยินดีต้อนรับครับ"
(แวะมา+กันได้นะคะ)
Comments
( ตะกี้ตอบกลับผิดด้วยกี้ดดด - )
เลยอดไม่ได้ที่จะเข้าไปทัก
" คุณคาสึกินี่ร่าเริงกว่าที่ผมคิดไว้นะครับ "
ตอนแรกนึกว่าจะแอบขี้อายกว่านี้
" แต่อันนี้ผมฝากด้วยนะ "
ตบบ่าๆ แล้วยื่นใบเมนูที่พึ่งรับมาให้
ถึงจะขี้อายแต่ก็ขยันอยู่แล้วเพราะมันสนุกไงล่ะ
"โซวตะคุงก็เด็กดีเหมือนกันนะ" ไม่มีพนักงานคนใหนเป็นเด็กไม่ดีในสายตาคาสึกิอยู่แล้วแหละ
"ได้เลยจะไปเตรียมให้ฝากดูแลลูกค้าด้วยนะสุดหล่อของร้านเรา~"
ไปเตรียมออเดอร์ให้โซวตะเสิร์ฟ
แม้หน้าจะยังนิ่งอยู่ก็ตาม คงจะดีใจนั้นแหละถูกรุ่นพี่ชม
" ได้ครับ "
เขาพยักหน้าอย่างว่าง่าย ยืนรอออเดอร์ที่จะต้องไปเสริฟ
เมื่อจัดการออเดอร์อื่นๆเรียบร้อยจึงไปรับลูกค้าที่มาใหม่ทันที
....(ไทม์สคิปร้านปิด)
"วันนี้ก็จบไปอีกวันเนอะ เอ้านี่โกโก้ร้อนสักแก้วก่อนกลับ"
ถือแก้ว2แก้วในมือยื่นให้พาทไทม์หน้านิ่ง
เธอเดินเข้ามาพร้อมทักทายเสียงใส มือข้างหนึ่งแบกหนังสือและแบบฝึกหัดมาทำด้วยตามเคย
“ เอาน้ำอัดลม1ขวดส่วนที่เหลือเอาเป็นเมนูแนะนำค่ะ! ช่วยแนะนำทีนะคะ! “
ยิ้มแหะๆให้ ฝากเลือกให้ทีนะคะ!
"เอาแซนวิชมากินร้องท้องดีมั้ยครับ หรืออยากลองอย่างอื่นดี"//กางเมนูให้ดู
มีแมวตัวเล็กโดดขึ้นมาบนไหล่ของลูกค้า
"อ้าวฟูมะจังอย่าทำแบบนั้นสิเดี๋ยวลูกค้าก็ตกใจหรอก!?)
“ ก็แบบว่า มันอร่อยน่ะค่ะ! “
ผงกหัวฟังเรื่องแซนด์วิช เหมือนจะโอเค
“ ได้ค่า งั้นเอาแซนด์วิช— “
แต่พอมีแมวโดดขึ้นไหล่ก็เซนิดหน่อย แต่จากสีหน้าคงมีความสุขดี
“ ฟูมะจังหวัดดีน้า✨✨ “
ยื่นมือไปเกาคาง นี่แน่ะๆๆๆ
"งั้นวันนี้ฟูมะจังก็ดูแลลูกค้าหน่อยน้าาา"
เมื่อออกไปเตรียมเมนูสักพักก็กลับมาพร้อมกับเมนู
"มารุมารุแซนวิชกับน้ำอัดลมมาแล้ว โอ้แล้วก็คัพเค้กฟูมะจังนี้แจกฟรีทุกวันเสาร์ล่ะ ทานให้อร่อยนะ"
"ถ้าอยากได้ขนมน้องแมวก็มีขายนะแต่ป้อนอาหารเม็ดฟรีของร้านให้ก็ได้ถึงเวลาให้อาหารพอดี^^"
เอื้อมมือไปเพ้ทๆ เด็กดีๆๆ
รอไปซักพักก็เอาหนังสือขึ้นมาอ่านระหว่างนั้น พอของกินมาก็ยิ้มแป้น ยิ่งมีคัพเค้กก็เหมือนจะมีออร่าประกายดีใจพุ่งออกมา
“ ขอบคุณสำหรับอาหารนะคะ! “
นั่งงั่มแบบแซนด์วิชเต็มปาก เลิกคิ้วคิดเล็กคิดน้อยเรื่องอาหารแมว
“ ถ้างั้นเอาขนมอันนึงแล้วกันค่ะ! “
ทาสการตลาดจริงๆ
คาสึกิรีบเอาคุกกี้น้องแมวมาให้ทันที
"อันนี้ผมทำเองดีต่อสุขภาพน้องแมวคนก็กินได้นะแต่คงไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่"
"ขอให้สนุกและติวได้เท่าที่ตั้งใจไว้นะครับ"
ในขณะที่คาสึกิกำลังต้อนรับลูกค้าอยู่นั้นก็เป็นตอนที่เออิจิกำลังวิ่งวุ่นหาของบางอย่างอยู่
"เห้ยพวกนาย! กิ๊บของนัตสึซังหายไปไหนก็ไม่รู้!"
