3 Mar • อาร์เธอร์ไวลด์
#ESRA_Fairies
เมื่อปีกที่แสนงดงามมาประดับอยู่ที่ตัว ความตื่นเต้นเจือด้วยความกลัวต่อสิ่งใหม่ ทำให้ตลอดวันเซอร์เรียสเลือกที่จะไม่ใช้งานมัน
จนกระทั่งอาทิตย์ลับขอบฟ้า แสงระยิบระยับของดวงดาวเริ่มฉายชัดขึ้น ท่ามกลางความมืดที่เงียบสงบเวลานี้คงเป็นช่วงที่เหมาะสมสำหรับการลองกางปีกเป็นครั้งแรก
พัฟบอลตัวน้อยคอยดูแลและสอนเขา สายลมเย็นพัดผ่าน
#ESRA_Fairies
เมื่อปีกที่แสนงดงามมาประดับอยู่ที่ตัว ความตื่นเต้นเจือด้วยความกลัวต่อสิ่งใหม่ ทำให้ตลอดวันเซอร์เรียสเลือกที่จะไม่ใช้งานมัน
จนกระทั่งอาทิตย์ลับขอบฟ้า แสงระยิบระยับของดวงดาวเริ่มฉายชัดขึ้น ท่ามกลางความมืดที่เงียบสงบเวลานี้คงเป็นช่วงที่เหมาะสมสำหรับการลองกางปีกเป็นครั้งแรก
พัฟบอลตัวน้อยคอยดูแลและสอนเขา สายลมเย็นพัดผ่าน
Comments
การโบยบินบนท้องฟ้าและปล่อยให้สายลมพัดพา มันทำให้เซอร์เรียสรู้สึกถึงมุมมองใหม่ ราวกับความหวาดกลัวกำลังถูกลบเลือนไป
เพียงแค่ลองทำ มันก็ไม่ได้ยากอย่างที่คิด ความกังวลที่เคยฉุดรั้งกลับดูเล็กลงเรื่อย ๆ
เสียงเพลงถูกฮัมออกมาโดยไม่รู้ตัว ความเพลิดเพลินที่ค่อย ๆ ก่อตัวทำให้เขารู้สึกราวกับว่าท้องฟ้ากว้างใหญ่แห่งนี้มีเพียงเขาอยู่เพียงลำพัง
เด็กซ์ออกมาบินใช้ความคิดเขาได้ยินเสียงที่รู้สึกคุ้นหูจึงตามเสียงนั้นมาจนพบกับเซอร์เรียส
ดวงตาของเด็กซ์ยังคงดูเหมือนกำลังแบกโลกทั้งใบแต่ก็ยังคอยเป็นห่วงเป็นใยผู้อื่นเสมอ
"รุ่นพี่ยูเด็กซ์ทัส! สวัสดียามดึกครับ"
เสียงร่าเริ่งเชียว แอบกลบเกลื่อนนิดหน่อยไม่แน่ใจว่าอีกฝ่ายได้ยินเสียงฮัมเพลงไหม...
"รุ่นพี่มาทำอะไรแถวนี้หรอครับ"
อีกมาฮาลเรียวแหลม ได้เปรียบเรื่องการทรงตัว แต่ถ้าความไวอาจจะเป็นรอง
“ เฮ้~ แข่งกันหน่อยมั้ย ”
คนพี่นึกคึก ส่งเสียงท้าอีกคนจากบนฟ้าก่อนชี้ไปยังหน้าต้นไม้ใหญ่อีกหลายร้อยเมตร
“ ใครถึงต้นนั้นที่หลัง ต้องเป็นทาสให้คนชนะ เป็นไง ”
แทนที่เซอร์เรียสจะตกใตกับการที่อยู่ๆมีพี่มาฮาลอยู่ตรงนี้ แต่เขาทวนคำของพี่มาฮาลช้า ๆ ก่อนจะหันไปมองหน้าอีกฝ่ายอย่างไม่แน่ใจ
“ข้อเสนอมันน่ากลัวจังครับพี่”
เอ่ยกลับอย่างระแวง โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพี่มาฮาลเป็นคนเสนอแล้วด้วยนั้น แสดงว่าเจ้าตัวคงจะมั่นใจพอตัวเลย
ถึงจะยังไม่เข้าใจว่าข้อเสนอของพี่เขาจะพาไปเจอกับอะไร แต่การรับคำท้าแบบสุ่มๆอาจจะไม่ดี
"ข้ากลัวครับ.."