เกิดความวุ่นวายขึ้นในฉากหลัง
รีบวิ่งไปแทบจะสะดุดขาล้ม
"เอ๋ อย่าบอกนะว่าน้องกินไปแล้ว😭" แพนิค
"หรือร่วงอยู่แถวใหนนะเออิจิคุงช่วยหาทีเดี๋ยวมีคนเหยียบ"
"ไม่มี..เหมือนจะไม่ได้กินเข้าไป.."
หันซ้ายหันขวามองหาไม่เลิก
"ทำไงดี..ถ้านัตสึซังไม่มีกิ๊บก็จะกลายเป็นแค่แมวธรรมดาน่ะสิ!"
ปกติก็เป็นแมวธรรมดาอยู่แล้วนะ
กังวลนิดหน่อยแต่บางทีอาจจะไม่เป็นไรก็ได้น้องแมวก็ยังปกติดี
"จะว่าไปเออิจิรู้หลักฟิสิกส์พอจะเดาได้มั้ยว่ากิ๊บอยู่ที่ใหน🤔"
(มอบคำถามปั่นๆให้เออิจิ1ข้อ)
"มันเกี่ยวอะไรกันฟะเจ้างั่ง! กิ๊บมันก็ควรหล่นอยู่แถวๆที่นัตสึซังชอบไปนอนน่ะสิ-"
จู่ๆก็นึกขึ้นมาได้ว่านัตสึซังชอบนอนอาบแดด เมื่อเดินไปดูก็พบกิ๊บที่หล่นอยู่ตรงซอกหน้าต่างพอดี
...
"เจอล่ะ"
ชูให้ดู
"หาเจอซะด้วย~ฟิสิกส์นี่ช่วยได้จริงๆสินะ..."
ตบไหล่และยิ้มแย้มตามปกติ
"ดีจริงๆที่มีนายอยู่ที่ร้านนะเออิจิคุง ผมไปรับลูกค้าต่อแล้วติดกิ้ฟให้นัตสึดีๆล่ะ!"
กลับไปทำงานต่อเหมือนเมื่อกี้ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้น
“โอ๊ะ สวัสดีครับคาสึกิซัง“ เขาตกใจเล็กน้อยที่เห็นอีกฝ่ายก้าวเข้ามาทักแต่ก็กล่าวตอบอีกฝ่ายด้วยรอยยิ้ม
”วันนี้ผมกะว่าจะมาเล่นกับน้องแมวน่ะ ว่าแต่คาสึกิซังมีเมนูอะไรแนะนำไหมครับ..ที่ร้านนี้มีเมนูเยอะมากจนผมเลือกไม่ถูกเลย“
หัวเราะในลำคอเล็กน้อยก่อนที่จะเลือกไปนั่งที่โต๊ะ
"ซาโตะซังนี่เอง!อากิโกะจังเป็นยังไงบ้างน้า~จริงๆพาน้องมาบ้างได้นะครับแมวร้านผมไม่ค่อยดุแต่แมวคุณจะดุรึเปล่านะ^^;;"
"ถ้าเลือกไม่ถูกทำไมไม่ลองสั่งทุกอย่างเลยล่ะ" แนะนำแบบขำๆ
แถวโต๊ะมีแมวอ้วนที่กำลังมองมาอย่างง่วงงุน
ใหนๆก็อยู่ใกล้ๆพอดีคาสึกิก็จัดการยกแมวขี้เกียจตัวนี้มาหา
"วันนี้โมจิอยากมานั่งด้วยล่ะ" หน้าแมวดูจะไม่พอใจแต่ก็ไม่ขยับไปใหน
“ฮะฮะ งั้นผมขอเป็นชาเขียวปั่นหวานปกติ กับคุกกี้ละกันนะ แล้วก็ขนมให้เจ้าโมจิด้วย!” ยื่นมือให้โมจิดมก่อนที่จะเกาคาง
(โมจิอ้วงมากหกก น่ารักสุดๆ😭😭🤌🤌)
เข้าใจแล้ว!!รอสักครู่นะ" รีบเดินไปเตรียมมาให้ทันที
"ชาเขียวปั่นกับคุกกี้ มาแล้วจ้าวันเสาร์มีของแถมเป็นคัพเค้กน้องแมวให้ด้วยล่ะ"
"ส่วนขนมน้องแมวมันกินได้ทุกอย่างเลยงั้นกินอุ้งเท้าป๊อบก็แล้วกันนะเอาสีเหลืองมาด้วยเพราะดูเข้ากับสีน้องแมวดี~"
เจ้าโมจิงับขนมเข้าไปไม่กี่คำก็หมดซะแล้วแต่ก็เลียปากตัวเองอย่างสง่างาม(?)เมื่อมันพอใจจึงโดดขึ้นไปนั่งตักคนที่ให้อาหารทันที จะใจง่านเกินไปแล้ว!?
"ฮาจิเมะระวังขาชานะครับน้องยิ่งตัวหนักอยู่"
" ฮาย ฮาย~ ชิซึรุคุง! " เอ่ยทักทายอีกคน ยกยิ้มร่ามาแต่ไกลตั้งแต่อยู่นอกร้าน
" วันนี้คุณพนักงานชิซึรุมีเมนูอะไรแนะนำไหมครับ? "
ยิ้มอีกแล้ว แต่เพิ่มเติมด้วยการเดินไปนั่งที่โต๊ะเอง
ยินคิดว่าถ้าเป็นตัวเองอยากกินอะไร
"คงจะลาเต้สักแก้ว กับขนมสักอย่าง?แต่ถ้าหิวๆแซนวิชก็โอเคนะ!!"
ขณะที่กำลังแนะนำก็มีก้อนขนตัวนึงโดดขึ้นมาบนโต๊ะ
"หืม...เพราะนี่เป็นริมหน้าต่างรึเปล่านะ นัตสึคุงชอบนอนอาบแดดน่ะครับ"
"ไม่ก็เพราะถูกชะตากับชูซังก็ได้นะ😉"
เขาพยักหน้าเห็นดีเห็นงามไปด้วยกับอีกคน พลันสายตาก็หันไปเจอะเข้ากับเจ้าก้อนฟู
นัยตาลุกวาว ทาสแมวอย่างเขาแน่นอนว่า
"ถูกชะตากับผมหรอครับนัตสึคุงง🥺 " เสียงสองเสียงอ้อนขึ้นมาทันที มือลูบหัวเจ้าแมวด้วยเอ็นดูสุดจะหาอะไรมาเปรียบ
เจ้าเหมียวที่นี่จะรู้งานเกินไปแล้ว!
เมื่อเดินไปเตรียมเสร็จก็ยกถาดมาเสิร์ฟแต่มีคัพเค้กเพิ่มมาด้วย1อัน
"วันเสาร์มีแถมคัพเค้กพิเศษแถมให้ ทานให้อร่อยนะครับ"
เหมือนว่านัตสึคุงดูสงสัยเมื่อวางถาดลงมันก็เข้ามาดมใกล้ๆก่อนที่จะกลับไปนอนสบายๆเหมือนเดิมเพราะมันกินไม่ได้
มือยกโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรูปอาหาร นัยตาลุกวาวเมื่อเห็นของแถมเล็กๆน้อยๆแสนน่ารักนั่น
" หวา คัพเค้กน่ารักจัง ชิซึรุคุงทำเองหรอ? "
คัพเค้กน่ารักเหมือนเจ้าเหมียวที่นอนข้างๆกันเลย!
เดินถอยมานิดนึงให้ออกจากเฟรมจะได้ถ่ายรูปสวยๆ🥺
"แน่นอนอยู่แล้วเพราะตัวจริงน่ารักคัพเค้กก็ออกมาน่ารัก" //ยิ้มอย่างแฮปปี้ที่ลูกค้าชอบ
ชุนสึเกะยิ้มรับการต้อนรับที่กระตือรือร้นของคาสึกิก่อนจะเอ่ยทักทายกลับอย่างอบอุ่น
“สวัสดีครับ! วันนี้ชิซึรุซังก็น่ารัก นุ่มฟู เหมือนเดิมเลยนะครับ!”
เขาพูดพร้อมกับยิ้มตาหยี วันนี้มาตั้งแต่เปิดร้านเลยก็เป็นวันหยุดของเขานี่นา!
“ชิซึรุซังแนะนำเมนูวันนี้ให้ได้มั้ยครับ! แล้วก็ขอคุกกี้ทูน่า2ถุงด้วยนะ!”
"โอ้คุณนี่เอง!!"
ลูกค้าคนแรกของร้านจะพลาดไม่ได้ ยืนคิดไป5วิ
"สึเกะ..ชุนสึเกะคุงนี่เอง น่ารักเหรอครับ ผมอ่ะนะ?" เหมือนจะหูฝาดต้องชมน้องแมวอยู่แล้วสิเขาจะมาชมตัวเองได้ไง!
เมื่อพาไปนั่งที่ก็มีน้องแมวตัวนึงเดินมาหาเหมือนรู้งาน
"หือดูเหมือนวันนี้โกกิคุงจะมาหาเองเลย"
"วันนี้อยากสั่งอะไรดีครับกาแฟขนม หรือขนมน้องแมวที่ผมทำเอง!"
ชุนสึเกะเดินตามชิซึรุซังไปจนถึงที่นั่ง พลิกใบเมนูพร้อมชี้ไปที่เมนูของว่าง
"เอาสตอเบอร์รี่ชีสเค้กครับ! ชิซึรุซังอย่าฟ้องแม่ผมนะเพราะข้าวเช้ายังไม่ทานเลยแต่มาทานเค้กซะแล้ว"
เขาหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
"แล้วก็ขอลาเต้หวานๆ กับขนมน้องแมวที่ชิซึรุซังทำเองด้วยครับ เอาอันที่โกกิคุงอยากได้เลยนะ! โกกิคุงอยากได้อะไรก็บอกชิซึรุซังเลยนะ ฉันเลี้ยงเอง! "
ไปเตรียมอาหารได้สักพักก็กลับมา
"โกกิชอบแซลม่อนสติ๊กนะเอามาให้ป้อนชุดนึง"
"ส่วนนี่สตอร์เบอร์รี่ชีสเค้ก แล้วก็อันนี้แถมล่ะเป็นเด็กก็ต้องกินเยอะๆสิจะได้แข็งแรง" วางเมนูตามออเดอร์และคัพเค้กพิเศษที่แถมฟรีทุกวันเสาร์และแซนวิชให้อีกคนเผื่อรองท้องด้วย
"ขอให้อร่อยกับเล่นกับน้องแมวให้สนุกนะครับ" แวะน้วยๆโกกินิดนึงแล้วไปรับออเดอร์โต๊ะอื่นต่อ
.กำลังมองคุณเลิ่กลั่ก
ย-อย่ามองกันแบบนี้สิ*เลิ่กลั่กตาม
"เอ่อมาเดี๋ยวผมช่วยด้วยนะ" มาช่วยตัดเล็บน้องแมว
"โอ้แล้วนี่ของว่างนะกินได้เลย" //วางจานไว้ข้างๆ เป็นแซนวิชแฮมชีสชิ้นเล็กๆเสียบไม้ทำเอง
สภาพหนุ่มดูกลายร่างเป็นหมาส่ายหางดุ๊กๆ ยื่นแมวแลกขนมแล้วหยิบแซนวิชมาเคี้ยวหนุบๆ
มือเผลอยกไปลูบหัวอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"โอะขอโทษที ลืมตัวไปหน่อย" ดันรู้สึกเหมือนกำลังคุยกับน้องหมาเลย